بیت کوین قوی ترین ارز دیجیتال دنیا و به نوعی پادشاه این حوزه شناخته می شود. این ارز دیجیتال بر هر مانعی از زمان حضورش مانند باگ CVE-2010 (ایجاد شدن 184 میلیارد واحد بیت کوین)، سرقت از صرافی «ام تی گاکس» (Mt.Gox)، حواشی فورک بیت کوین کش، و ظهور آلت کوین ها عبور کرده است؛ اما این بدین معنا نیست که تمامی حمله های ممکن به بیت کوین را از میان برداشته ایم و بیت کوین در تبدیل شدن به یک ارز جهانی دارای شانس پیروزی 100 درصدی است؛ ارزی که تا هزاران سال پایدار خواهد ماند.
مویزز کساب (Moises Cassab)، در مقاله خود که در صفحه اش در وب سایت مدیوم منتشر کرده، نگاهی اجمالی به راه هایی انداخته است که می توان با استفاده از آنها بیت کوین را به مرز نابودی کشاند.
1- قدرت ماینینگ متمرکز است.
تمام بخش های زیرساختی ماینینگ متمرکز است. در ادامه این ادعا را اثبات می کنم.
الف) اکثریت دستگاه های استخراج را بیت مین (Bitmain) تولید می کند. این شرکت می تواند با استفاده از بک دور (Backdoor) یا دسترسی از راه دور به ماینرها، دستگاه های تولیدی خود را متوقف کند، چیزی که قبلا شاهدش بوده ایم.
ب) 8 استخر استخراج 85٪ قدرت هش (قدرت پردازش) شبکه بیت کوین را کنترل می کنند.
ج) تمام ماینرهایی که بیش از 70 درصد قدرت استخراج بیت کوین را تشکیل می دهند، در یک اتاق جا می شوند. این اتفاق قبلا در سال 2016 رخ داده بود، زمانی که در شرف یک هارد فورک بودیم، ماینرها، همراه با توسعه دهندگان شبکه در هنگ کنگ در یک اتاق دور هم جمع شدند تا سرنوشت بیت کوین را رقم بزنند.
د) بیشترین مقدار قدرت هش در کشوری است که به طور کلی مخالف بیت کوین و آزادی است.
به طور خلاصه، تمام زیرساخت های استخراج بیت کوین به شدت متمرکز است.
اگر اکثریت قدرت پردازش شبکه ماینینگ در دست یک سری افراد خاص باشد، ممکن است حملات زیر به بیت کوین انجام شود:
همچنین راه اندازی مجدد یک الگوریتم اثبات کار جدید، خودش مشکلات دیگری را به وجود می آورد.
2- کسب سود از سقوط قیمت بیت کوین در پلتفرم های قرارداد آتی و رفتن به زنجیره دیگر
ساتوشی ناکاموتو برای بیان اینکه حمله به شبکه بیت کوین به نفع هیچ کس نیست، در وایت پیپر بیت کوین نوشته بود کسی به بیت کوین آسیب نمی رساند چون خودش می تواند با همان قدرت پردازشی که قصد حمله به بیت کوین را دارد، بیت کوین استخراج کرده و کسب درآمد کند.
نکته کلیدی در فرضیات ناکاموتو این بود که ماینرها انگیزه لازم را دارند که به جای مخرب بودن، بازیگر خوبی باشند و موفقیت آنها به موفقیت بیت کوین گره خورده است.
اما در حال حاضر موضوع دیگر این نیست. اکنون می توان در سایت هایی مانند بیتمکس یا بایننس، با استفاده از معاملات آتی، از سقوط قیمت ها سود شدید برد.
ماینرها می توانند به زنجیره بیت کوین حمله کنند. در حین حمله به بیت کوین اقدام به ثبت موقعیت شورت (Short) کرده و همزمان با سقوط بیت کوین به سودی هنگفت برسند. پس از اتمام حمله نیز به سراغ یک زنجیره دیگر رفته و آنجا اقدام به استخراج کنند.
3- مدل امنیتی آزموده نشده، مسئله کارمزدها
هر چهار سال، اگر قیمت بیت کوین افزایش پیدا نکند، با هاوینگ که پاداش استخراج را نصف می کند، بودجه امنیت بیت کوین نصف می شود. طرفداران بیت کوین در پاسخ به مشکلاتی که هاوینگ می تواند برای بیت کوین به وجود بیاورد، می گویند:
الف) ما نباید تا زمانی که در سال 2140 پاداش استخراج بیت کوین به صفر می رسد نگران چیزی باشیم. با این حال، در بحث کاربرد، در بازه 9 ساله بودجه امنیتی 88% یعنی از 12.5 بیت کوین به 1.5 بیت کوین و در بازه 17 ساله به 0.39 بیت کوین به ازای هر بلاک کاهش خواهد داشت. در واقع یک کاهش 97 درصدی از رقم فعلی، رخ خواهد داد.
ب) قیمت بیت کوین پس از هاوینگ بعدی بیش از 2 برابر افزایش خواهد یافت. مشکل این تفکر این است که همراه با قیمت، پاداش اخلال در روند فعالیت بیت کوین هم افزایش پیدا می کند. علاوه بر این، پیروی از این منطق می تواند به این معنا باشد که در نهمین هاوینگ، ارزش بیت کوین از ارزش کل تولید ناخالص داخلی تمام کشورها بالاتر باشد.
به نظر من، تنها سه راه برای غلبه بر این مشکل وجود دارد:
الف) استفاده از الگوریتم اثبات سهام (PoS) که هرگز چنین نخواهد شد!
ب) شکستنِ محدودیت 21 میلیون واحدی و متوقف کردن هاوینگ و کسب پاداش های استخراج، بر اساس مدل فعلی که هرگز چنین نخواهد شد!
پ) مقداری از بیت کوین های استخراج شده توسط ساتوشی ناکاموتو را برداریم و سپس از آن ها برای ایجاد تورم در بیت کوین استفاده کنیم. مسئله ای که امکان وقوعش وجود دارد.
ت) اجازه بدهیم کارمزدها افزایش پیدا کند. این بهترین راه است، اما مشکل اینجاست که اگر ما می خواهیم 12.5 بیت کوین به عنوان کارمزد هر بلاک داشته باشیم، با توجه به فرض قیمت 100 هزار دلاری برای بیت کوین، هر تراکنش چیزی در حدود 340 دلار کارمزد خواهد داشت.
چیزی که می دانیم این است که ما نمی توانیم هر دو راه را با هم داشته باشیم، ماینرها باید چه با پول و یا به صورت یارانه تشویق شوند. بنابراین، در نهایت کار ما یا به وسیله کارمزدهای بالا یا جلو زدن دیگر ارزها از بیت کوین (از بابت قدرت هش)، تمام می شود. در این صورت راه برای حمله به بیت کوین باز خواهد بود.
همچنین، اگر کارمزدهای شبکه بالا باشد، شبکه لایتنینگ هم جایگزین پرهزینه ای برای عمده کاربران شبکه بیت کوین به حساب می آید. چون مردم حاضر نیستند از درآمد چندروزه خود برای کارمزد قفل کردن و بازکردن بیت کوین هایشان در کانال های پرداختی لایتنینگ استفاده کنند.
حملات ممکن: ارزهایی با تورم بالاتر قدرت هش بالاتری پیدا خواهند کرد که می تواند باعث بروز حملاتی مانند آنهایی که بخش اول گفته شد، شود. از طرف دیگر کارمزد بالا، شبکه بیت کوین را برای بسیاری غیر قابل استفاده می کند و این ارز دیجیتال به محصولی بدون کاربر بدل می شود.
4- بیت کوین به دلیل عدم نوآوری با مرگی آرام از بین می رود
این هم یک مزیت و هم یک مشکل است. بیت کوین عوض نخواهد شد و این یک نکته مثبت است.
اما نمی توانیم انکار کنیم که عملا نوآوری های بیت کوین از بین رفته است. از زمانی که در سال 2013 بیت کوین خریدم، از نقطه نظر کاربران، هیچ کاربرد یا مورد استفاده جدید قابل توجهی برای بیت کوین ایجاد نشده است. بله، نودها سریعتر همگام می شوند؛ بله؛ امضاها کوتاه تر شده است و …. اما نوآوری های بزرگی که به ما قول داده شده هرگز تحقق نیافته و برخی ویژگی های دیگر هم حتی بلا استفاده شده اند.
حالا فقط شبکه لایتنینگ (Lightning) باقی مانده است و باید برایتان جالب باشد که ببینید در مقابل کارمزدها چطور کار می کند. جوزف پون (Joseph Poon)، یکی از تدوین کنندگان وایت پیپر این شبکه نیز بیت کوین را رها کرده و روی اتریوم (Ethereum) کار می کند.
در اینجا این خطر وجود دارد که بیت کوین هرگز به سمت عامه مردم راه پیدا نکند و با مرگی آرام از بین برود.
5- عدم وجود حریم خصوصی
بیت کوین در بهترین حالت نیمه ناشناس است. اگر بخواهیم با سخت گیری های دولتی بزرگ روبرو شویم، تمام نودهای ماهواره ای و برنامه های غیرمتمرکزسازی بی فایده می شوند؛ چراکه اگر نهادها بتوانند به راحتی دارندگان نودها را شناسایی کنند، قادرند با یک نقشه فریبنده آنها را شکست دهند.
6- توسعه متمرکز
در سال 2018، 70٪ مشارکت های کد بیت کوین کور توسط 10 نفر از افراد انجام شد و 97% نودها از کلاینت بیت کوین کور استفاده می کنند. می توانیم خودمان را قانع کنیم که همه کاربران بیت کوین تمام سیصد هزار خط کد را بررسی می کنند و در مورد همه تغییرات به اتفاق نظر می رسند. اما در نگاهی واقع بینانه، همه ما پیرو آنچه هستیم که توسعه دهنگان بیت کوین کور پیشنهاد می کنند.
خطر کدهای توطئه آمیز و یا تصمیمات نادرست تیم مرکزی توسعه دهندگان صفر نیست. باگ های CWE-2010_5139 و CVE-2013_3220 را ببینید، اینها تنها اشتباهاتی سهوی بودند نه حملاتی هدفدار.
7- کامپوترهای کوانتومی
بیت کوین تاب مقاومت در مقابل رایانه های کوانتومی را ندارد و محاسبات کوانتومی به هیچ وجه یک خیال دست نیافتنی نیستند. کامپیوترهای کوانتومی وجود دارند، کار می کنند، و البته هنوز قدرتمند نیستند. با این حال این بدین معنا نیست که آنها در سال های آتی قدرتمندتر نمی شوند.
8- آن قدر مقیاس پذیر نیست که میان مردم گسترش یابد
در بهترین حالت، بیت کوین توانسته است 2,763 تراکنش به ازای هر بلاک پردازش کند. این یعنی بیت کوین می تواند 145,223,280 تراکنش را در سال پردازش کند، یعنی چیزی حدود 0.02 تراکنش در سال برای هر نفر. بدین ترتیب، حتی اگر کارمزدهای ارزان داشته باشیم و لایتنینگ هم بی کم و کاست به کارش ادامه دهد همه مردم جهان می توانند تنها یک کانال لایتنینگ را باز و بسته کنند. در این صورت حدود 96 سال برای فراگیر شدن بیت کوین در کل جهان زمان لازم است.
حتی اگر بیت کوین به عنوان ذخیره ارزش استفاده می شد، که استفاده می شود، حتی اگر افراد بیت کوین (BTC) می خریدند و تنها یک تراکنش انجام می دادند و دیگر آن را جا به جا نمی کردند، 48 سال طول می کشید که در دنیا فراگیر شود.
و بیت کوین همچنان یک پول مخصوص خوره های رایانه است!
9- قوهای سیاه، ناشناخته ی ناشناخته ها
همه چیز در این لیست وجود ندارد، مانند برخورد یک سیارک بزرگ به زمین و یا یک هوش مصنوعی قاتل. در واقع چیزهایی که نمی دانیم. بنابراین، همانطور که قول دادم هر چیزی که بیت کوین را از بین می برد، در همین مقاله بود.