برش های مختلف با استفاده از انواع اره دستی در نجاری

دقت و سرعت در برش چوب به عوامل مختلفی وابسته است، از جمله: نحوه ی صحیح ایستادن و به دست گرفتن اره، زاویه ی مناسب تیغه ی ارّه با قطعه چوب و همچنین نحوه ی صحیح مهار کردن چوب. لازم است همواره قطعه چوب مورد نظر جهت برش، به کمک گیره مهار شده یا با استفاده از پیچ دستی به میز کار متصل شده باشد. نگه داشتن چوب صرفاً با دست و بدون مهار کردن آن با ابزار ذکر شده، به برش های ناصاف منجر خواهد شد.

از طرف دیگر ارتفاع میز کار برای برش نیز بسیار حائز اهمیت است. ارتفاع میز برش باید به میزانی باشد که راحت بوده و از به کار گیری نیروی جسمانی مضاعف هنگام برش جلوگیری به عمل آورد. برای مثال اگر میز برش بیش از اندازه بلند باشد، دست بالاتر از حالت عادی قرار گرفته و در نتیجه به دلیل خستگی بیشتر امکان خطا در برش افزایش می یابد.

زاویه ی مناسب تیغه ی ارّه با قطعه چوب مورد نظر نیز کاملاً به نوع برش بستگی دارد. برای برش های طولی و در راستای الیاف چوب، تیغه ی ارّه می بایست نزدیک به حالت عمود بر قطعه چوب قرار گیرد. اما برای برش های عرضی یا عمود بر راستای الیاف چوب، زاویه ی تیغه ی ارّه با چوب کاهش (حدود 45 درجه) می یابد. حتی زوایای کمتر دقت بیشتری را در هنگام برش خواهند داشت. جهت اتمام یک برش در داخل چوب لازم است تیغه ی ارّه حالت عمودی داشته باشد تا انتهای برش کاملاً صاف و دقیق به انجام رسد.

اگرچه زمانی که تیغه ی ارّه حالت عمودی داشته باشد، بیشترین سرعت برش را خواهیم داشت اما بهتر است در شروع برش تیغه را در کمترین شیب ممکن نگه داشت و با پیش روی در برش زاویه ی تیغه با چوب را افزایش داد. شیب کمتر تیغه ی ارّه از ایجاد لبه های ترک خورده، شکسته شده و یا غیر یک دست جلوگیری خواهد کرد. در نظر داشتن این نکته ضروری است که به هنگام برش، شکاف ایجاد شده تقریباً 3 میلی متر عریض خواهد بود. لازم است این مقدار در اندازه گیری ها به عنوان ضایعات کار لحاظ شود.

برای نرمیِ بیشتر و جلوگیری از گیر کردنِ تیغه در بین شکاف در هنگام برش، بهتر است دو طرف تیغه با پارافین ساییده شده یا با روغن چرب گردد. همچنین می توان با قرار دادن یک قطعه فیبر نازک در میان شکاف از بسته شدن آن و همچنین گیر کردن تیغه ی ارّه در شکاف برش جلوگیری نمود.

برش های طولی با اره دستی

برای برش های طولی لازم است قطعه چوب مورد نظر ابتدا در جای خود به درستی مهار شده تا از حرکت آن در حین برش جلوگیری به عمل آید. برای شروع برش، تیغه ی ارّه را در سمت راست یا چپ خط راهنما قرار داده (بسته به اینکه کدام طرف جزء ضایعات برش خواهد بود) و با قرار دادن شست دست دیگر در کنار نوک تیغه، از حرکت آن در شروع برش جلوگیری می کنیم.

پس از چند بار رفت و برگشت تیغه و زمانی که شکاف به اندازه ی کافی عمیق شد، شست دست را از روی چوب برداشته و سرعت رفت و برگشت ارّه افزایش می یابد. البته برای نتیجه ی بهتر هنگام برش، بهتر است رفت و برگشت با سرعت کمتری صورت گرفته و در عوض از تمام طول تیغه ی ارّه جهت برش استفاده گردد.

برای برش های طولی در قطعات کوچک تر و پیش گیری از کج رفتن مسیر برش، بهتر است قطعه چوب مورد نظر را در حالت عمودی در گیره ی رومیزی مهار نموده و از بالای آن شروع به برش کرد. با دست دیگر یک طرف قطعه چوب را نگه داشته و با نزدیک شدن به پایان برش، بهتر است ارّه به حالت افقی نزدیک شود.

برش های عرضی با اره دستی

شروع برش کاملاً مانند برش طولی خواهد بود با این تفاوت که زاویه ی برش 45 درجه است. برای جلوگیری از شکسته شدن سر چوب توسط قطعه چوب زائد برش خورده، بهتراست که قسمت زائد را با دست دیگر نگه داشته و زاویه ی تیغه با چوب را در انتهای برش به زاویه ی قائمه نزدیک نمود.

جهت برش عرضی چند قطعه چوبِ به هم متصل شده یا در کنار هم قرارگرفته، برای حفظ دقت کار، لازم است یک قطعه چوب تراش خورده با زوایای قائمه و با طول بیش تر از عرض قطعات مورد نظر، روی قطعات و مماس با خط برش قرار گرفته و سپس با کمک پیچ دستی روی میز کار مهار گردد. قطعه ی قرار گرفته در حکم راهنمای برش خواهد بود و از کج رفتن در حین برش جلوگیری نموده و منجر به ایجاد لبه ای صاف و یک دست در قطعات متصل شده خواهد شد. لازم است ضمن انجام برش، تیغه ی ارّه را در حالت مماس با قطعه ی راهنما حفظ نمود.

برش های فارسی با اره دستی

جهت فارسی بر کردن قطعات چوبی با ابزار دستی می بایست یا از ارّه فارسی بر دستی استفاده نمود. در غیر این صورت می توان از یک شابلون کمک گرفت.جهت افزایش طول عمر ارّه و همچنین پیش گیری از کند شدنِ تیغه ی آن، می بایست در مواقعی که از ارّه استفاده نمی شود تیغه ی آن را با یک غلاف چوب یا پلاستیکی پوشاند تا از تماس دندانه های تیغه ی ارّه با سایر سطوح جلوگیری شود.

برش های خاص با کمک اره های دستی در نجاری

ارّه های دستی ساده هرچند حیاتی و بسیار پرکاربرد هستند اما نمی توان به کمک آن ها تمامی برش ها را انجام داد. برای مثال برای برش های منحنی داخلیِ بسیار ظریف یا برش های مربوط به اتصالات از ارّه های دقیق تر و تخصصی استفاده می گردد. ارّه های کمان دار و ارّه مویی ابزارهای لازم جهت انجام برش های منحنی هستند.

این ارّه ها قادرند تا ضمن ایجاد شکافی باریک، برش های پیچیده ی منحنی شکل را انجام داده و برش را در دو جهت رفت و برگشت صورت می دهند. البته لازم به ذکر است که تفاوت ارّه مویی و ارّه کمانی در نوع چوب مورد استفاده است. ارّه مویی معمولاً برای برش تخته چوب های کم ضخامت و یا فیبر به کار می رود. در حالی که از ارّه کمانی برای برش چوب های ضخیم استفاده می گردد.

همچنین برای خالی کردنِ اشکال مختلف از داخل قطعات چوب می توان به غیر از ارّه مویی، از ارّه ی نوکی نیز استفاده نمود. قابلیت اصلی این گونه ارّه ها در برش های داخلی صاف و منتظم است. به همین منظور می بایست ابتدا درون شکل مورد نظر چند سوراخ به کمک دریل ایجاد کرد تا نوک ارّه از آن عبود کرده و بتوان عمل برش را انجام داد.