انواع برش با اره عمود بر

برش با استفاده از گونیای راهنما

برای برش های عرضی، قطعه کار را با کمک گیره و پیچ دستی به میز مهار کنید، به نحوی که خط برش خارج از لبه های میز قرار گیرد. تیغه ی اره را در ابتدای خط برش قرار داده و سپس گونیا را به صفحه ی زیرین اره بچسبانید. در همین حالت گونیا را نگه داشته و آن را با گیره به قطعه چوب ببندید. سپس با حفظ کمی فاصله از قطعه کار، اره را روشن نموده و عمل برش را تکمیل نمایید.

برش های عرضی اره عمودبر با گونیا

به منظور جلوگیری از ایجاد شکستگی های سطحی چوب در محل برش روش های مختلفی وجود دارد. سطح مورد نظر چوب را به طرف زمین بچرخانید. راه دیگر اینکه محل برش را قبل از برش کاری با کاتر یا چاقوی نجار خط انداخته و یا دو طرف خط برش را با چسب کاغذی بچسبانید. راه دیگر این است که یک قطعه چوب برش خورده را زیر صفحه ی زیرین ارّه قرار داده و سپس عمل برش را انجام دهید.

برش دقیق با اره عمود بر

برای برش های طولی و بلندتر نیز می توان به منظور ایجاد برش دقیق تر از لبه گیر و یا قطعه ای چوب راست و رنده شده استفاده نمود. تنها نکته ی مهم در استفاده از گونیا، لبه گیر و یا هر نوع دیگری از ابزارهای کمکی برای برش کاری آن است که ابتدا می بایست تیغه را در ابتدای خط برش قرار داده و سپس گونیا و لبه گیر را نسبت به آن تنظیم نمود.

در اکثر اره های عمود بر، صفحه ی زیرین اره تا 45 درجه به چپ یا راست خم شده و این امکان را می دهد تا بتوان با آن برش های زاویه دار یه به اصطلاح فارسی را نیز انجام داد. در برخی از اره ها میزان خم شدگی را طبق درجه بندی می توان تنظیم نمود، اما بهتر است همواره قبل از برش اصلی یک بار زاویه ی برش آن را روی یک قطعه چوب زائد امتحان کرد.

به این دلیل که در برش های فارسی یا زاویه دار سطح بیش تری از چوب با تیغه ی اره در تماس است، بهتر است سرعت موتور اره در پایین ترین حالت قرار گیرد تا امکان شکستگی تراشه های سطحی چوب به حداقل ممکن رسد. همچنین استفاده از تیغه های ضخیم تر به دلیل مقاومت بالاتر در برابر خم شدن یا شکستن توصیه می گردد. اگرچه انجام تمامی برش ها از جمله برش های زاویه دار با دست امکان پذیر است، اما استفاده از گونیای راهنما همواره تضمین کننده ی دقت کار نهایی خواهد بود.

برش های منحنی با اره عمود بُر

ارّه عمود بر یکی از معدود ابزارها و دستگاه های الکتریکی است که می توان به کمک آن برش های منحنی را نیز انجام داد. اگرچه می بایست هنگام برش کاری منحنی، چند نکته را همواره به خاطر داشت. چه در هنگام برش یک منحنی تند مانند دایره و چه هنگام برش یک منحنی کاملا نرم همیشه سرعت دستگاه می بایست در پایین ترین حالت خود قرار داشته باشد.

سرعت بالای برش کاری، احتمال شکستن یا خم شدنِ تیغه ی اره را افزایش خواهد داد. یکی از اتفاقات رایج، برخورد پشت تیغه با طرف دیگر شکاف برش در حین برش یک گوشه ی منحنی شکل است. در چنین شرایطی، تیغه ی ارّه یا شکسته و یا دچار پیچیدگی می شود و یا حتی ممکن است تغیه در بین شکاف برش گیر کند.

علت این امر به طور معمول استفاده از تیغه ای است که پهن تر از منحنی مدنظر می باشد. راه حل این مشکل، استفاده از تیغه ای باریک تر و یا ایجاد برش هایی از لبه های نزدیک به منحنی مورد نظر است. در این صورت به جای گیر کردنِ تیغه ی ارّه در بین شکاف برش، تکه های اضافی و زائد برش خورده و می افتند و به تیغه ی اره اجازه ی مانور بیش تری برای استخراج منحنی مورد نظر می دهند.

نحوه کار با اره عمود بر

درست مانند اره فلکه، اره عمود بر نیز برای برش دایره کاملاً مناسب است. اگرچه می توان این برش ها را فقط با دست آزاد و بدون کمک گیره انجام داد اما به منظور دقتِ هر چه بیش تر استفاده از گیره های مخصوص برش دایره توصیه می گردد. در هر صورت ابتدا باید از مهار شدن قطعه چوب روی میز کار اطمینان حاصل نمود.

بسته به اینکه خود دایره یا قسمت بریده شده ی اطراف آن مورد است، می بایست تیغه ی اره را در طرف دیگر خط برش قرار داد تا از احتمال خطا در حین پروژه کاسته شود. قبل شروع برش کاری و جدا از چک کردنِ اتصال قطعه کار به میز برش، مجدداً نحوه ی مهار شدن قطعه کار باید مورد بررسی قرار بگیرد چرا که هیچ کدام از گیره ها و پیچ دستی ها نباید در مسیر برش قرار گیرند.

همان طور که اشاره شد، در برش های دارای منحنی ملایم و بسیار تند، بهتر است برش را از یکی از لبه های قطعه کار آغاز کرده و تا یک پیچ تند ادامه داد. سپس با ادامه دادن مسیر برش به صورت مستقیم بهتر است از گیر کردن تیغه ی اره در بین شکاف برش جلوگیری کرد. با جدا شدنِ تکه ی زائد از قطعه کار، مجدداً برش کاری از خط برش رها شده پی گرفته می شود. تیغه در محل خط برش قرار گرفته و با روشن کردنِ دستگاه ادامه ی برش را انجام می دهیم.

برش های منحنی با اره گرد و عمود

بهتر است برای سهولت در برش کاری قطعات منحنی با استفاده از اره عمود بر، خط منحنیِ برش را به چندین خطِ تقریبا مستقیم تبدیل کنیم تا از احتمال گیر کردن تیغه در بین شکاف برش نیز کاسته شود. برای مثال، برای یک برش مقعر در انتهای یک تخته چوب، می توان همان طوری که در شکل مشخص شده، چند برش طولی به موازات هم انجام داد تا تکه ی زائد به چند تکه ی کوچک تر تقسیم شود.

با این کار می توان فرض کرد که به جای یک برش منحنی، چندین برش تقریبا صاف باید انجام شود. پس از انجام برش ها نیز عملیات ظریف کاری انجام می گردد. یا همچنین برای برش یک منحنی محدب در انتهای یک تخته چوب، می توان امتداد خطوط برش را به سمت خارج دایره ادامه داد و آن ها را خطوطی مستقیم، و نه منحنی، در نظر گرفت. در این حالت نیز ظریف کاری برش پس از این مرحله صورت می گیرد. با وجود انجام گرفتنِ فرایند برش در دو مرحله، احتمال شکستن تیغه یا گیر کردن آن در شکاف برش به شدت کاهش یافته و از آن گذشته، برش با نهایت دقت صورت می گیرد.

برش های داخلی با استفاده از اره عمود بُر

طراحی ارّه عمود بر به نحوی است که آن را برای برش های دشواری مانند برش های داخلی در قطعه کار به ابزاری ایده آل مبدل می سازد. برای شروع برش کاریِ داخلی با این ابزار، دو راه وجود دارد. راه اول، سوراخ کردن قطعه کار با استفاده از دریل، و سپس وارد کردنِ نوک ارّه داخل حفره و شروع برش کاری است. راه دیگر، کج کردن اره به سمت جلو و فرو بردن نوک تیغه ی آن داخل قطعه ی کار است.

اگرچه راه دوم به نظر سریع تر می رسد، اما در واقع انجام آن اندکی چالش برانگیزتر نیز هست. به این علت که در روش دوم احتمال سر خوردن نوک تیغه ی اره وجود دارد و برای جلوگیری از رخ دادن این امر به کمی تمرین نیاز خواهد بود. برای شروع بهتر است از تیغه های کوتاه تر استفاده شود. همچنین بدنه ی اره می بایست محکم با دست نگه داشته شود، در غیر این صورت نوک تیغه وارد سطح چوب نشده و به جهات مختلف روی سطح چوب لیز می خورد.

قدم اول، بستن قطعه کار روی میز به کمک گیره است. سپس، یک قطعه چوب را با یکی از وجوهِ طرحی که می بایست از داخل قطعه کار بریده و جدا شود، هم تراز نموده و با گیره روی قطعه کار می بندیم. صفحه ی زیرین اره را روی قطعه کار قرار داده و به جلو حرکت می دهیم تا لبه ی جلویی صفحه ی زیرین اره با قطعه چوب هم تراز شده و با آن مماس گردد. انتهای اره را رو به بالا نگه داشته و با روشن کردن موتور آن، نوک تیغه ی اره را به سمت پایین فشار می دهیم تا تیغه ی اره وارد قطعه کار شده و از آن عبور نماید. هنگامی که صفحه ی زیرین ارّه مماس با قطعه کار شد، اره را خاموش می کنیم.

اگرچه راه دوم به نظر سریع تر می رسد، اما در واقع انجام آن اندکی چالش برانگیزتر نیز هست. به این علت که در روش دوم احتمال سر خوردن نوک تیغه ی اره وجود دارد و برای جلوگیری از رخ دادن این امر به کمی تمرین نیاز خواهد بود. برای شروع بهتر است از تیغه های کوتاه تر استفاده شود. همچنین بدنه ی اره می بایست محکم با دست نگه داشته شود، در غیر این صورت نوک تیغه وارد سطح چوب نشده و به جهات مختلف روی سطح چوب لیز می خورد.

قدم اول، بستن قطعه کار روی میز به کمک گیره است. سپس، یک قطعه چوب را با یکی از وجوه طرحی که می بایست از داخل قطعه کار بریده و جدا شود، هم تراز نموده و با گیره روی قطعه کار می بندیم. صفحه ی زیرین اره را روی قطعه کار قرار داده و به جلو حرکت می دهیم تا لبه ی جلویی صفحه ی زیرین اره با قطعه چوب هم تراز شده و با آن مماس گردد. انتهای اره را رو به بالا نگه داشته و با روشن کردن موتور آن، نوک تیغه ی ارّه را به سمت پایین فشار می دهیم تا تیغه ی اره وارد قطعه کار شده و از آن عبور نماید. هنگامی که صفحه ی زیرین اره مماس با قطعه کار شد، ارّه را خاموش می کنیم.

انواع برش چوب با استفاده از اره عمودبر

قطعه چوبِ کمکی را برداشته و ادامه ی برش را از محلِ شکافِ ایجادشده ادامه می دهیم. برای جدا کردنِ بیش ترین مقدار چوب زائد از قطعه کار، برش را ادامه داده تا به یکی از وجوه طرح مورد نظر برسیم. از برش صافِ گوشه ها پرهیز می کنیم و در عوض قبل از رسیدن به گوشه های شکل، گوشه ی طرح را به صورت منحنی برش می دهیم تا به نقطه ی اول رسیده و قسمت اعظم زائد جدا شود.

سپس گوشه ها را به سادگی برش می دهیم تا طرح مورد نظر به طور کامل از مرکز قطعه کار خالی گردد. برای این منظور از دو طرف یک کنج و مماس با خطوط برش خورده برش کاری را آغاز نموده تا به کنج برسیم. با برش دادنِ سمت دیگر کنج طبق همین روش، سایر قسمت های زائد نیز از قطعه کار جدا می شوند.روش دیگر، سوراخ کردن گوشه های طرح مورد نظر و سپس شروع برش کاری از آن نقاط می باشد.