انواع مختلف پارچه ژرسه

چه تفاوتی بین انواع مختلف پارچه ژرسه وجود دارد؟

پارچه های ژرسه کاملاً متفاوتی وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:

1- ژرسه یک لا (Single jersey)

پارچه ژرسه ای که وزن آن کمتر از 140 گرم در متر مربع باشد و یک طرف آن صاف و طرف دیگرش پرزدار باشد، پارچه ژرسه یک لا نامیده می شود. در واقع فقط یک طرف این پارچه ژرسه ساختاری بافتنی دارد.

2- ژرسه به هم تنیده (Interlock jersey)

ژرسه به هم تنیده که به آن ژرسه دولا (double jersey) نیز گفته می شود، دارای دو لایه پارچه بافتنی است که در امتداد کناره های تا شده پارچه به هم متصل می شوند. هر دو طرف پارچه به دست آمده صاف و مسطح است، و از آنجاییکه ضخامت آن دو برابر پارچه ژرسه یک لاست، بنابراین دوام بیشتری دارد و عایق تر است.

3- ژرسه ژاکارد (Jacquard jersey)

ژرسه ژاکارد مانند سایر پارچه های ژاکارد دارای طرح های متفاوتی است که از اشکال ساده گرفته تا الگوهای شبه زربافت را شامل می شود. تولید کنندگان منسوجات برای خلق این الگوها از ماشین آلات بافندگی صنعتی استفاده می کنند.

4- ژرسه Clocqué

ژرسه Clocqué (معادل فرانسوی کلمه تاول یا باد کرده) دارای الگوهای چین دار (شبیه لب غنچه شده) و برجسته ای است که تولید کنندگان منسوجات برای خلق آنها به ماشین های بافندگی متوسل می شوند.

5- ژرسه کشی (Stretch jersey)

برای ساخت پارچه ژرسه کشی علاوه بر الیاف رایج مانند پشم یا پلی استر از اسپندکس یا سایر الیاف الاستیک (به صورت ترکیبی) هم استفاده می شود.

6- ژرسه اسلاب (نیم تاب)

الگوی بافت پارچه ژرسه اسلاب به گونه ای است که برای خلق آن از نخ های نیم تاب در روند بافت پارچه ژرسه استفاده می گردد.

پارچه ژرسه چه تأثیری بر روی محیط زیست دارد؟

تأثیر زیست محیطی پارچه ژرسه به الیاف سازنده آن بستگی دارد. در حالت کلی الیاف مصنوعی تأثیر منفی بر محیط زیست بر جا می گذارند. روند تولید الیاف پلی استر و ریون معمولا مستلزم استفاده از مواد شیمیایی سمی است، هر چند که گاهی اوقات امکان مهار یا استفاده مجدد از این مواد شیمیایی وجود دارد؛ اما حتی اگر از آنها به درستی هم استفاده شود، در نهایت باعث آلودگی اکوسیستم های محلی می گردند.

همچنین الیاف مصنوعی با هر بار شستشو، میکرو الیاف سمی وارد منابع آبی می کنند. پارچه های مصنوعی در پایان چرخه عمر خود به شکل زباله های زیست تجزیه ناپذیر وارد محیط زیست می شوند. در نتیجه استفاده از الیاف مصنوعی برای تولید پارچه های ژرسه از نظر زیست محیطی ناپایدار به حساب می آید.

اما پشم و پنبه هر دو قابلیت سازگاری کامل با محیط زیست را دارند. کشاورزان پنبه کار معمولاً از مواد شیمیایی زراعی سمی استفاده می کنند، اما پرورش پنبه بدون استفاده از آلاینده های کشاورزی نیز امکان پذیر است. ضمناً پنبه بسیار زیست تخریب پذیر است.

از آنجاییکه پشم یک محصول حیوانی است، لذا تولید آن بهمواد شیمیایی کشاورزی نیازی ندارد. استفاده نامناسب از زمین تنها اثر زیست محیطی منفی تولید این الیاف به شمار می آید. در ضمن پشم بسیار زیست تخریب پذیر است، از این رو اساساً پشم، طبیعت مدارترین ماده اولیه برای ساخت پارچه های ژرسه محسوب می شود.

گواهینامه های موجود برای پارچه های ژرسه

گواهینامه های در دسترس برای پارچه های ژرسه به اندازه الیاف متشکله آنها متنوع هستند. مثلا Woolmark یک گواهینامه معتبر برای لباس های پشمی است و سازمان استاندارد جهانی منسوجات ارگانیک (GOTS)، انواع منسوجات پشمی، پنبه ای و برخی از انواع منسوجات بازیافتی را تائید می کند.

همچنین استاندارد جهانی بازیافت (GRS)، الیاف مصنوعی بازیافتی را تائید می کند و الیاف جدید و مصنوعی نیز می توانند واجد شرایط دریافت مجوز سازمان بین المللی استاندارد (ISO) شوند. در ضمن پارچه های ژرسه ای که با پنبه پیمای پرورش یافته در آمریکا ساخته می شوند، ممکن است بتوانند گواهینامه انجمن سوپیمای آمریکا (ASA) را دریافت نمایند.