فناوری تکثیر از روش کشت بافت آلوئه ورا

دست یابی به فناوری تکثیر از روش کشت بافت توسط پژوهشگران ایرانی
به منظور تولید تجارتی گیاهچه یا افزایش عملکرد برگ از طریق افزایش سطح زیر کشت، روش هایی موردنیاز است تا بتوان در مدت زمان کوتاه تعداد زیادی گیاهچه تولید کرد. در تکثیر آلوئه ورا به روش بذر به دلیل پدیده نر عقیمی و دگرگشنی، افزایش تفرق ژنتیکی قابل توجهی در نتاج ظاهر می شود.

در سال های اخیر بسیاری از کشورها به دلیل این که ازدیاد این گیاه به روش های سنتی (بذر یا پا جوش) نمی تواند در کوتاه مدت گیاه، مورد نیاز برای تولید تجاری را فراهم آورد و از طرفی برگ بوته های صبر زرد معمولا حدود 2 سال بعد از زمان کاشت پاجوش ها قابل برداشت است.

بنابراین با استفاده از کشت آلوئه ورا درون شیشه ای نسبت به تولید انبوه و سالم گیاه اقدام شده و سرعت تکثیر را افزایش می دهند. در روش کشت بافتی این گیاه، بخش کوچکی از سلول های انتهایی در حال تکثیر گیاه، کشت داده شده و گیاه کامل از آن استحصال می شود.

داشتن توان تولید سریع (30 تا 100 برابر افزایش سرعت تکثیر نسبت به پرورش معمولی) تولید گیاهان همسان و دارای ثبات ژنتیکی و عاری بودن از بیماری های ویروسی، قارچی و انگلی از مزایای این روش تولید و کشت آلوئه ورا یا صبر زرد است.

این طرح در پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با موفقیت انجام و مراحل تجاری سازی آن پشت سر گذاشته شده است و هم اکنون تولید انبوه این گیاه با روش کشت بافت در مجتمع تحقیقاتی جهاد دانشگاهی در حال انجام است.

در روش طبیعی کشت و تکثیر گیاه آلوئه یا صبر زرد، هر 6 ماه فقط 1 تا 3 گیاه جدید تولید می شود اما در این روش تازه در مدت مشابه حداقل 100 گیاه جدید تولید می شود و تعداد تکثیر 30 تا 100 برابر می شود.

در این روش با به دست آوردن سلولهای بنیادی گیاه و تمایز آن، امکان تولید یک گیاه کامل وجود دارد و مزیت بارز این روش سرعت بخشیدن به تکثیر یک گیاه خاص و تکثیر گیاهان صنعتی در حال انقراض است. این روش با موفقیت در تکثیر گیاه آنغوزه نیز انجام شده است.

داشت
آبیاری گیاه دارویی صبر زرد به بافت خاک، فصل زراعی، روش کاشت، روش آبیاری و وجود بادهای گرم در منطقه بستگی دارد. در مناطقی که کشت آلوئه ورا به صورت وسیع انجام می گیرد. بایستی طوری آبیاری شود که بازده اقتصادی داشته باشد و در ترکیبات دارویی آن نیز خللی صورت نگیرد، آبیاری زمانی صورت می گیرد که گیاه حتما یک دوره خشکی را گذرانده باشد.

بافت سبک خاک و بادهای گرم که سبب از دست رفت آب مزرعه می شوند باعث کاهش پلی ساکارید می شود. آبیاری آلوئه نباید به میزان زیاد انجام شود و با توجه به اقلیم منطقه و گرمای هوا آبیاری 15 - 10 روز یک بار انجام می شود. نکته مهم، منظم بودن آبیاری می باشد که عملکرد ژل را افزایش خواهد داد.

در فصل تابستان دور آبیارى به 5 - 3 روز می رسد. نحوه آبیارى جوى و پشته اى و قطره اى است که در روش قطره اى هم به لحاظ مصرف کمتر آب و هم به دلیل امکان تهیه محلول غذایى ومصرف هم زمان با آبیارى اولویت دارد. در بوشهر و هرمزگان دوره آبیارى 7 روزه مى باشد. کوددهی پای بوته ها موجب تحریک تولید هال های جدید می شود.