کشاورزی هیدروپونیک یا هیدروکالچر با اصطلاح فارسی آبکشت عبارت از: پرورش گیاهان در محلول های غذایی حاوی آب و کودهای کشاورزی بدون استفاده از خاک و یا با بکارگیری بسترهای رشد جامد غیر مؤثر نظیر: شن، سنگریزه، ورمیکولیت، پشم سنگ، پرلیت، پیت خزه، الیاف نارگیل و گاهاً خاک اره منحصراً به منظور حمایت مکانیکی است.
کشاورزی "هیدروپونیک" برخلاف کشاورزی مبتنی بر خاک امکان کنترل مستقیم و دقیق غلظت عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان را فراهم می سازد، تا بدین طریق به بالاترین راندمان کمی و کیفی محصولات دست یابند.
گیاهان برای ادامه زندگی ملزم به انجام واکنش های فتوسنتزی با استعانت از: نور، آب، CO2، عناصر غذایی و کلروفیل در شرایط مناسب دمایی هستند. آنها تمامی نیازهای خود را در کشاورزی خاکی از انواع بسترهای خاکی تهیه می کنند،
در حالی که در کشاورزی هیدروپونیک باید رفع نیازهای غذایی گیاهان منحصراً از طریق جذب عناصر مغذی محلول در آب فراهم گردد. تمامی گیاهان برای رشد و نمو نیازمند منبع انرژی (روشنایی) هستند لذا در سیستم های گوناگون هیدروپونیک می توان از طیف طبیعی و پُر قدرت نور خورشید و یا انواع نورهای مصنوعی استفاده نمود، تا به اپتیمم رشد گیاهی دست یافت.
فواید سیستم های آموزش کشت هیدروپونیک و ایروپونیک: