دریل های ستونی در مدل ها و اندازه های مختلفی وجود دارند اما طراحی بنیادین آن ها تقریبا به یک ترتیب است؛ یک ستون فولادی 8 تا 10 سانتی متری که میز کارگیر و موتور اصلی که سه نظام دستگاه را می چرخاند را نگه داشته است. در اصطلاح به قسمت فوقانی دستگاه که شامل موتور دستگاه نیز هست، کله گی گفته می شود. در یک طرف کله گی اهرم های پیشروی قرار گرفته اند که به کمک آن ها فرآیند سوراخ کاری در مقایسه با دریل های دستی الکتریکی با صرف نیروی به مراتب کمتری صورت می گیرد.
سه نظام دستگاه نیز به یک محور متصل است و از طریق اهرم های پیش روی بالا و پایین می شود. محور دستگاه دارای دندانه هایی است که از طریق آن مته یا دیگه لوازم جانبی که روی دستگاه قابل نصب هستند را نگه می دارد. در بعضی از مدل ها، شفت ها قابل تعویض هستند. یک شفت استاندارد به طور معمول روی یک محور 1 تا 1.5 سانتی متری بسته می شود؛ و این به معنای آنست که دندانه های آن می توانند مته هایی یا سایر لوازم جانبی تا قطر حداکثر 1.5 سانتی متر را نگه دارند.
معمولا کله گی، میز کارگیر و ستون فولادی هر سه روی یک پایه ی چدنی سنگین سوار شده اند تا استحکام لازم را در هنگام سوراخ کاری یا ابزار زنی داشته باشد. به منظور ایجاد استحکام بیشتر نیز پایه دستگاه دارای سوراخ هایی است که از طریق آن ها می توان دستگاه را به میز کار پیچ کرد؛ هر چند وزن دریل ستونی به تنهایی استحکام لازم را ایجاد نموده و از هر گونه لرزش و یا لغزش دستگاه در حین کار جلوگیری می کند.
اما دریل ستونی به طور کلی در دو نوع مختلف ساخته می شود؛ نوع اول که حداکثر دارای ارتفاعی در حدود 90 تا 110 بوده و برای قرار گرفتن روی میز کار مناسب است، و نوع دوم، به این دلیل که برای قرار گرفتن روی زمین طراحی شده اند دارای ارتفاعی بیشتر بین 160 تا 180 سانتی متر می باشند. به دلیل آن که میز کارگیر دریل ستونی می تواند در هر قسمتی از طول ستون دستگاه واقع شود، دریل های ستونی که روی زمین قرار می گیرند توانایی سوراخ کاری قطعات بزرگ تری را دارند.
قسمت کله گی دارای دو یا سه فلکه بوده و فلکه ها با کمک تسمه ای که دور آن ها قرار گرفته است، نیروی تولید شده توسط موتور الکتریکی دستگاه را به محور دریل منتقل می کنند. در مدل هایی که دارای سه فلکه هستند، کار انتقال نیرو توسط دو تسمه صورت می گیرد.یک فلکه روی موتور الکتریکی دستگاه واقع شده و به آن متصل است، فلکه دیگری نیز در بالای محور دریل و سه نظام قرار گرفته و به آن متصل می باشد. فلکه سوم در میان این دو فلکه قرار گرفته است و دلیل استفاده از آن، افزایش توانایی و کارایی دستگاه در سرعت های بالاتر است.