جغرافیای پراکنش:
گستره پراکنش طبیعی این گیاه با توجه به این که بومی کشور ایران است، در دامنه های زاگرس و به طور غالب در 11 استان کشور است. در تحقیقی از بین 11 ژنوتیپ موسیر ایرانی که شامل،
آشتیان، اراک، کوهرنگ، کوهمره سرخی، نهاوند، هرسین، یاسوج، بروجرد، دشت ارژن، دشمن زیاری، دیواندره، خمین، خوانسار، سپیدان، سیاخ دارنگون، صحنه، کنگاور می باشند، ژنوتیپ خوانسار دارای بیشترین قطر متوسط سوخ و بیشترین عملکرد بود.
زیستگاه (نیازهای اکولوژیک) گیاه موسیر
موسیر در خاک هایی با بافت سبک شنی تا متوسط و غنی از عناصر غذایی، بهترین محصول را می دهد. به دلیل نیاز فراوان این گیاه به مواد غذایی، باید 1 سال قبل از کشت، در پاییز 40 تا 50 تن کود دامی در هکتار به وسیله شخم به خاک اضافه شود.( بر اساس تحقیقات260 کیلوگرم کود اوره در هکتار، می تواند باعث افزایش عملکرد سوخ شود.