اگر با یک تکه الوار برش نخورده، قطعات چوبِ راسته، و یا صفحات نئوپان و ام دی اف کار می کنید، میز برش قطعا ساده ترین و نخستین انتخاب برای شما خواهد بود. به کمک میز برش هم برش های طولی و هم برش های عرضی را می توان به سادگی انجام داد. اگر حتی میز برش فقط برای همین دو منظور خریداری شده باشد، انتخابی کاملا درست و به جا بوده و کماکان ارزشمند خواهد بود. اگر چه این ماشین دارای ابزارهای جانبی مختلفی بوده که به آن قابلیت کارهای متفاوتی را می دهد. همچنین می توان از این دستگاه برای اجرای برش های یکسان و همچنین اجرای اتصالات مختلف بهره برد.
دقت برش در کنار قدرت موتورِ میز برش به کاربر این امکان را می دهد تا برش های مورد نظر خود را بدون احتمال خطای دستگاه به درستی انجام دهد. انجام برش های مختلف، اعم از برش های طولی بلند و یا برش های عرضی با استفاده از ابزار دستی نیازمند مهارت بسیار بالا و همچنین زمان طولانی است؛ در حالی که با دنبال کردن دستورالعمل های لازم برای کار با میز برش، می توان در زمان بسیار کوتاه تری برش هایی بسیار دقیق و تمیز را با صرف انرژی کمتر و به صورت پیوسته انجام داد.
ماشین های برش رومیزی، بر اساس قطر تیغه ی دیسکی که در آن ها به کار برده شده است، طراحی و ساخته می شوند. معمولاً تیغه های دیسکی با قطرهای مختلفی از جمله 18، 20، 23، 25 و یا 28 سانتی متر موجود هستند. اگرچه تیغه هایی با قطر 20 تا 25 سانتی متر در کارگاه های کوچک تر، بیشتر طرفدار دارند. نکته ی اول در انتخاب یک میز برش، نوع کاری است که در زمینه ی صنعت چوب مایل به انجام آن هستید. برای مثال یک میز برش با موتوری که توان تولیدی معادل 2 تا 3 اسب بخار را داشته و مجهز به تیغه ای با قطر 20 سانتی متر است، قادر خواهد بود تا الوارهایی به ضخامت 7 سانتی متر را بدون وقفه و در جهات مختلف برش دهد.
اگر قطعات چوبی که با آن کار می کنید بیشتر بین 1.5 تا 2.5 سانتی متر ضخامت دارد، بهتر است از گزینه هایی با ابعاد کوچک تر استفاده نمایید. به طور معمول چنین ضخامتی در حیطه ی کاریِ کابینت سازی خواهد بود. یک میز برش کوچک با ابعاد تیغه ی 20 تا 23 سانتی متری و موتوری با توان تولیدی 1.5 اسب بخار، علاوه بر قیمت مناسب تر، جواب گوی تمامی نیازهای شما خواهد بود.
در هر صورت، چه در حیطه ی کابینت سازی، قاب سازی و یا نجاری به صورت عام فعالیت می کنید، نکته ی اساسی و بسیار مهم در انتخاب یک میز برش قابلیت آن در برش های فارسی است. یک میز برش می بایست حداقل توانایی آن را داشته باشد تا یک قطعه چوب به عرض 4 سانتی متر و ضخامت 2 سانتی متر را در هر جهتی با زاویه ی 45 تا 90 درجه برش دهد.
اگر در کارگاهی فعالیت می کنید که با کمبود فضا مواجه بوده و جای کافی برای قرار دادن تمامی دستگاه ها و ماشین آلات وجود ندارد، بهتر است از یک میز برش یا اره میزی با پایه های تاشو و قابل حمل استفاده کنید؛ تا در مواقع لزوم آن را به هر نقطه از فضای کارگاه انتقال داده و جابه جا نمایید.
از نکات بسیار مهم در انتخاب یک اره میزی، توجه به قدرت تولید شده توسط موتور آن است. یک موتور با توان تولیدی 1.5 اسب بخار با جریان 14 آمپر و ولتاژ 115 ولت کار می کند، در حالی که یک موتور 3 اسبی، نیازمند جریان 15 آمپری و ولتاژ 230 ولت خواهد بود. قدرت موتور بیشتر باعث می شود تا سرعت تیغه ی دستگاه در حین برش با قطعات ضخیم دچار افت کمتری شده و با همان سرعت اولیه به برش ادامه دهد. از طرف دیگر، توجه به میزان مصرف برق توسط دستگاه نکته ای بسیار حائز اهمیت خواهد بود؛ چرا که انتخاب دستگاهی با توان تولیدیِ بسیار بیشتر از حد مورد نیاز موجب مصرف برق بیشتر شده و هزینه های تولید را به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.
قسمت های مختلف یک میز برش (اره میزی)
کوچک یا بزرگ، اره های میزی در هر ابعادی که باشند به طور کلی تشکیل شده از یک موتور، محور انتقال نیروی موتور به تیغه، تیغه ی برش، و میز کارگیر هستند که به طور معمول توسط یک بدنه احاطه شده اند. اتصال محور گرداننده ی تیغه ی اره به موتور دستگاه ممکن است به صورت مستقیم باشد یا توسط تسمه صورت گیرد؛ هر چه تعداد تسمه های یک دستگاه بیشتر باشد کارایی آن نیز بیشتر خواهد بود.
قرارگیری دستگاه در جای خود توسط دو فرمان یا فلکه ی تنظیم کننده صورت می گیرد؛ یکی از آن ها ارتفاعی از تیغه را که بالاتر از سطح میز کارگیر قرار می گیرد از 0 تا 8 سانتی متر، در تیغه ای به قطر 20 سانتی متر تنظیم کرده و به کمک دیگری، زاویه ی قرارگیری تیغه بین 45 تا 90 درجه تنظیم می شود.
گونیای راهنمای برش که کاربرد آن در برش های طولی نمود بیشتری پیدا می کند این قابلیت را دارد که در هر فاصله ای از تیغه ی اره روی میز کارگیر با استفاده از گیره در جای خود ثابت و محکم شود. گونیای بعضی از مدل های اره های میزی دارای درجه بندیِ خط کش بوده و حتی در مدل های دیگری نیز فاصله ی گونیا از تیغه به صورت دیجیتالی نمایش داده می شود؛ هر چند درودگران سنتی و باتجربه تنها به اندازه گیری دستگاه بسنده نکرده و با متر یا خط کش مجددا عرض برش را اندازه گیری خواهند کرد.