کاشت و پرورش بلوبری

نیازهای اقلیمی برای پرورش بلوبری
بلوبری ها در رویشگاه های طبیعی در شرایط کمی سایه یا نیم سایه زندگی می کنند اما برای باردهی اقتصادی به نور فراوان نیاز دارند. گیاه نیازمند زمستان خنک و تابستان گرم می باشند. تابستان ابری و خنک باعث شیوع بیماری و کاهش تولید قند می شود. این گیاه مقاومت خوبی به سرمای زمستان دارد و در هنگام خواب 20- تا 25- درجه سانتیگراد را می تواند تحمل کند. البته بسته به نوع گونه و رقم میزان مقاومت متفاوت است. در انواع پررشد و دارای میوه دیررس که دیر خزان می کنند خطر آسیب سرمای زودرس پاییزه وجود دارد. ارقام موجود در گونه چشم خرگوشی به سرما حساستر می باشند. این گیاه سرمای دیررس بهاره حساس است و دمای 2- درجه سانتی گراد به گل هایی که کاملاً باز شده اند آسیب می زند. بلوبری دارای نیاز سرمایی است و لازم است نیاز سرمایی گیاهان با دریافت دمای 7 - 0 درجه سانتیگراد در زمستان تامین شود. ارقام پابلند نیاز به دریافت سرمایی بیشتری دارند و نیاز سرمایی آنها بسته به رقم حدود 800 - 400 ساعت می باشد. نیاز سرمایی انواع چشم خرگوشی کم می باشد. دمای بالای 42 درجه سانتیگراد نیز برای پرورش آن مناسب نمی باشد.

ویژگی نهال بلوبری
نهال باید از ارقام مناسب و سازگار با شرایط آب و هوایی منطقه باشد و پتانسیل عملکرد آن بالا باشد. در هنگام انتخاب رقم باید ویژگیهایی مانند تاریخ رسیدن، نوع مصرف، در دسترس بودن کارگر بمنظور برداشت، بازار مصرف، پتانسیل برداشت مکانیکی، عملکرد و طعم میوه، اندازه و … را مدنظر قرار داد.

کاشت و پرورش بلوبری

برای پرورش بلوبری گیاهان باید از نهالستان مطمئن خریداری شوند و دارای شناسه باشند. رقم آنها مشخص باشد و دارای گواهی سلامت باشند. شیوه عمده تکثیر بلوبری قلمه چوب سخت است که از شاخه یکساله تهیه می شود. می توان از قلمه های ریشه دار شده یا نهال های گلدانی استفاده کرد. قلمه های ریشه دار شده که مستقیما از بستر ازدیاد گرفته می شوند، معمولا دارای ریشه های محدودی هستند. خرید گیاهان گلدانی دو تا سه ساله اگرچه هزینه بیشتری دارد اما اینها سیستم ریشه بیشتر و رشد بهتری دارند. زمان کاشت نهال های ریشه دار اواخر زمستان یا اوایل بهار قبل از بیدارشدن گیاهان می باشد. فواصل کاشت ارقام پابلند 1/5 در 2/5 متر می باشد و معمولا بیش از 2000 بوته در هکتار کشت می شود.

گیاهان باید در همان عمقی که در نهالستان بودند در خاک کشت شوند و طوقه در سطح خاک باشد. هرگیاه در چاله ای به عمق 30 الی 40 سانتیمتر که دارای مخلوط خاک و پیت خزه مرطوب می باشد کشت می شود. ایجاد برشهای سطحی روی ریشه ها قبل از کاشت سبب تحریک ریشه های جانبی می شود. آبیاری باید بلافاصله بعد از کشت گیاهان انجام شود. می توان از مالچ کاه و کلش یا براده های چوب به ضخامت 5 تا 10 سانتیمتر برای حفظ رطوبت استفاده کرد. در ارتفاعات بالاتر بهتر است جهت ردیفها شمالی جنوبی باشد تا گیاهان نور کافی دریافت کنند. اما در محل های گرم و آفتابی جهت ردیف ها شرقی غربی باشند تا از گرم شدن زیادی و خشک شدن خاک اجتناب شود.

نیاز خاکی برای پرورش بلوبری
از آنجا که ریشه های این گیاه سطحی است لذا نیاز به خاکی دارد که نگهداری رطوبت آن خوب باشد. اما باید دقت کرد خاک دارای زهکش مناسبی باشد. از آنجا که این گیاه اسید دوست می باشد بنابراین بهترین خاک برای پرورش آن، خاک شنی لومی اسیدی با pH پی اچ 4/5 تا 5/2 می باشد. بنابراین امکان پرورش بلوبری در مناطقی از کشور مثل استان گیلان و مازندران که گیاه کشت می شود و دارای خاک اسیدی هستند وجود دارد. چندماه قبل از کاشت می توان خاک را با اضافه کردن گوگرد و مواد آلی اسیدی کرد. این گیاه به شوری آب و خاک نیز حساس می باشد.