آبیاری سیاه دانه و بیماری ها و آفات ان

این گیاه معمولاً در مناطقی با میانگین بارندگی سالیانه حدود 400mm به طور طبیعی رشد می کند. در خاکهای سبک شنی به دلیل قابلیت جذب کم، دوره آبیاری کوتاه و هر 4 روز یکبار صورت می گیرد. در خاکهای سنگین دوره های آبیاری طولانی تر و بنابه فصول متغیر است. دوره های آبیاری سیاه دانه به شرح زیر صورت می گیرد:

• آبیاری تا جوانه زنی (آبیاری بعد از کشت)
• آبیاری تا گلدهی (جوانه زنی تا زمان گلدهی)
• آبیاری در زمان گلدهی
• آبیاری آخر در انتهای گلدهی و ابتدای دانه بندی

نیاز آبی سیاهدانه در کرمانشاه، 724/11 میلی متر و در مشهد، دوره آبیاری 12 روز را باعث بهترین کمیت و کیفیت این گیاه بیان گشته است. هرچه فاصله زمانی آبیاری طولانی تر شود، میزان محصول به همان نسبت کاهش می یابد.

بیماریها و آفات
سیاه دانه به کمبود آهن، شوری و خاکهای ضعیف حساس است و به سرعت زرد می شود، گرمای شدید را نمی پسندد و انگل سس به این گیاه حمله می کند. در ایران بیماریهایی با علائم کوتولگی شدید، ریز برگی و سبز ماندن اندام گل در این گیاه گزارش شده است. در ترکیه Fusarium oxysporum مهم ترین عامل بیماری بیان شده است.

زمان، نوع برداشت و عملکرد
در کشت پائیزه محصول سیاه دانه در خرداد ماه و در کشت بهاره در تیر ماه قابل برداشت می باشد. با زرد شدن کپسولها می توان اقدام به برداشت و یا پس از ریشه کنی کل بوته و خشک کردن با خرمن کوبی، بذرهای داخل کپسول را جدا کرد. از هر هکتار زمین کشت شده سیاه دانه مقدار 600 تا 1000 کیلوگرم بذر به دست می آید. اخیراً برداشت مکانیزه با کمباین غلات و تنظیمات هد کلزا، انجام می گردد.

نیازهای اکولوژیک سیاه دانه
این گیاه مخصوص نواحی معتدل و سرد بوده و در مناطق گرمسیر به ندرت یافت می شود. موطن اصلی آن جنوب اروپا و آسیای غربی بوده است و از قدیم این گیاه را در این مناطق می کاشته اند و به سادگی با محیط جدید خو می گیرد. به کمبود آهن و خاکهای ضعیف حساس است و به سرعت زرد می شود.

همچنین به شوری و گرما نیز مقاومت خاصی ندارد. بیشترین سرعت جوانه زنی در 21 درجه سانتی گراد گزارش شده است. حداقل و حداکثر بارش سالانه برای کشت دیم به ترتیب 430 و 1530 میلی متر و بارش بهینه، 791 میلی متر بیان شده. حداقل، حداکثر و دمای مطلوب برای رشد گیاه به ترتیب 8/7، 21 و 13 درجه سانتی گراد عنوان گردیده است.

دامنه تحمل سیاه دانه به اسیدیته خاک، نسبتا وسیع است و از 2/8 تا 9/6 گزارش شده ولی PH مطلوب 5/6 بیان شده. همچنین تحمل به شوری سیاهدانه، در مرحله گیاهچه، بیش از مرحله جوانه زنی است.