درودگران ماهر و مجرب کار خود را با اندازه گیری و نشانه گذاری دقیق آغاز می کنند. دقت در کشیدن هر خط، به اندازه ی خط قبلی با اهمیت است. خطوطی که به درستی به موازات یکدیگر یا عمود بر هم ترسیم نشده باشند، یا حتی انحرافی اندک در کشیدن و علامت گذاری زوایای مورد نیاز در نهایت منجر به برش های ناصاف و اتصالات ضعیف و ناقص می گردد.
ابزار نام برده شده در تمامی پروژه های نجاری مورد نیاز و ضروری هستند؛ از مراحل ابتدایی کار گرفته، تا اندازه گیری های نهایی. در این قسمت برخی از روش های مرسوم در حوزه ی اندازه گیری در پروژه های نجاری را مورد بررسی قرار می دهیم.
اگرچه روش های سریع تری برای انجام اندازه گیری وجود دارد، اما تضمینی برای ایجاد نهایت دقت در کار نخواهد بود. تجربه ثابت کرده که ساده ترین ابزار می تواند حتی بهترین ابزار برای ترسیم یک خط صاف باشد. به کمک یک مداد با نوک تیز و نسبتاً سخت -مانند H2- می توان خطوط تمیز و بی نقصی ترسیم نمود. هر چه نوک مداد استفاده شده نرم تر باشد، خط ترسیم شده پهن تر خواهد شد و به همین دلیل احتمال خطا در برش افزایش خواهد یافت.
به همین علت، مدادهایی با نوک نرم تر از HB، توسیه نمی گردد. در هنگام ترسیم خط، بهتر است مداد با زاویه ای کمتر از 90 درجه نسبت به قطعه ی چوب قرار گیرد تا نوک مداد تا حد ممکن به لبه ی خط کش بچسبد. برای نشانه گذاری مربوط به اتصالات استفاده از تیغه ی مخصوص نشانه گذاری به دلیل دقت و ظرافت بیشتر از مداد توصیه می گردد.
یکی از ساده ترین روش ها برای کشیدن خطوط صاف و بدون استفاده از خط کش آن است که مداد را بین شست و انگشت اشاره خود نگه داشته و انگشت وسط خود را به لبه ی قطعه چوب بچسبانید. با حرکت دادن انگشت وسط در امتداد لبه ی چوب می توان خطی مستقیم و موازی با لبه ی قطعه چوب ترسیم نمود.
برای اندازه گیری های داخلی، استفاده ی توأمان از متر نواری و خط کش توصیه می شود. هر چند متر نواری برای استفاده در اندازه گیری های داخلی، روی بدنه ی خود نیز دارای اعداد اندازه گیری است اما همیشه اندازه گیری با این روش با دقت کامل انجام نمی شود. به همین منظور، جهت اندازه گیری های داخلی یک اٌبژه، برای مثال فاصله ی داخل به داخل دیواره های یک قاب، می بایست متر نواری را تا جایی که اعداد آن خوانده می شود کشیده، و فاصله ی باقی مانده تا طرف دیگر را با خط کش اندازه گیری نموده و مقادیر به دست آمده را با یکدیگر جمع می کنیم. حفظ راستای خط کش و نوار متر در این روش کاملاً ضروری است.
حتی دو قطعه چوب باریک و صاف می تواند ساده ترین ابزار برای اندازه گیری فواصل داخلی باشد. هر دو قطعه چوب را در یک راستا در کنار هم به نحوی قرار می دهیم که فاصله ی داخلی مورد نظر را پوشش دهند. سپس مجموع طول دو قطعه چوب در حالت مورد نظر را اندازه گیری کرده که نمایانگر همان میزان فاصله ی داخلی است.
برای ترسیم دوایر و خطوط منحنی با شعاع بیش از شعاع پرگار، می توان به سادگی از یک قطعه چوب بلند و سوراخ کن در کارگاه استفاده نمود. بدین صورت که با یک دست یک سر قطعه چوب را با سوراخ کن به نحوی سوراخ نموده که نوک سوراخ کن در تخته چوب مورد نظر محکم و ثابت بماند. سوراخ ایجاد شده در قطعه چوب دقیقاً می بایست به میزان قطر شفت سوراخ کن باشد تا از هر گونه خطا در ترسیم جلوگیری شود.
در طرف دیگر قطعه چوب نیز سوراخ دیگری به میزان قطر مداد ایجاد کرده به نحوی که نوک مداد از قطعه عبور کرده و بر سطح تخته چوب مورد نظر برای برش کشیده شود. با یک دست سوراخ کن را محکم در جای خود نگه داشته و با دست دیگر به کمک مداد خط منحنی یا دایره ی مورد نظر را به دقت ترسیم می نماییم.
برای انتقال دادن خطوط نقشه ی یک طرح به روی قطعات کار، ابتدا نقشه های مربوطه را چاپ کرده و نقضه ها با چسب نواری روی قطعه کار چسبتنده می شوند. سپس با حرکت دادن غلتک رولت روی خطوط نقشه، نوک تیز آن بر روی قطعه کار خطوط را به صورت نقطه چین منتقل می کند. برای واضح تر شدن خطوط می توان از یه ورق کاربن مابین نقشه و قطعه کار استفاده نمود.
یکی از مهم ترین بخش های تولید و ساخت لوازم چوبی، اندازه گیری قطری است. در تولید وسایلی مانند کشو یا باکس کابینت که دارای یک قاب یا فریم چهارگوش هستند، برای اطمینان از قائمه بودن تمامیِ زوایای داخلی چارچوب می توان به جای استفاده از نقاله، با به کار گیری متر نواری دو قطر چارچوب را اندازه گیری کرده و از برابر بودن مقادیر به دست آمده اطمینان حاصل نمود. در غیر این صورت می بایست با تنظیم مجدد پیچ دستی ها چارچوب را به حالت قائمه بازگردانده و مجدداً آن ها را بست.