آفات و بیماری های کشت بلوبری

آفات و بیماری ها

باید دانست که مقاومت ارقام بلوبری به آفات و بیماریها متفاوت است. در بعضی مناطق شیوع بیماری هایی مانند کپک خاکستری، آنتراکنوز و بلایت باکتریایی و یا آفت کرم میوه می تواند مشکل ساز باشد اما مشکل اصلی در اکثر مناطق تولید پرندگان هستند. میوه ها و گلهای آن بسیار مورد علاقه پرندگان هستند و پرندگان می توانند سبب آسیب جدی شوند. گزارش شده که ممکن است پرندگان بیش از 32 درصد محصول را از بین ببرند. در زیر به پرندگان مضر برای پرورش بلوبری اشاره می شود:

1. سار معمول
2. سیاه مرغ بال سرخ
3. فنچ خانگی

روشهای کنترل پرندگان

1. استفاده از محلول قندی

ثابت شده که استفاده از شربت قند سبب دفع پرندگان از باغ بلوبری می شود. با کاربرد محلول قندی در باغات پرورش بلوبری در نیویورک در زمانی که میوه شروع به آبی شدن می کند، خسارت پرندگان تا 52 درصد کاهش داشته است. علت بازدارندگی به خوبی مشخص نشده است اما گمان می رود که پرندگان قادر به هضم دی ساکارید موجود در محلول نیستند.

2. استفاده از ابزارهای ترساننده پرندگان

برای مثال از دستگاه توربین های بادی که دارای پره هایی است و منعکس کننده نور فرابنفش است برای ترساندن و دور کردن پرندگان از محل پرورش بلوبری استفاده می شود. گزارش شده حرکات این تیغه ها همانند ضربه های شلاق به بال پرندگان می باشد. قطر تیغه ها 36 اینچ است و پرنده ها را دفع می کنند. این وسیله در باغات بلوبری موثر بوده است.

3. پوشش دهی باغ

در این روش از پوشش یا توری هایی به منظور عدم دسترسی پرندگان به میوه ها استفاده می شود. علیرغم هزینه بر بودن، این روش در کاهش خسارت پرندگان به باغات پرورش بلوبری بسیار موثر بوده است. اگر مواد با کیفیتی برای این منظور استفاده شود و مراقبتهای لازم نیز صورت گیرد این پوششها تا ده سال هم دوام دارند. برای این منظور نایلون، پلی اتیلن، کتان و سیمهای با پوشش پلاستیکی قابل دسترس هستند.

حفاظت در برابر سرمای بهاره

شدت آسیب بستگی به مرحله نموی گلها دارد. دمای 2- درجه سانتیگراد به گل هایی که کاملاً باز شده اند آسیب می زند اما جوانه های باز نشده تا 5- درجه را تحمل می کنند. از کاشت و پرورش بلوبری در جاهای پست و داخل دره ها اجتناب شود. با توجه به اندازه این گیاهان امکان پوشش دادن آنها در زمان یخبندان وجود دارد. احداث بادشکن در اطراف باغ نیز در مناطق بادخیز توصیه می شود.

برداشت میوه

این گیاهان در سن 6 سالگی به باردهی کامل می رسند و می توانند بیش از 20 سال میوه دهند. عملکرد ارقام متغیر است و هر بوته بین 2 تا 7 کیلوگرم محصول تولید می کند. میوه بلوبری فرازگرا است. وقتی سته ها به رنگ آبی روشن تبدیل شدند باید چند روز دیگر (7 - 3 روز) صبر کرد تا کاملا آبی رنگ و شیرین تر و بزرگ تر شوند. در این زمان قابل برداشت خواهند بود. میوه ها همزمان نمی رسند لذا برداشت تدریجی است و حدود 8 - 6 هفته به طول می انجامد (یک یا دوبار در هفته). در این زمان در اثر تماس با دست به راحتی جدا می شوند.

با فشار انگشت اشاره و شست می توان فهمید میوه رسیده است و آن را جدا کرد. میوه های سفت تر در برداشت بعدی جدا می شوند. زمان برداشت بسته به نوع و رقم بلوبری و شرایط اقلیمی منطقه می تواند از اوایل تیر تا اواخر مهر ادامه داشته باشد. قندهای اصلی میوه گلوکز و فروکتوز می باشد و اسید سیتریک اسید غالب این میوه ها می باشد. دمای مناسب انبار 0 - 2 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 - 90 درصد می باشد. در این شرایط می توان میوه ها را حدود 1/5 ماه نگهداری کرد.