نجاران با توجه به پروژه ای که پیش رو دارند ممکن است چوب مورد نظر خود را از میان طیف گسترده ای از انواع چوب ها انتخاب کنند. با این که ممکن است چوب های متنوعی را در پروژه های خود تست کرده باشید و بدانید که هرکدام چه حسی دارند و چه واکنشی نسبت به رنگ چوب و انواع فینیشینگ دارند، باز هم ممکن است انتخاب هوشمندانه چوب برای شما یک تصمیم گیج کننده باشد. باید راهی برای طبقه بندی انواع چوب ها وجود داشته باشد که کار را آسان تر کند. و در ادامه این راه پیشنهادی را می بینید:
برای شروع می توانید همه چوب ها را در 5 دسته بندی بزرگ جای دهید. کاج و دیگر چوب های نرم، چوب های سخت دانه درشت و زبر، چوب های سخت با رگه ها و دانه های متوسط، چوب های سخت با ریزدانه، و دیگر موارد بیگانه که در 4 دسته بندی دیگر جای ندارد.
مبلمان سنتی معمولا به ندرت از کاج و دیگر چوب های بیگانه ساخته می شوند. بنابراین بیایید برای سادگی بیشتر، این دو گروه را نیز کنار بگذاریم و دسته بندی را به 3 بخش تقسیم کنیم: چوب های سخت با ریزدانه، دانه متوسط و دانه درشت یا زبر. و برای شروع بیایید توافق کنیم که با چوب هایی که بیشترین استفاده را در ساخت مبلمان سنتی دارند، شروع کنیم: بلوط، گردو، ماهون، گیلاس و افرا.
اهمیت دانه و رگه
دانه ها مهم ترین سنجه برای شناسایی چوب هستند. دانه ها، حفره ها و شکاف های ریز باز درون چوب هستند که به چوب بافت می دهند. در چوب هایی که روی آن ها فینیشینگ اعمال شده، ممکن است نیاز باشد که بادقت نگاه کنید تا بتوانید این دانه ها را ببینید، چرا که ممکن است در طول فرآیند فینیشینگ پر شده باشند.
بیشتر مبلمان قدیمی با یکی از این پنج چوب ساخته شده است. بنابراین شناسایی چوب ها در سازه های آنتیک کار آسانی است. اگر الگوهای روی چوب درشت باشند، چوب احتمالا بلوط است. اگر چوب سالم باشد، به این معنی که حفره هایی که به راحتی با چشم دیده شود نداشته باشد، چوب احتمالا افرا یا گیلاس است. اگر حفره هایی وجود داشته باشد و به نسبت بلوط دارای فضاهای بینابین بهتر و مساوی تر باشند، چوب معمولا همیشه یا گردو است یا ماهون.
برای درک بهتر اختلاف بین گیلاس و افرا و یا گردو و ماهون، کلید تشخیص، قلب چوب است. در مورد محصولاب چوبی آنتیک و قدیمی، شاید نیاز باشد که برشی در یک قسمت غیر مهم ایجاد کنید تا بتوانید رنگ آن را ببینید.روی چوب های جدیدتر به راحتی می توانید رنگ اصلی را ببینید. اگر رنگ چوب ریزدانه دارای بخش هایی به رنگ مایل به قرمز است، چوب گیلاس است. اگر نزدیک به سفید باشد، افرا است. اگر چوب با بافت متوسط یا دانه متوسط خاکستری زغالی باشد، احتمالا چوب گردو است. و اگر ته مایه قرمز داشته باشد، ماهون است.
چوب های فرعی
البته که شناسایی چوب وقتی که تعداد چوب ها بیشتر شود، بسیار سخت تر می شود. در قدیم فندق و نارون و زبان گنجشک گاهی اوقات به جای بلوط استفاده می شده اند. همه دارای رگه های درشت هستند. در عین حال با جزئیات ظریف که آن ها را از هم متمایز می کند. شما فقط بایدیاد بگیرید که این تفاوت ها را تشخیص دهید.درخت گردوی سفید و گرد وهای آمریکایی هم استفاده می شده اند و بافت آن ها به گردو و ماهون شباهت دارد. رنگ می توانددر تشخیص این درختان از هم کمک کننده باشد. گردوی سفید، قهوه ای مایل به زرد است، هیکوری و پیکان هم مانند گردوی سفید اما با قالب صورتی.
علاوه بر گیلاس و افرا، چوب های با الگوهای بسیار کوچک و نزدیک به هم دیگری نیز شامل توس، صنوبر، درخت صمغ، راش، سرخدار و خاس یا راج وجود دارند. درخت صمغ و راش رنگی شبیه به درخت های گردوی هیکوری و پیکان دارند. سرخدار قهوه ای روشن مایل به قرمز است. قلب صنوبر رنگ سبز متمایزی دارد که به مرور زمان و با افزایش سن درخت به قهوه ای روشن تغییر می کند. باقی این درختان و همچنین قسمت بیرونی صنوبر نزدیک به سفید هستند.
برای تشخیص این چوب های اصطلاحا fine-grained باید بتوانید تفاوت های ظریفی که در شکل آن ها وجود دارد را پیدا کنید. شکل در درجه اول یعنی جهت بافت و رگه های چوب، همان چیزی که در برش برای اتصال صفحات در کنار هم و همچنین دوخت روکش بسیار حائز اهمیت هستند و بعد از آن مشخصه های متمایز بسیار کوچک نظیر خال های موجود در گیلاس، افرا و راش.
چوب های بیگانه و عجیب و غریب
چوب ماهون به دلیل اینکه در نواحی جنگلی رشد می کند، در دسته چوب های عجیب و غریب قرار می گیرد. اما ماهون برای مدت زیادی به طور گسترده استفاده می شده است و بیشتر جور درمی آید اگر آن را در دسته چوب های رگه متوسط در کنار گردو و گردوهای آمریکایی نظیر هیکوری و پیکان دسته بندی کنیم.
به استثنای ساج و رزوود، چوب های بیگانه تا به امروز به طور خیلی محدود و بعد از آن به طور معمول فقط برای دوخت روکش و تزئین استفاده می شده اند.اما امروزه طیف گسترده ای از چوب های بیگانه برای خراطی کاسه و مبلمان و کف پوش استفاده می شوند.
بیشتر این چوب ها رگه متوسط هستند اما بعضی از آن ها دارای رنگ و شکل بسیار متمایز هستند و بنابراین به محض اینکه با آن ها آشنایی پیدا می کنید، شناسایی آن ها نسبتاً آسان است. در مورد شناسایی این چوب ها دسته بندی آسانی که کمک کننده باشد، وجود ندارد.
اعمال فینیشینگ برای 5 دسته بندی مختلف چوب
کاج و دیگر درخت های چوب نرم مرتبط با آن، در رشد بهار، رگه های بسیار مشخص - نرم، جاذب و سفید دارند که در رشد تابستان، جای خود را به رگه های سخت و چگال و نارنجی رنگ می دهند. رشد بهاره رنگ چوب را به خوبی جذب می کند در حالی که رشد تابستانه اینطور نیست. بنابراین رنگ کردن این چوب ها موجب برعکس شدن رنگ این دو بخش می شود. یعنی رشد بهاره به علت جذب بهتر رنگ، از قسمت رشد تابستانه تیره تر می شود.چوب کاج همچنین تمایل به لکه دار شدن دارد که این می تواند کاملا غیرجذاب باشد.
در طرف دیگر هر نوع فینیشینگی روی چوب افرا به خوبی جواب می دهد، هرچند که فینیشینگ بر پایه روغن شاید چندان دوست داشتنی نباشد. به دلیل اینکه برای رسیدن به درخشندگی و جذابیت در لایه های رشد بهاره، نیاز به چندین لایه اعمال فینیشینگ است. چوب های ریزدانه نیز مانند چوب افرا معمولا به لکه دار شدن به صورت غیرجذاب تمایل دارند. اگرچه در بعضی موارد مثل چوب های با بافت مجعد و خال خال و اصطلاحا دارای bird’s eye، لکه دار شدن چوب بعد از فینیشینگ بسیار جذاب خواهد شد. می توانید میزان این لکه ها را با یک لایه بسیار نازک فینیش، قبل از اعمال رنگ چوب، کم کنید.
همه چوب های ریزدانه با هر فینیشینگی، خروجی خوبی می دهند. اما در استفاده از فینیش های روغنی، برای ظاهر بهتر نیاز به اعمال چندین لایه احساس می شود. فینیش های بر پایه آب به دلیل اینکه هیچ رنگ زرد یا نارنجی اعمال نمی کنند، روی چوب های سفید فوق العاده به نظر می رسند. اما در چوب گیلاس باعث یک ظاهر بی جان می شود که برای جلوگیری از این مشکل باید یک لایه رنگ چوب پیش از اتمام کار اعمال شود.
چوب های دانه متوسط با اعمال فینیشینگ تا زمانی که منافذ آنها به خوبی پر شده باشند، تبدیل به زیباترین ها در میان همه انواع چوب ها می شوند. یکی از دلایلی که ماهون و گردو برای ساخت مبلمان با بهترین کیفیت در نظر گرفته می شوند، دقیقا همین موضوع است.روی این دسته چوب ها، همه فینیشینگ ها به غیر از آنها که بر پایه آب هستند، فوق العاده به نظر می رسند. فینیش های بر پایه آب نیز در صورتی که پیش از اعمال، یک لایه رنگ چوب روی سطح کار در نظر کرفته شود، عملکرد بسیار قابل قبولی خواهند داشت.
در مورد چوب های درشت-دانه نیز همه رنگ چوب ها و فینیش ها ظاهر خوبی خواهند داشت. فینیشینگ بلوطی که برش کوارتر داشته باشد بسیار دلچسب از آب درمی آید. چوب های درشت دانه با برش ساده بعد از اعمال فینیشینگ کمی شکل پلاستیک به خود می گیرند. به دلیل نوع برش-برش ساده، سطح مورد فینیشینگ خیلی عریض به نظر می آید.
رزانه های محلول در آب در چوب های درشت دانه نمی توانند منافذ موجود در سطوح را به خوبی رنگ کنند. برای اضافه کردن رنگ به منافذ، بعد از اعمال رزانه ای که محلول در آب است، با استفاده از رنگ چوب های بر پایه روغن با رنگ مشابه رزانه استفاده شده و اعمال آن یا مستقیما بعد از رزانه، یا بعد از یک لایه سیلر، می توانید منافذ موجود در چوب های درشت-دانه را نیز به خوبی رنگ کنید.
همه رنگ چوب ها و فینیش ها همچنین برای چوب های دسته بیگانه و عجیب و غریب و پیش تر در مورد آنها صحبت کردیم نیز ظاهر خوبی به خود می گیرند. مشکل رایج فینیشینگ با این چوب ها به دلیل رزین های روغنی طبیعی که بسیاری از این چوب ها از خود تولید می کنند، استفاده از فینیش روغن و وارنیش است. در این صورت خشک شدن فینیش زمان زیادی خواهد گرفت.
برای حل این مشکل، درست پیش از اعمال لایه اول روغن یا وارنیش، سطح را با نفتا یا استون پاک کنید. بعد از آن فینیش را به محض اینکه حلال از روی سطح تبخیر شد، اعمال کنید. راه دیگر نیز استفاده از لایه نازکی از شلاک در زیر وارنیش به منظور ایجاد مانع است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
