با وجود اینکه بنگلادش دومین کشور بزرگ صادرکننده RMG در جهان است و در آینده ای نزدیک یکی از قطب های اصلی کتان در زمینه صادرات خواهد بود، بخش نساجی اولیه یعنی صنعت نخ ریسی به منظور تولید مقدار مورد نیاز نخ، شدیدا به واردات پنبه وابسته می باشد. بنگلادش تقریبا از 42 کشور جهان پنبه وارد می کند.
آمارها نشان می دهند که 26 درصد از واردات پنبه بنگلادش از هند می باشد. براساس گزارشات تجاری Maasranga Television، تقریبا 60 درصد پنبه از هند وارد می شود. این بدان معنی است که بخش نوظهور پنبه به سمت وابستگی به یک منبع سوق داده شده است. این نوع وابستگی به واردات پنبه بین هند و بنگلادش برای تجارت پایدار مناسب نمی باشد. متنوع کردن منبع واردات جهت جلوگیری از تک منبعی بودن زمان زیادی می برد.
چرا وابستگی به یک منبع می تواند به تدریج بخش نوظهور را خراب کند؟
در سال 2010، دولت هند محدودیت هایی را بر صادرات پنبه به بنگلادش اعمال کرد که در آن زمان به شدت ارزش زنجیره نساجی را تحت الشعاع قرار داد. در سال های اخیر، سیاست ضد دامپینگ بر محصولات کنف هندی و جوت بنگلادش اعمال شد. در نتیجه، یکی از نگرانی های اصلی صنایع مربوط به پنبه، پیامدهای غیر منتظره ای است که توسط هند برای بنگلادش اعمال می شود. این نوع شرایط می تواند منجر به ایجاد یک وضعیت فاجعه بار در صنعت نو ظهور نساجی این کشور شود.
هیچ جایگزینی جز پنبه هندی برای نخ محلی وجود ندارد
صنعت نخ ریسی در حال تولید نخ برای دو بخش مختلف از بازار می باشد، که یکی الیاف محلی برای تولید منسوجات خانگی و دیگری برای صنایع پشتیبان و صادرات لباس های آماده است. در واقع، کیفیت الیاف صادراتی تفاوت بسیار زیادی با نخ محلی دارد. ریسندگان محلی پنبه هندی را به دلایل زیر برای تولید نخ محلی مصرف می کنند:
شو هل رحمان، مدیر عامل شرکت پل آسیا، اظهار داشت که در حال حاضر هیچ جایگزینی بجز پنبه هندی برای تولید نخ داخلی به دلیل قیمت مناسب و همچنین در دسترس بودن، وجود ندارد.این خبر خوبی است که برخی از کارآفرینان محلی بنگلادش در تلاشند تا پنبه هندی را با پنبه افریقای غربی جایگزین کنند. اما این مساله در مرحله تولید و در مقیاس بزرگ نیست.به گفته مومینول موتین توشار، رئیس شرکت ریسندگی Infinia، " برای هماهنگی مناسب و مدیریت با کیفیت، ما می توانیم پنبه هند را با پنبه افریقای غربی عوض کنیم.
بازار نخ محلی به دلیل افراط در صادرات به خارج از کشور در وضعیت بحرانی قرار دارد.در بسیاری از موارد، نخ هایی که از ضایعات پنبه در صنعت نخ ریسی هستند به عنوان نخ روتور که در منسوجات خانگی و تولید جین کاربرد دارند، استفاده می شوند. بهبود مستمر صنعت کتان، که کاملا صادرات محور می باشد، تقاضا برای نخ محلی را افزایش می دهد.
کل بازار کتان، نخ محلی را جهت مصرف در منسوجات خانگی، مورد استفاده قرار می دهد و در بازار به قیمتی بالاتر از مصرف کننده خانگی به فروش می رسد. در نتیجه، ریسندگان محلی تمایلی به فروش نخ خود به تولید کنندگان داخلی ندارند. این امر موجب بحران الیاف در صنعت نساجی محلی و کشور می شود؛ همچنبن بر تولید آن ها تأثیر بسزایی دارد، متعاقبا، آن ها نگران از دست دادن بازار رقابتی ایالات متحده در مقابل با هند و پاکستان هستند.
طبق گزارش روزنامه دیلی استار، کارخانجات حوله و لنین بنگلادش و انجمن تولید کنندگان و صادرکنندگان پنبه پیشنهاد کردند که دولت باید اجازه واردات آزاد نخ 10، 16 و 20 بدون محدودیت گمرکی از طریق زمینی یا دریایی از هند یا پاکستان را بدهد که 15 تا 20 درصد ارزان تر است.همچنین یک طرح تشویقی پنج ساله برای صادرات به بازار آمریکا که سبد صادرات این محصولات را از 1.2 میلیارد دلار به 2 میلیارد دلار در طی این دوره افزایش خواهد داد، پیشنهاد شده است.
قرار دادن اقدامات در جهت آزاد کردن بازار برای واردات مواد خام در اغلب نرخ های رقابتی و اجرای اقدامات سیاسی که نه تنها از صنعت محافظت می کند بلکه به بنگلادش اجازه می دهد تا به طور موثر از شکاف تجاری چین- آمریکا بهره مند شود، جایی که صادرات نساجی چین به آمریکا ممکن است به زودی با عوارض بیشتری مواجه شود. این نخستین زمانی است که جنگ تجاری میان چین و آمریکا اتفاق می افتد و منسوجات خانگی/ حوله بنگلادش را در موقعیتی مثبت نسبت به هند / پاکستان قرار داده است.
امکان تنوع منابع پنبه در بازار نخ صادرات محور
به خاطر زمان کم تر، در دسترس بودن و قیمت رقابتی، بازار الیاف صادراتی هر ساله مقدار زیادی پنبه هندی را مصرف می کند که صنعت نخ ریسی را به سمت وابستگی تک منبع سوق می دهد. میزان مصرف پنبه هندی به میزان قابل توجهی در حال افزایش است.اما چندین احتمال وجود دارد که بنگلادش از وابستگی به یک منبع به تنوع منابع وارداتی پنبه در بازار نخ صادرات محور بیرون آید تا از تامین پنبه به صورت پایدار در صنعت نخ ریسی موجود اطمینان حاصل شود. احتمالات مختلف بدین شرح می باشند:
بنگلادش می تواند به زنجیره ابتکارات مختلف پنبه وارد شود
با توجه به مسائل زیست محیطی جهان، پایداری و هدف پایدار و نیز سلامت و ایمنی، ابتکارات در پنبه های مختلف روز به روز محبوب تر می شوند. آنها به طور پیوسته تأثیر زیادی در زنجیره تامین جهانی پنبه دارند. مارک های مختلف جهانی و خرده فروشان آثار این ابتکارات را در سرتا سر جهان تصدیق کرده اند. آنها امتیازات مختلفی را نسبت به تولید کنندگان ارائه می دهند که آیا تولید کنندگان از طرح اولیه پنبه برای ابتکار در تولید محصولات خود استفاده می کنند یا خیر.
درنتیجه، زمان مناسبی برای بنگلادش است که به این انقلاب جدید بپیوندد و پنبه را از این منابع مصرف کند و به این امتیاز دست یابد که محصول خود را به قیمت بالاتر در بازار بفروش رساند و همچنین امکان ارتقا بخشیدن پایدار که به تنوع منبع در بازار RMG کمک می کند را به دست آورد. ابتکارات مختلف پنبه عبارتند از: ابتکار بهتر پنبه (BCI)، پنبه تولیدی در آفریقا (CIMA) و پنبه آلی.
عبدالوادود، یک متخصص پنبه، مدیر عامل و مشاور مدیریت شرکت ترنسفورم اظهار داشت: "هیچ نگرانی در مورد کیفیت طرح های مختلف پنبه وجود ندارد. بسیاری از تولید کنندگان به طور همزمان از پنبه خود استفاده می کنند."محمد محمود عالم، معاون مدیر کل شرکت ریسندگی نعمان، اظهار داشت: "در گروه نعمان، ما از انواع مختلفی از طرحهای ابتکاری پنبه با توجه به نیاز خریداران استفاده می کنیم، زیرا صادر کنندگان RMG به طور کلی امتیاز بیشتری با استفاده از طرح های مختلف پنبه برای تولید محصولات از خریداران خارجی کسب می کنند".
اما، تردیدهایی در کشور بنگلادش در مورد کیفیت طرح های مختلف پنبه، به ویژه پنبه تولید شده در آفریقا، وجود دارد. به نظر می رسد بسیاری از تولیدکنندگان اروپایی و دیگر سرمایه گذران غربی می کوشند تا کیفیت را در دستور کار تجاری خود جهت پایداری و دیگر مسائل محصول قرار دهند.
به گفته آقای ماجیبور رحمان، مدیر کل بخش نخ ریسی و نساجی پاکستان، "ما چندین تجربه ناخوشایند در مورد کیفیت پنبه تولید شده در آفریقا داریم. در حال حاضر، به خاطر نیاز خریدار، ما از این پنبه برای رسیدن به نخ با کیفیت مطلوب و نیز رضایت مشتری استفاده می کنیم."
در حقیقت، استفاده از پنبه با طرحهای متفاوت باعث ایجاد فرصتی برای تنوع منابع پنبه در استخراج پنبه برای بنگلادش می شود. اگر بنگلادش این فرصت را به دست آورد، صنعت نخ ریسی ثبات بیشتری خواهد داشت.
انتخاب پنبه به روش ابتکاری و تحقیق در مورد سیاست بهینه سازی
انتخاب مواد خام در هماهنگی با قیمت و کیفیت مطلوب از منابع مختلف عاملی مهم در صنعت پنبه محسوب می شود. صاحبان کارخانه باید کیفیت پنبه، استفاده از منابع مختلف و عدم مصرف پنبه از یک منبع مشخص در کل سال را مدنظر قرار دهند. افراد فنی در این صنعت باید افکار باز داشته باشند و منابع مختلف با کیفیت مشابه را در زمانهای متفاوت مورد استفاده قرار دهند و اهمیت آنها را برای رسیدن به کیفیت مطلوب نخ و همچنین افزایش سوددهی و بهینه سازی درک کنند.
به گفته شئل رحمان، "در زمان برداشت و جمع آوری اولیه پنبه، کیفیت پنبه مطلوب است و کیفیت پنبه با گذشت زمان رو به وخامت می رود. من به ریسندگان پیشنهاد می کنم که هر نوع پنبه را از هر منبعی در زمان برداشت پنبه جمع آوری کنید."
او همچنین افزود: "به طور کلی پنبه هندی در ماه اکتبر برداشت می شود. از سوی دیگر، پنبه استرالیایی در ماه آوریل برداشت می شود. هر کسی باید در هنگام برداشت محصول از آن استفاده کند. به طور کلی، کارخانه ها معمولا از یک نوع پنبه در طول سال استفاده می کنند که کیفیت متفاوتی را در محصول ایجاد می کند. صاحبان کارخانه باید از همان نوع پنبه از منابع مختلف در زمان متفاوت، با مدیریت مناسب و سیاست بهتر و همچنین از گروهی قوی در تحقیق و توسعه استفاده کنند که در آن منابع مختلف پنبه را در ابعاد نمونه آزمایش می کنند."
منابع بالقوه پنبه در سراسر جهان
علاوه بر هند، بنگلادش در حال واردات پنبه از آفریقای غربی، آفریقای شرقی، برزیل، کشورهای مستقل مشترک المنافع، ایالات متحده آمریکا، کشورهای آمریکای لاتین و استرالیا است. باید یک تعادل مناسب برای منبع یابی پنبه، جهت کاهش خطر آسیب به زنجیره تامین، در نظر گرفته شود. اگرچه واردات پنبه از منابع مختلف در چشم انداز بنگلادش آسان نیست، اما سرمایه گذاری در زمینه واردات پنبه و مدیریت مالی و فنی مربوطه به اندازه کافی ارزشمند خواهد بود که بتواند این بخش از صنعت در جهان بی ثبات فعلی ایمن باقی بماند.
محمد محبوب علام گفت: افریقا می تواند یک منبع بزرگ برای استخراج پنبه باشد. با وجود مشکلات آلودگی، کیفیت پنبه آفریقا روز به روز بهبود می یابد. در حال حاضر، حدود 20% از کل واردات پنبه از آفریقا می باشد. اگر آن ها بتوانند زمان فرایند تولید را کاهش دهند و از ساختار فنی مالی صحیحی در واردات از منطقه آفریقا اطمینان حاصل کنند، یک بخش ریسندگی پایدار در بنگلادش فراهم خواهد شد.
شوله رحمان، مدیر عامل شرکت پل آسیا، گفت که اغلب صاحبان این کارگاه، علاقه به خرید پنبه شناور از آفریقای غربی و آفریقای شرقی دارند، زیرا 15 روز طول می کشد تا به بندر چیتاگونگ حمل کنند. این فرآیند بسیار مقرون به صرفه و موثر است به جای فرآیند طولانی حمل مستقیم از منطقه آفریقا، در واقع حمل پنبه از افریقا بیش از 2 ماه طول می کشد با به بندر چیتاگونگ برسد که بیشتر به خاطر فقدان سیستم صحیح حمل و نقل است. در نتیجه، پنبه شناور تأثیر زیادی بر مصرف سالانه پنبه آفریقایی دارد.
احتمال افزایش مصرف پنبه آمریکا به دلیل جنگ تجاری
یکی از بزرگ ترین کشورهای تولید کننده پنبه در جهان، آمریکا، در حال تلاش برای یافتن بازار جایگزین به دلیل تحریم چین است. اخیرا، شورای پنبه آمریکا و بازرگانان بزرگ آمریکا اعلام کردند که بنگلادش را به عنوان یک بازار جایگزین بالقوه می بینند و در تلاش برای افزایش صادرات به بنگلادش در هر سال به میزان 10 درصد برای حفظ تجارت پنبه خود در سراسر جهان هستند.
شورای پنبه ایالات متحده آمریکا برای دولت بنگلادش از اصلاح قوانین بومی سازی پنبه، بهره برداری از ظرفیت و افزایش ظرفیت بندر چیتاگونگ که موجب زمان بیشتری برای واردات پنبه ایالات متحده می شود، سخن گفت. در واقع، این محدودیت ها و قیمت بالاتر باعث عدم تمایل به واردات پنبه از ایالات متحده آمریکا می شود.
اگر بنگلادش این مساله را حل و فصل کند، آمریکا قرار است در زمینه تجارت پنبه به سطح بالاتری برسد. علاوه بر این، پنبه آمریکا در شرایطی بحرانی به سر می برد تا بازار جایگزین بالقوه خود را پیدا کند. در حال حاضر، اگر بنگلادش موفق به مصرف مقدار بیشتر پنبه آمریکا با تثبیت قیمتی مناسب شود، امکان ایجاد تنوع محصول در صنعت RMG، به حداقل رساندن ریسک در زمینه تجارت پنبه و همچنین خارج شدن از وابستگی به یک منبع به تحقق می پیوندد.
نتیجه گیری
هماهنگی در میان تمامی اقدامات انجام شده توسط سهامداران کسب و کار پنبه، قوانین قوی و به روز رسانی شده و همچنین اجرای سیاست های قوی و بهبود تحقیق و توسعه و ایجاد افراد متخصص می تواند یک صنعت ریسندگی پایدار توسط تنوع واردات پنبه در سطح عالی را ارائه دهد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
