پارچه ارگاندی چیست؟

پارچه ارگاندی (Organdy Fabric) چه نوع پارچه ای است؟

ارگاندی نوع مجعد دار و پر از موج پارچه پنبه ای است. این منسوج نیمه شفاف و نسبتا ظریف است. تولید کنندگان نساجی می توانند از نوع تکمیل شده های مختلف جهت تبدیل حالت موجی ارگاندی استفاده نمایند، اما هر نوع از لایه های ارگاندی به خوبی ایجاد شده، بنابراین این پارچه معمولا جهت تولید لباس های مربوط به جشن یا پیراهن برای دختران جوان مورد استفاده قرار می گیرد. ارگاندی به راحتی دچار چین و چروک می شود، و از آنجاییکه یک پارچه پنبه ای ساده بافت است بسیار شبیه پارچه پاتیست (lawn) و باتیست (batiste) به نظر می رسد.

تاریخچه ارگاندی

در طول قرون وسطی در اروپا، لباس های حاوی بافت ساده به شدت محبوب شده بودند. در این زمان، لینن نخستین ماده منسوج مشتق شده از گیاهان به حساب می آمد که در اروپا با پشم حاصل از گوسفند به عنوان محبوب ترین ماده نساجی به دست آمده از دام به رقابت می پرداخت. در نتیجه مواد اولیه تشکیل دهنده برای ارگاندی، پاتیست و باتیست از طریق لینن تولید گردیدند.

هر چند که پارچه های پاتیست و باتیست از فرانسه نشأت گرفته اند، اما ریشه ارگاندی به سوئیس که از نظر تاریخی و در حال حاضر از سمت شرق با فرانسه هم مرز است، بر می گردد. سوابق تاریخی مربوط به ریشه ارگاندی زیاد در دسترس نیست، اما فرض کردن این مسئله که تولید کنندگان اولیه سوئیسی ارگاندی این پارچه را به عنوان جایگزین سبک تر و پر از چین پارچه های باتیست و پاتیست اختراع نموده اند تا حدی منطقی است.

امروزه ارگاندی به عنوان یک پارچه پنبه ای شناخته می شود، اما درست همانند پارچه های باتیست و پاتیست، این منسوج در اصل با استفاده از لینن ساخته شده است. تا قرن شانزدهم طول کشید تا حجم تولید پنبه بریتانیا و هلند توانست به مقدار مورد نیاز برای تأمین نیازهای منسوجات اروپایی برسد، و تا این زمان هنوز ارگاندی لیننی یک کالای معمول به شمار می رفت و این پارچه حتی از همتای پنبه معاصر آن نیز بیشتر چین دار بود.

هر چند که هم پاتیست و هم باتیست در نهایت به مقداری محبوبیت برای استفاده روزمره در لباس های اروپاییان دست یافتند، اما ارگاندی بیشتر برای فعالیت های تفریحی یا موقعیت های مخصوص جشن مورد توجه قرار گرفت. تولید لباس های مخصوص آئین عشای ربانی با ارگاندی به مدت قرن ها رایج بود، و امروزه نیز اعضای کلیسای کاتولیک و شاخه های آن همچنان برای تهیه نخستین لباس های آئین شکرگزاری دختران جوان از همین پارچه استفاده می نمایند.

در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی، ارگاندی به عنوان پوشاکی برای تولید لباس زنانه به محبوبیت دست یافت؛ اوج این محبوبیت به سال های 1950 و 1960 مربوط می شود. لباس های ارگاندی پف دار، سبک و سفت هنوز هم مورد تقاضا باقی مانده است، چون جنبه های ظریف بدن زنانه را به خوبی نشان می دهند.

پارچه ارگاندی امروزی

امروزه ارگاندی زیاد محبوب نیست. این پارچه به صورت وسیع توسط جایگزین های مصنوعی و ارزان قیمتی مانند ارگانزا (organza) تحت تأثیر قرار گرفته و باعث شده تا ارگاندی پنبه ای خالص بیشتر برای لباس های زنانه مخصوص فصل تابستان مورد استفاده قرار گیرد. هر چند که لباس های ارگاندی به طور معمول سفید رنگ هستند، اما لباس های ارگاندی معاصر شاید زیر آفتاب به هر رنگی در آیند، و آنها اغلب الگوهای ساده یا پیچیده دارند.

پوشاک ارگاندی تک لایه گاهی اوقات در دسترس است؛ این پارچه معمولا به گونه ای طراحی می گردد که بر روی بالای دیگر لباس ها بافته شود، چون در عمل شفاف است. در حالت معمول بیشتر طراحان لباس از لایه های چند گانه ارگاندی جهت تولید لباس های پف دار که بیشتر مات هستند، استفاده می کنند. ارگاندی حتی اگر به ندرت در فشن جدید به کار رود، باز هم یک پارچه جذاب و دلپسند محسوب می شود.