روشهای موجود تولید پرلیت و شرح آن
قسمت اصلی فرآوری پرلیت، خردایش تا ابعاد مورد نظر و دانه بندی آن و در نهایت پخت کانه جهت انبساط آن می باشد. بنابراین مرحله خردایش به طور تیپیک شامل سنگ شکنی مراحل اول و دوم و سوم بوده و سپس مراحل خشک کردن، طبقه بندی و سیستم های جذب گرد و غبار می باشد.
سنگ شکنی مرحله اول توسط سنگ شکن فکی و یا ژیراتوری انجام می گیرد. مرحله دوم سنگ سکنی توسط سنگ شکنی فکی و یا مخروطی صورت گرفته و سپس محصول حاصل قبل از ورود به مرحله سوم سنگ شکنی و طبقه بندی تا رطوبت کمتر از یک درصد خشک می شود.
سنگ شکنی مرحله سوم با استفاده از آسیاهای ضربه ای، میلهای و یا چکشی و یا توسط سنگ شکن های غلتکی و ژیرودیسک انجام می شود. از سرندهای ارتعاشی و کلاسیفایرهای هوایی جهت دستیابی به دانه بندی مورد نظر که معمولاً بین 8/0 تا 3 میلیمتر می باشد استفاده می شود.
در صورتی که پرلیت خام مورد نیاز باشد، پرلیت دانه بندی شده به کارخانه های انبساط فرستاده می شود. قسمتی از پرلیت در مرحله فراوری به صورت دانه های خیلی ریز تولید می گردد.
جداکننده های هوایی در مرحله طبقه بندی از خط فرآوری جدا می گردد که در صورت وجود تقاضا برای آنها، جمع آوری و بسته بندی شده و به فروش رسانده می شوند، و در غیر این صورت به عنوان باطله در محلی انباشته می شوند ولی تا آنجا که امکان داشته باشد بایستی عمل خردایش طوری انجام گیرد که حداقل مقدار ذرات ریز تولید گردد.
شرح تکنولوژی موردنظر
از آنجا که در مورد پرلیت، عوامل متالوژیکی (عیار و بازیابی) مثل کانههای فلزی و یا برخی کانی های غیر فلزی اهمیت چندانی ندارند و این پارامتر دانه بندی است که در هر دو شکل خام و پخته شده آن حائز اهمیت می باشد.
لذا فرآوری این کانه مثل سایر کانه ها متنوع نخواهد بود. در نتیجه هدف از فرآوری پرلیت، تولید محصول خام و پختهشده آن با دانهبندی مشخص مورد نیاز در صنایع مختلف می باشد. در نهایت مراحل تهیه پرلیت به صورت زیر می باشد:
بررسی ایستگاهها، مراحل و شیوه های کنترل کیفیت:
نقاط قوت تکنولوژیهای مرسوم:عدم نیاز به مراحل پیچیده فرآوری
نقاط ضعف تکنولوژی های مرسوم:
ماشین آلات خط تولید