استخراج بیت کوین چه کمکی به حل مشکلات محیط زیست می‌کند؟

با توجه به مصرف زیاد برق در عملیات استخراج بیت کوین و نیاز به تولید انرژی با سوخت های فسیلی، افراد زیادی درباره تأثیر استخراج بیت کوین بر آلودگی محیط زیست نگران هستند. این مقاله اثبات می کند که ماینینگ بیت کوین نه تنها به محیط زیست آسیب نمی رساند، بلکه به حفاظت از آن هم کمک می کند.

مطلبی که می خوانید، حاصل پژوهش های آقای «هری آلفورد» (Harry Alford) درباره ی استخراج بیت کوین و ارزیابی تأثیرات کربن و میزان مصرف انرژی در این صنعت است که در وب سایت مدیوم منتشر شده است. بر اساس تحقیقات آقای آلفورد، می توان امیدوار بود که استخراج بیت کوین تغییر و تحولات مثبتی در روش های حفاظت از محیط زیست ایجاد کند.

استخراج بیت کوین در ایالات متحده روندی متفاوت در پیش گرفته است. استخراج کنندگان بیت کوین به تدریج به استفاده از انرژی تجدیدپذیر و نیروی برق آبی (هیدروالکتریک) برای استخراج روی می آورند. این منابع انرژی علاوه بر این که ارزان ترند، به محیط زیست هم آسیبی وارد نمی کنند. بسیاری از ماینرهای بیت کوین در حال کوچ کردن به مناطق روستایی این کشور هستند؛ مخصوصاً روستاهایی که ساکنان آن دسته جمعی به شهرها مهاجرت کرده اند.

موقعیت فعلی بیت کوین چگونه است؟
از آنجایی که این کلاس دارایی جدید (بیت کوین) به طور مداوم در حال بالغ تر شدن است، لازم است تا دوباره چشم انداز آن را بررسی، یافته های اساسی را ارائه و ارزیابی کنیم تا بدانیم که چه کسانی بهترین موقعیت را برای بهره برداری از این فناوری دارند.

بیت کوین اولین ارز دیجیتال جهان است که در سال 2009 ساتوشی ناکاموتو آن را معرفی کرد. این ارز دیجیتال از طریق یک دفتر کل دیجیتال (لجر) به نام بلاک چین، به شیوه ای کاملاً ایمن در اینترنت ذخیره و مبادله می شود. بلاک چین فهرستی از سوابق به نام بلاک ها است که با استفاده از فناوری رمزنگاری به یکدیگر متصل می شوند و مدام بر تعداد آن ها افزوده می شود. هر بلاک حاوی یک هش رمزنگاری شده از بلاک قبلی، یک برچسب زمان و اطلاعات مربوط به تراکنش است. بیت کوین به واحدهای کوچک تری به نام ساتوشی قابل تقسیم است. هر ساتوشی صد میلیونیم بیت کوین است (0٫00000001).

مالکیت بیت کوین به دلایل زیادی سودمند است که از آن جمله می توان به غیرمتمرکز بودن ماهیت آن و نیز کارمزدهای کم تری که نسبت به روش های پرداخت آنلاین سنتی دارد اشاره کرد. همچنین در مقایسه با سایر ارزهای دیجیتال، بیت کوین بیشترین ارزش بازار و بالاترین نسبت انباشت به جریان (عرضه در گردش نسبت به تولید سالانه) را دارد. در زمان نگارش این مقاله ارزش بازار بیت کوین 168٫3 میلیارد دلار، حجم مبادلات آن معادل 27٫2 میلیارد دلار و تعداد سکه های در گردش یا عرضه شده آن 18 میلیون دلار است.

بیت کوین با ارزهای ملی (فیات) هم قابل خریداری است. خرید و فروش آن در صرافی ها مانند صرافی کوین بیس انجام می شود. برای به دست آوردن بیت کوین می توانید از روش های مختلفی استفاده کنید. برخی افراد حقوقشان را در ازای کار به صورت بیت کوین دریافت می کنند، برخی دیگر با بازی کردن در بازی های ویدئویی خاص بیت کوین جایزه می گیرند و برخی دیگر آن را استخراج می کنند. می توانید هر کدام از این روش ها را که برایتان مناسب تر است انتخاب کنید.

شبکه ی بیت کوین به افرادی که توان محاسباتی شان را برای تأیید تراکنش ها در اختیار شبکه قرار می دهند، پاداش می دهد تا انگیزه ی بیشتری برای همکاری داشته باشند. هر ماینری که موفق به تأیید یک بلاک شود، مقداری بیت کوین پاداش می گیرد. همان طور که عمر عرفان (Umair Irfan)، یکی از کارمندان شرکت واکس مدیا (شرکت رسانه ای دیجیتال آمریکایی مستقر در واشنگتن دی.سی) توضیح می دهد، استخراج، صنعتی کاملا رقابتی است:

با قیمتی که بیت کوین دارد، پاداش استخراج آن به دلار مبلغ قابل توجهی به شمار می رود. بنابراین اگر سخت افزار مناسب را داشته باشید با احتساب هزینه های اولیه، این کار می تواند واقعا سودآور باشد. این بلاک ها تقریبا هر ده دقیقه یک بار به بلاک چین اضافه می شوند. اما استخراج به شدت رقابتی است، زیرا فقط یک ماینر در بین همه ی ماینرها پاداش را به ازای بلاک تأیید شده می گیرد. با گذشت زمان، محاسبات مورد نیاز برای تأیید یک بلاک سخت تر و جایزه بیت کوین هم کمتر می شود. از طرفی قیمت آن ناپایدار است (قیمت بیت کوین در دسامبر 2017 به اوج خود یعنی به بیش از 19 هزار و 500 دلار رسید). همه این عوامل سبب ایجاد رقابتی شدید در بین افراد شده است، بنابراین آنها سعی می کنند از سخت افزارهای کامپیوتری بهتر و پیشرفته تری برای تأیید سریع تر تراکنش ها بهره ببرند که مسلما باید منابع انرژی بیشتری را به این کار اختصاص دهند.

عمر عرفان؛ «بیت کوین واقعا انرژی زیادی مصرف می کند. این همه برق از کجا می آید؟»

استخراج بیت کوین
استخراج بیت کوین با حل الگوریتم های اجماع اثبات کار یا معادلات ریاضی انجام می شود که امنیت شبکه را تأمین می کنند. برای حل این معماهای پیچیده، باید سخت افزارهای مخصوص ای سیک (ASIC) داشته باشید. ای سیک یا همان مدارهای مجتمع با کاربرد خاص برای استخراج بیت کوین استفاده می شود که مصرف برق آن ها بالاست.

به خروجی تابع هش (یا تابع درهم سازی)، یک هش می گوییم. درباره ی بیت کوین، هش ریت (یا نرخ هش) سرعتی است که در آن یک کامپیوتر می تواند عملیات محاسباتی کد را به اتمام برساند. هر چه نرخ هش بالاتر باشد بهتر است، زیرا شانسِ یافتن بلاک بعدی و دریافت پاداش در آن بیشتر می شود. به همین دلیل معمولا ماینرها با هم در یک استخر استخراج حضور می یابند تا با همکاری یکدیگر قدرت هش را بالاتر ببرند. به این ترتیب شانس یافتن بلاک بیشتر می شود. در انتها هر ماینر به تناسب توان محاسباتی که در استخر قرار داده است، سهمش را از پاداش برمی دارد.

شبکه بیت کوین با استخراج بلاک جنسیس (بلاک با شماره صفر که اولین بلاک بیت کوین است) توسط ساتوشی ناکاموتو به وجود آمد که پاداش آن 50 بیت کوین بود. تعداد کل بیت کوین ها فقط 21 میلیون خواهد بود. «مو ادهم» هم بنیان گذار شرکت بلاک چینی «بیت اکسز» (Bitaccess) در این باره گفته است:

بنا به تعریف، ثابت بودن تعداد بیت کوین سبب ضد تورمی بودن این دارایی می شود که درست نقطه مقابل دارایی های تورمی است.

هر 10 دقیقه، یک بلاک از تراکنش های بیت کوین توسط ماینرها حل می شود و به بلاک چین بیت کوین اضافه می شود. بعد از هر 210 هزار بلاک، یک هاوینگ (نصف شدن) اتفاق می افتد که تقریبا هر چهار سال یک بار باید منتظر آن باشیم. در حال حاضر ماینرهای بیت کوین در هر بار استخراج موفقیت آمیز یک بلاک، 12٫5 بیت کوین دریافت می کنند. در هاوینگ بعدی که در می 2020 اتفاق خواهد افتاد، این مقدار برابر با 6٫25 بیت کوین خواهد بود. این پاداش در سال 2024، 2028 و هر چهار سال بعد از آن هم نصف خواهد شد تا زمانی که به صفر برسد.

چشم انداز استخراج بیت کوین
بیشتر استخرهای استخراج در چین مستقر شده اند. یکی از آنها بیت مین است که در سال 2013 توسط «جی هان وو» و «میکری ژان» تأسیس شد و امروز به بزرگ ترین شرکت طراح تراشه های ای سیک در جهان تبدیل شده است. این شرکت، دو استخراج بزرگ بیت کوین یعنی (BTC.com) و انت پول (Antpool) را اداره می کند. بیت مین حدود 2٫8 میلیارد دلار در نیمه اول سال 2018 درآمد داشت.

شرکت هایی مانند F2Pool، Bitfury و «بلاک استریم» (BlockStream) سه تا از بزرگ ترین شرکت های استخراج هستند. بلاک استریم که با مشتریانی مانند «Fidelity Center for Applied Technology» و رید هافمن هم بنیانگذار لینکدین کار می کند، به تازگی از ایجاد مراکز داده جدید استخراج بیت کوین در استان کبک کانادا و ادل در ایالت جورجیا خبر داده است.

اگر سازمان ها و نهادهای آمریکایی در نهایت به بیت کوین روی آورند، احتمال اینکه ماینرهای بیشتری به ایالات متحده بیایند و از منابع انرژی ارزان تر و پایدارتری برای استخراج استفاده کنند، بیشتر خواهد شد. خوبیِ این کار این است که ماینرها می توانند از زیر بار مقررات سختگیرانه چین خلاص شوند.

شرکت «Layer1» به تازگی مبلغ 50 میلیون دلار از پیتر تیل، بنیانگذار پی پل، برای استخراج بیت کوین با منابع تجدیدپذیر دریافت کرد. این مبلغ علاوه بر راه اندازی پست برق اختصاصی، صرف خرید انرژی خورشیدی و انرژی بادی که در مکانی دورافتاده در تگزاس تولید می شود، خواهد شد. از سوی دیگر، موج مهاجرت ماینرهای بیت کوین به روستاهای واشنگتن رسیده است و مقصد بعدی ایالت اورگان خواهد بود. تأسیساتی که در سواحل ویرجینیا برای استخراج بیت کوین وجود دارد و بالغ بر 65 میلیون دلار ارزش گذاری شده، یکی از بزرگ ترین مراکز داده در آمریکای شمالی است. با همه این خبرهای خوب، برخی عملیات استخراج هم بوده اند که با مشکلاتی مواجه شده اند.

در سال 2018، با وجود علاقه شدیدی که برای استخراج بیت کوین در سرتاسر ایالات متحده ایجاد شده بود، عملیات تجاری استخراج ارزهای دیجیتال در برخی مناطق موقتا ممنوع شد. برای نمونه در شهر پلاتسبورگ، حفاظت از «منابع طبیعی، تاریخی، فرهنگی و الکتریکی شهر» را به عنوان دلیل این تعلیق اعلام کردند. ماینرها به خاطر برق صنعتی ارزان در پلاتسبورگ (2٫7 سنت برای هر کیلووات) مجذوب این شهر در مرز کانادا شده بودند.

برق این ناحیه از سدهای برق آبی در نزدیکی رودخانه سنت لارنس تولید می شود که در اصل برق صنایعی مانند کارخانه ذوب آلومینیوم را تأمین می کند که فعالیت این صنایع با کاهش چشمگیری روبرو شده بود. همچنین به دلیل عملیات استخراج، قبض برق ساکنان تا 50% افزایش یافت که سبب اعتراض آن ها شد. از سوی دیگر سروصدای فن های خنک کننده بسیار آزاردهنده بود و نگرانی هایی هم بابت انتشار حجم زیاد گرما در جو به وجود آمده بود. با این حال، در کمتر از یک سال این تعلیق را برداشتند و به ماینرها اجازه دادند با پذیرفتن یک سری تعهدات وارد شهر شوند. کالین رِد، شهردار پلاتسبورگ نیویورک گفت:

یکی از مواردی که به این قانون محلی جدید اضافه شده است، این است که ماینرها موظف هستند مقدار معینی از گرمای تولید شده را بازیافت و مجددا استفاده کنند.

از آن زمان، قانون گذاران ایالتی نیویورک اپراتورهای استخراج بیت کوین را مسئول پرداخت هر گونه هزینه اضافی کرده اند.

اثرات زیست محیطی
با توجه به سایت «دیجیکونومیست» (Digiconomist)، آمارهای مهم مربوط به استخراج در شبکه بیت کوین شامل درآمد سالانه استخراج در جهان به مبلغ 6,676,617,261 دلار، برآورد هزینه سالانه استخراج در جهان به مبلغ 3,656,073,069 دلار و نیز مصرف سالانه برق به میزان تقریبی 73٫12 ترا وات ساعت (TWh) است.

برای راه اندازی سرورهای مورد نیاز برای تأیید دفتر کل در هر تراکنش بیت کوین، 627 کیلو وات ساعت انرژی برق لازم است. این مقدار انرژی 0٫44 تن دی اکسیدکربن آزاد می کند که جبران آن 5٫32 دلار هزینه برمی دارد. یعنی هر تراکنش بیت کوین به تنهایی 5.32 دلار هزینه بر روی محیط زیست می گذارد.

بیش از 60% قدرت پردازشی که برای استخراج بیت کوین به کار می رود در چین است. ذغال سنگ هم که خودش نقش عمده ای در فرایند تغییر اقلیم دارد، بزرگ ترین مولد برق برای استخراج در کشورهای مختلف است.

بر اساس برآوردها، مصرف انرژی از سوی بیت کوین با افزایش محبوبیتش بیشتر خواهد شد و تا زمانی که استخراج آن متکی به سوخت های فسیلی است همچنان روند افزایشی خودش را حفظ خواهد کرد. «گلن برند» (Glen Brand) مدیر یکی از سازمان های پیشگام در زمینه حفاظت از محیط زیست در ایالت مین، در مصاحبه ای گفت:

رشد ارزهای مجازی مانند بیت کوین روندی را که داریم ایجاد می کنیم تا به اقتصادی برسیم که هدف آن انرژی کمتر، کربن کمتر است تهدید می کند. اما می دانیم که اگر قیمت بیت کوین تثبیت شود، مصرف انرژی شبکه بیت کوین در دهه های پیش رو به شکل پیوسته کاهش خواهد یافت. شبکه بیت کوین به آسانی می تواند برای رسیدگی به تراکنش های بیشتر (حتی شاید برای تعداد بسیار زیاد) ارتقا پیدا کند، بدون اینکه تغییر چشمگیری در درآمد ماینرها یا مصرف انرژی ایجاد شود. بنابراین اینطور نیست که رشد شبکه بیت کوین حتما منجر به افزایش تخریب های زیست محیطی خواهد شد.

یک مطالعه که به تازگی در کوین شیرز منتشر شده است، نشان می دهد که 78% از ماینرهای بیت کوین از منابع انرژی تجدیدپذیر استفاده می کنند. علاوه بر این، ماینرها در کسب وکارشان ضمن حفظ مسئولیت پذیری اجتماعی برای به حداکثر رساندن بازدهی تلاش می کنند.

یکی از روش های دستیابی به بازدهی سودآور، انجام کارها با روش های نوآورانه است. به عنوان مثال در سال 2017، شرکت آمریکایی «PRTI» به همراه «شرکت استاندارد امریکن ماینینگ» (Standard American Mining) برای اولین بار در جهان استخراج ارز دیجیتال را با استفاده از فرایند تبدیل زباله به انرژی انجام دادند. آنها برای این کار از تایرهای فرسوده اتومبیل استفاده کردند که خودش نوعی منبع انرژی پایدار و تجدیدپذیر به شمار می رود و البته این منبع انرژی کاملا مستقل از شبکه تأسیسات برای تأمین برق است. سوختی که از لاستیک قراضه خودرو به دست می آید، می تواند جایگزین سوختن ذغال سنگ شود و با این کار می توان مقدار کربن منتشر شده از آن را 18 تا 24 درصد کاهش داد. این کار در فرانکلینتون کارولینای شمالی (با 2023 نفر جمعیت) انجام شده است. جیسون ویلیامز مدیرعامل این شرکت توضیح داد:

افراد زیادی از سال ها قبل در زمینه ی ایجاد و حفظ فرایند تولید انرژی از زباله تلاش کرده اند، اما به نتیجه قابل قبولی نرسیده اند. ما علاوه بر اینکه در این راستا به نتایجی بی سابقه دست یافته ایم، با سرمایه گذاری روی یک راهبرد جدید و سودآور توانسته ایم همچنان به نوآوری مان ادامه دهیم.

ویلیامز و شریکش آنتونی پامپلیانو بر این باورند که مزیت کارشان این است که صنعت استخراج را با منابع انرژی غیرسنتی که تقریبا هیچ هزینه ای ندارد ادغام کرده اند. آنتونی پامپلیانو، مدیرعامل شرکت استاندارد امریکن ماینینگ به مجله وایس (Vice) گفت:

همچنان که به ساخت چنین مراکزی ادامه می دهیم، روند توسعه تأسیسات پردازشی را نیز دنبال می کنیم. در حال حاضر ارز دیجیتال سودآورترین کاربرد این امکانات محاسباتی به شمار می رود، اما با گذشت زمان احتمالا بتوانیم کاربردهای سودآورتری هم برای آن پیدا کنیم. در حال حاضر اهمیتی نمی دهیم که این امکانات فقط برای ارز دیجیتال خواهند بود یا کاربردهای دیگری هم خواهد یافت؛ فقط می خواهیم یک شبکه محاسباتی توزیع شده ایجاد کنیم که نسبت به آنچه شرکت های بزرگ در این حوزه ایجاد می کنند هزینه های بسیار کمتری داشته باشد.

می بینیم که برای مهار کردن انرژی تجدیدپذیر به منظور استخراج بیت کوین، روش های واقعا زیادی وجود دارد. انرژی خورشیدی که یکی از بهترین منابع تولید انرژی تجدیدپذیر است، در عملیات ماینینگ بزرگ استفاده نمی شود، زیرا بیشتر تأسیسات و نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر همچنان از نیروی برق آبی و زمین گرمایی استفاده می کنند.

اکوسیستم جدید

با وجود اینکه بیت کوین به عنوان نوعی فناوری که به اکوسیستم آسیب می رساند شهرت یافته است، اما برخی سازمان های بزرگ و کوچک، از بلاک چین به منظور توانمندسازی انقلاب «کشاورزی احیا کننده» استفاده می کنند. هدف اصلی این روند، وارونه کردن ورود دی اکسید کربن به جو است.

مأموریت استارتاپ «نُری» (Nori) وارونه کردن تغییرات اقلیم است. این استارتاپ قصد دارد بازاری را روی بلاک چین پیاده کند که در آن به کارآفرینان مبالغی پرداخت شود و آنها در ازای آن دی اکسید کربن را در جو از بین ببرند یا ذخیره کنند. نری فقط یکی از پروژه های رو به رشدی است که در سال های اخیر در حوزه فناوری کربن راه اندازی شده اند. یک شتاب دهنده معتبر به نام (Y Combinator) هست که مبالغ زیادی را در بخش کربن زدایی سرمایه گذاری می کند. همچنین بنیاد XPrize به تازگی یک نظرسنجی از شرکت های حوزه فناوری کربن (فقط در دو منطقه آمریکای شمالی و اروپا) به عمل آورده است که نتایج آن نشان می دهد بیش از 250 شرکت، جمعا مبلغ 2 میلیارد دلار سرمایه جمع آوری کرده اند که قرار است آن را برای جمع آوری کربن صرف کنند که بعدها یا باید از این کربن استفاده کنند یا برای همیشه آن را زیر زمین ذخیره کرد. ماریا کالوچی در مطلبی که در سایت «گریست» (Grist) منتشر کرد نوشت:

با اینکه سهم دولت ها و شرکت هایی که بیشترین مصرف انرژی را دارند در این سرمایه گذاری بیشتر است، اما بشردوستان و ثروتمندان زیادی هم وجود دارند که مشتاق تسریع روند ایجاد اقتصادی برپایه استفاده از کمترین میزان کربن هستند.

در حال حاضر، سازمان های غیرانتفاعی در موقعیتی هستند که می توانند از بیت کوین، بلاک چین و صنعت استخراج بیشترین بهره را ببرند. «مؤسسه اوربان» (Urban Institute) اعلام کرده است که میزان کمک های خیریه غیر نقدی به شکل چشمگیری در حال افزایش است. احتمالا این رشد در ارتباط با افزایش تعداد صندوق های «مشاوره به اهداکنندگان است». ارزش کمک های اهدایی این صندوق ها در بین سال های 2016 تا 2017 تا یک میلیارد دلار افزایش یافت. شِنا اشلی می گوید:

کمک های غیر نقدی که شامل دارایی های ارزشمندی مانند سهام شرکت های سهامی عام، سهام غیر قابل معامله، املاک و مستغلات، سرمایه گذاری خصوصی، اشیای کلکسیونی، کارهای هنری ارزشمند و ارز دیجیتال است به شدت افزایش یافته است. آخرین آمار موجود از سال 2016 نشان می دهد که کمک های غیر نقدی در آن سال جمعا 79٫5 میلیارد دلار یا 34 درصد از کل کمک های خیریه را تشکیل می دادند که 49 میلیارد دلار بیشتر از کمک های جمع آوری شده در سال مالی 2014 بود.

برخی سازمان های غیرانتفاعی برجسته هم در حال حاضر این روش کمک های اهدایی را پذیرفته اند. برای نمونه، یک سازمان زیست محیطی غیرانتفاعی آمریکایی به نام « کانزرویشن اینترنشنال» (Conservation International) در بین گزینه های مربوط به کمک های خیریه، گزینه ی بیت کوین را هم اضافه کرد. در وب سایت این سازمان آمده است:

فناوری بنیادین ارزهای دیجیتال، شیوه حفاظت از محیط زیست را تغییر خواهد داد. این حرکت تحول آفرین را همین امروز هم می توانیم آغاز کنیم: با اهدای بیت کوین به مؤسسه ما کمک کنید تا بتوانیم از طبیعتی که همه ما برای تأمین مواد غذایی، آب آشامیدنی و امرار معاش به آن نیاز داریم حفاظت کنیم.

این شرکت از «بیت پی» (BitPay) برای دریافت بیت کوین های اهدایی استفاده می کند که فقط با کیف پول های سازگار با پروتکل های پرداخت مانند میسلیوم، (Bitcoin.com) و نظایر آنها کار می کند.

سازمان یونیسف هم از راه اندازی یک صندوق ارز دیجیتال خبر داد. یونیسف قصد دارد از فناوری متن باز به نفع کودکان و نوجوانان در سراسر جهان استفاده کند. این صندوق امکان انجام تراکنش های ارز دیجیتال مخصوصا بیت کوین و اتر را فراهم می کند. یونیسف در این راستا با تیم های مختلفی از جمله تیم های مالی، قانونی و سایر تیم های فنی همکاری کرد و در بنیاد اتریوم شریک شد. یونیسف دریافته است که این فناوری مزایای بسیار مهمی دارد. برای نمونه، با گسترش شبکه بیت کوین فرایند دریافت کمک های خیریه راحت تر و پیگیری جریان اهدایی ها و تراکنش ها بسیار شفاف تر می شود. همچنین می توان سیستم های ارائه دهنده برنامه های سازمان را بهبود بخشید.

فرصت های موجود
استخراج بیت کوین از پتانسیل بالایی برای پشتیبانی از جوامع روستایی برخوردار است. مناطق روستایی به دلیل زمین هایشان و نیز نزدیک بودنشان به منابع طبیعی و آب، با بیش از 12 مرکز استخراج در برخی از شهرها به اصطلاح «کانونِ توجه استخراج بیت کوین» نامیده شده اند.

در سال 2017، وب سایت فورچون گزارشی از یک مطالعه تهیه کرد که شرکت کرسنت الکتریک درباره هزینه های استخراج بر حسب مقدار نیروی الکتریکی مصرف شده توسط سه نمونه از محبوب ترین ماینرهای آن دوران یعنی انت ماینر S9، انت ماینر S7 و آوالون 6 صورت گرفته بود. سپس تعداد روزهایی که برای هر یک طول می کشد تا یک سکه را استخراج کنند (که بسته به نوع دستگاه از 452 تا بیش از 1800 روز متغیر است) حساب کرد و بعد این مقدار را در متوسط نرخ برق در هر ایالت ضرب کرد. در زیر 5 تا از ارزان ترین ایالت ها (مناطق روستایی شان) را می بینید:

• لوئیزیانا
• آیداهو
• واشنگتن
• تنسی
• آرکانزاس

استخراج بیت کوین در مناطق بومی نه تنها برای کارآفرینان و سرمایه گذاران، که می تواند برای روستاها و شهرهای کوچک مخصوصا آنهایی که از پیشرفت های فناوری و بازارهای نوظهور محرومند مزیت بزرگی داشته باشد. صنعت استخراج فرصت قابل توجهی را در اختیار شرکت ها و سازمان های دولتی و خصوصی که به چالش های زیست محیطی مانند تغییر اقلیم و از بین رفتن زیستگاه ها رسیدگی می کنند قرار می دهد. برای نمونه صندوق «کانزرویشن فاند» (The Conservation Fund) در زمینه حفاظت از محیط زیست یکی از آن سازمان هایی است که می تواند شراکت سودمندی با شرکت های استخراج داشته باشد.

آبزرویشن فاند یک صندوق غیرانتفاعی زیست محیطی آمریکایی است و همزمان فعالیت های حفاظت از محیط زیست و پیشرفت های اقتصادی را دنبال می کند. این سازمان از زمان تأسیس در سال 1985، بیش از 7 میلیون زمین و منابع آب از پارک ها گرفته تا میدان های جنگ تاریخی و مناطق جنگلی در کل 50 ایالت آمریکا محافظت کرده است.

این صندوق با پیشگامان جامعه و دولت، کسب وکارها، زمین داران و مالکان، سازمان های غیرانتفاعی محیط زیست و سایر شرکا برای ایجاد راه حل های نوآورانه به منظور تلفیق اهداف اقتصادی و زیست محیطی همکاری می کند. همچنین از طریق همکاری با سایر جوامع در تلاش است تا به شکل راهبردی برای ایجاد فضاهای سبز برنامه ریزی کند و در این راستا آموزش هایی را در زمینه حفاظت از منابع طبیعی و استفاده از آنها به شکلی که به طبیعت آسیب نرسد ارائه می دهد.

خدمات این صندوق شامل تأمین مالی برای حفاظت از محیط زیست، تهیه وجه برای کسب وکارهای سبز کوچک، توسعه اجتماعی و اقتصادی، خدمات کاهش آسیب زیست محیطی، برنامه ریزی برای ایجاد زیرساخت سبز و آموزش حفاظت از منابع طبیعی است. این صندوق با کسانی کار می کند که اولویت های حفاظت از منابع طبیعی را شناسایی کرده اند و برای رسیدن به اهداف شان در این راستا نیازمند کمک در زمینه های مختلف هستند.

ماینرهای بیت کوین می توانند با این صندوق و سایر سازمان های مشابه همکاری کنند تا نقش مخرب بیت کوین در تغییر اقلیم را به نقش سازنده بیت کوین در محیط زیست و رونق اقتصاد تغییر دهند. سایر خدمات می توانند در راستای کاهش انتشار کربن، بهره گیری از مشارکت های گسترده در این صندوق، ایجاد تسهیلات و موارد دیگری به کار روند. بیت کوین بی ثبات هست، اما تنها هدفش قوی تر شدن است و برای این کار نیاز بیشتری به استخراج وجود دارد.

طراحی مراکز استخراج بیت کوین، مشابه همان مراکز داده تجاری است که همه ی ما با آنها آشنا هستیم. استخراج بیت کوین به سخت افزار قوی و مکانیسم های خنک کننده برای دستیابی به صرفه جویی به مقیاس (به معنای مزایای کاهش هزینه از طریق تولید انبوه است) نیاز دارد. نقطه قوت مراکز داده استخراج بیت کوین در مقایسه با مراکز داده تجاری یا شرکتی، این است که مراکز استخراج فقط برای انجام یک کار مشخص طراحی شده اند.

از سوی دیگر معمولا مشتریان برای رسیدن به مراکز داده سنتی همیشه باید مسافت های طولانی را طی کنند، در حالی که استخراج بیت کوین غیرمتمرکز است و مشتریان آن در سراسر جهان پراکنده هستند. درست است که مراکز استخراج بیت کوین به نیروی برق و دستگاه های خنک کننده بیشتری نیاز دارند، اما با هاوینگ بیت کوین که هر چهار سال یک بار اتفاق می افتد مصرف انرژی هم باید به تناسب کاهش یابد.

با اینکه همچنان به تعداد شرکت های در حال استفاده از انرژی تجدیدپذیر افزوده می شود، هنوز هم مقدار زباله های الکترونیکی تولید شده در نتیجه استفاده از بیت کوین در حد لوکزامبورگ است، مصرف انرژی آن در حد مصرف انرژی کل کشور اتریش است و تأثیرات حاصل از تولید کربن آن با کل کربن تولید شده در کشور دانمارک برابری می کند. بنابراین این باید در ماینرها و سایر افراد انگیزه ای ایجاد کند تا برای کاهش تأثیرات کربن یا اثرات زیست محیطی آن با صندوق هایی مانند کانزرویشن فاند همکاری کنند.

سرمایه گذاری و مقررات
هر قانون جدیدی که درباره ارز دیجیتال وضع می شود، شبکه بیت کوین را قوی تر می کند. مصرف کنندگان از طریق فناوری های الگوریتمی مانند پروژه لیبرا و کوین ماین، به محصولات مالی جدیدی دسترسی می یابند. هر چه بیت کوین بیشتری استخراج شود، توجه و پذیرش جامعه نسبت به آن بیشتر می شود و بنابراین باید حرکت های سیاسی بیشتری صورت گیرد. قانون گذاران و سیاستمداران حتی تصدیق می کنند که این نوآوری «نابود شدنی نیست». آن طور که رسانه های معتبر اعلام کرده اند، بیت کوین تا کنون 377 بار مرده و دوباره از مرگ بازگشته است.

فقط در همین سال جاری ایالت وایومینگ 13 قانون بلاک چینی جدید وضع کرد. حالا بیش از ده ها ایالت در آمریکا و نیز کنگره این کشور از لایحه های تصویب شده وایومینگ پیروی می کنند.

درست است که قبول کردن حوزه ارزهای دیجیتال توسط سیاست مداران زمان برد و هنوز هم بسیاری از آنها در تردید به سر می برند، اما کارآفرینان به ایجاد و فراهم کردن امکانات برای سازوکارهای جذب سرمایه ادامه خواهند داد. در دسامبر 2017، قیمت بیت کوین در اوج عرضه های اولیه سکه (ICOs) به 20 هزار دلار هم رسید. استارتاپ های بلاک چینی به سرمایه های هنگفتی از جانب سرمایه گذاران غیر سنتی گرفته تا سرمایه گذاران خطرپذیر و شرکت ها دست یافتند. اما در سال 2018 بود که این پروژه ها با مشکلاتی جدی روبه رو شدند و حتی اعلام شد که بازار آنها کاملا نابود شده است.

این وضعیت ادامه داشت تا اینکه در سال 2019 فروش توکن بلاک استک در عرضه اولیه ی سکه اش برای اولین بار در تاریخ ایالات متحده از جانب کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا واجد شرایط شناخته شد.

حتی اگر واقعا عرضه ی اولیه سکه نابود شده باشد، باز هم تأمین مالی با سهام سنتی از سه ماهه سوم سال 2018 تا کنون، گوی سبقت را از عرضه های اولیه سکه ربوده است. «سی بی اینسایت» (CB Insights) در گزارش اخیرش اعلام کرد:

با توجه به افزایش اخیر جمع آوری سرمایه در بازار ارز دیجیتال، بعید به نظر می رسد که این فضا نابود شده باشد. می توانیم سرمایه گذاری خطرپذیر سنتی مخصوصا از سوی سرمایه گذاران پول هوشمند را در این بازار مشاهده کنیم. اعتماد دوباره دارد به دنیای توکن ها و ارزهای دیجیتال بازمی گردد و شاهد ورود پول های بیشتری به این کلاس دارایی هستیم..

CB Insights

بکت، پلتفرم معاملات آتی بیت کوین که در سال 2019 توسط «بورس بین قاره ای» (ICE) تأسیس شد، دو هفته پیش رکورد روزانه جدیدی را ثبت کرد که حاکی از انجام 1,179 قرارداد آتی بیت کوین بود. بکت در نیمه اول سال 2020، اپلیکیشن استارباکس خودش را آزمایش خواهد کرد.

در بحبوحه جنگ تجاری بین آمریکا و چین، شرکت های استخراج ارز دیجیتال به ایالات متحده روی آورده اند. «کریپتو اسلیت» (CryptoSlate) گزارش می دهد:

شرکت «اسکوئر ماینینگ» (SQRMF) که یک شرکت سهامی عام کانادایی در حوزه بلاک چین است و یکی از بزرگ ترین ماینرهای جهان به شمار می رود، نامه ای را برای انتقال بیش از 41 هزار واحد ای سیک به ایالات متحده امضا کرد. این انتقال بخشی از معامله با شرکت سری هوش مصنوعی و بلاک چین به نام «کور ساینتیفیک» (Core Scientific) است که مدیر ارشد سابق عملیات مایکروسافت آقای «کوین ترنر» آن را اداره می کند. این شرکت متعهد شده مبلغ 6٫37 میلیون دلار پیش پرداخت برای این توافق بپردازد و کور ساینتیفیک قصد دارد حداقل 12 میلیون دلار برای ایجاد زیرساخت به منظور استقرار تجهیزات منتقل شده هزینه کند.

نتیجه گیری
بیت کوین، سایر ارزهای دیجیتال و فناوری بنیادین آنها، به احتمال زیاد در آینده به شکل فزاینده ای کارآمدتر خواهند شد. البته به شرطی که همچنان به تکامل و پیشرفت ادامه دهند و دولت ها هم قوانین مناسبی را برای آنها در نظر بگیرند. در حال حاضر شاهد دوره نصب و راه اندازی بیت کوین هستیم که در آن بخش مالی و سرمایه تولید نقشی حیاتی دارند و داریم به دوره گسترش آن هم نزدیک می شویم. فعالیت های کارآفرینانه در حال افزایش است و سرمایه گذاری هایی در بخش های جدید در حال انجام هستند که مسلما نقطه عطفی برای بیت کوین ایجاد خواهند کرد. تغییراتی هم باید در قانون گذاری صورت گیرد که تسهیلاتی را برای بیت کوین در دوره گسترش آن فراهم کند.

«بری سیلبرت» (Barry Silbert) بنیانگذار و مدیرعامل دیجیتال کارنسی گروپ، بر این باور است که دیگر چیزی نمانده دولت آمریکا استخراج بیت کوین را به عنوان زیرساختی حیاتی بپذیرد. وی می افزاید:

در آن زمان دولت تلاش خواهد کرد تا با انگیزه های مالی هم که شده صنعت استخراج را به ایالات متحده بیاورد و شاید خودش هم وارد این کار شود. احتمال دارد دولت ها و حکومت های دیگر هم همین کار را بکنند. همیشه شنیده ایم که فناوری ها ابتدا در مناطق شهری بزرگ و سطح بالا اتفاق می افتند، اما این فناوری برعکس است. این بار آنهایی که بیشترین مزایا را از فناوری دفتر کل توزیع شده می برند، می توانند سازمان های زیست محیطی، شرکای آنها و سرزمین های روستایی باشند که از منابع طبیعی محافظت می کنند.