کشورهای عمده تولید کننده و مصرف کننده محصول
کشور آمریکا، در سال 2007، بیشترین صادرات را داشته است. همچنین کشورهای اوگاندا، تانزانیا، پاکستان و ایتالیا نیز در این سال، صادرات قابل توجهی داشته است و جزو کشورهای تولیدکننده پنبه هیدروفیل بشمار می آید.
کشورهای انگلیس، اسپانیا، مجارستان، فرانسه و روسیه، در سال 2007 بیشترین واردات را داشته اند و جزو کشورهای مصرف کننده بشمار می آیند.
فرآیند تولید پنبه هیدروفیل
در این نظام تولیدی، در دنیا انواع مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
هر کدام از دسته های گفته شده خود به چندین نوع پنبه با استانداردهای مختلف تقسیم می گردند. از نظر کلی تولید پنبه هیدروفیل از 2 قسمت تشکیل گردیده است: قسمت اول تولید طبق استاندارد تعیین شده و قسمت دوم تبدیل آن به پنبه استریل و یا پنبه بهداشتی می باشد.
آنچه مسلم است محصول نهایی قسمت اول پنبه غیر استریل یعنی آنچه در حال حاضر در بازار موجود است تشکیل می دهد. در قسمت دوم چنانچه واحدی در نظر داشته باشد پنبه از انواع استریل و یا آرایشی تولید نماید نیاز به سرمایه گذاری جداگانه ای دارد.
تولید پروژه مورد بحث نیز پنبه غیر استریل می باشد. بنابراین به طور خلاصه می توان بیان نمود که قسمت اول خط تولید انواع پنبه مشابه بوده و تفاوتی با یکدیگر ندارند آنچه متفاوت است انتهای خط می باشد که بستگی به محصولی که نیاز می باشد تغییر می کند.
نظر به اینکه هدف اصلی طرح، تولید پنبه غیر استریل است لذا روش انتخابی فاقد قسمت استرلیزاسون بوده و فرآیند تولید به شرح زیر می باشد:
حلاجی مقدماتی:
در این قسمت پنبه خام از نوع ضایعات یا پنبه درجه دو را بعد از باز نمودن عدل در دستگاهی بنام (دستگاه خاک گیر) ریخته تا خاک و خاشاک آن گرفته وتقریبا تمیز شود.
آبخور کردن پنبه:
در این مرحله پنبه حاصل از مرحله اولی را داخل دستگاه گلاکوب می ریزند. دستگاه گلاکوب تشکیل شده است از یک استوانه فلزی مشبک از جنس استیل که پس از پر شدن از پنبه توسط دوش هایی که بالای آن قرار دارد.
آبگرم به آن اضافه نموده وآنگاه توسط دو بازوی دستگاه پنبه در داخل آب کوبیده می شود. پس از کوبیده شدن بمیزان کافی و جذب آب لازم توسط جرثقیل بداخل دیگ پخت انتقال داده می شود. پنبه ای که در این مرحله است کیک نامیده می شود که وزن هر کیک در شرایطی که وارد دیگ پخت می شود بین 250 تا 300 کیلوگرم است.