قیمت گذاری کالای صادراتی

قیمت گذاری کالای صادراتی:
قیمت گذاری کالای صادراتی یعنی دقیقا مشخص کنیم چه محصولی را به کدام کشور ارسال کرده و در اعلام نرخ چه پارامتر هایی برایمان مهم است و مطابق به همان قیمت را به مشتریان خود بگوییم.

در بازار داخلی اگر محصولی را بخواهید خرید و فروش کنید مشتری می داند محصول از لحاظ کیفی چه درجه ای دارد به ازای آن محصول به شما پول می دهد. بار را تحویل می گیرد و هزینه باربری با خود او است.

هزینه را تا انتها برآورد کرده و صفر تا صد کار را انجام می دهد که نوعی ترید ( TRADE) است.

ترید چیست؟
واژه ترید یعنی تجارت، بازرگانی، بیزینس است. واژه های دیگری هم هستند ولی معناهای متفاوتی دارند ترید کردن یعنی معامله کردن وقتی گفته می شود کانورس ( converse) انجام بدهید و شرکت بازرگانی داشته باشید منظور مذاکره کردن در خرید و فروش است.

دنیای صادرات مخاطبان از مشتریان و بازار داخل اطلاعی ندارند که به طور مثال سفر برای تهیه کالا کرایه ها و هزینه باربری، هزینه نیروهای آنجا به چه صورت است بنابراین خیلی مهم است قیمت مناسب برای محصول بدهید.

باید سرویس ها و خدماتی را ارائه و بر قیمت محصول افزوده تا بتوان محصول را با قیمت نهایی و مناسب فروخت.

روش های قیمت گذاری:
روش هایی در ایران مرسوم است که وقتی تولید کننده یا کارخانه داری یا بازرگان می خواهد محصولی را بفروشد:

روش قیمت گذاری رقابتی:
رقبا قیمت محصول را چه مقدار اعلام می کنند یا پایین تر یا در همان قیمت اعلام می شود.

روش قیمت گذاری براساس بازار:
قیمت محصول را براساس قیمت بازار تعیین می کنند.

روش قیمت گذاری ذهنی:
بیشتر تولید کنندگان اینطور عمل می کنند مثلا: در ایران این محصول را به قیمت 1000 می فروشند من 1500 می فروشم. در این روش فکر می کنند اگر ذهنی عمل کنند در بازار جهانی خواهان خواهند داشت.

روش قیمت گذاری براساس هزینه ها:
براساس این شیوه خیلی دقیق می توان قیمت اعلام کرد. اگر بدین روش بفروش برسد چه خدماتی باید بر محصول اضافه شود.

روش قیمت گذاری دامپینگ:
روشی است که با در نظر گرفتن بازارهای هدف که قیمت ها به چه صورت است به قیمت خیلی پایین تر اعلام می کنند تا بازارهای آنجا را تصاحب کنند.

روش قیمت گذاری براساس توزیع:
در این روش مقدار خرید مشتری اثر گذار است که میزان خرید بیشتر با کمتر متفاوت خواهد بود.

هزینه ثابت صادرات:
در صادرات افراد یا تولید کننده هستند یا واسطه و تاجر هستند برای همین مهم است که به چه شیوه ای باید قیمت اعلام کنند که در هر روش اعلام هزینه هایی در صادرات ثابت است.

افراد معتقد هستند که با مشتریان باید صحبت کنند که به مشکل زبان بر می خورند. که مثلا بلد نیستند عربی یا انگلیسی صحبت کنند بنابراین باید نیروهای متخصص بگیرند تا مکاتبات و مذاکرات به درستی انجام شود.

تحقیقات در بازارهای بین المللی:
باید در مورد وجود مشتری و بازار هدف تحقیق کرد. در این صورت یا باید به کشورهای دیگر سفر کنید یا در اینترنت تحقیق کنید که زمان شما هزینه ای دارد.

مثلا تحقیق کردم که عراق برای محصول کشور خوبی است پنج میلیون تومان هزینه کردم که این مبلغ از مشتری باید دریافت شود.

سفر به بازارهای خارجی:
در ابتدا باید جامعه هدف و بازار آن را شناخت و در آخر یک سفر چند روزه به آن کشور داشت.

ارتباطات بین المللی:
بسته بندی و برچسب زنی محصولات: مشتری باید تایید کند مثلا محصول را از لحاظ کیفی نظرش را جلب کرده ولی می گوید این بسته بندی که به فارسی نوشته در کشور من مورد تایید قرار نمی گیرد بسته بندی می بایست عوض شود.

بیمه مسئولیت محصول یا سایر بیمه ها: محصول را از کارخانه تا گمرک ایران تا بندر ایران فرستادید در راه با جابه جایی تریلی به محصول آسیب وارد شد مسئول خسارت شما هستید که از طریق بیمه پرداخت می‌کنید ولی از مشتری به شیوه درست قیمت گذاری دریافت می کنید.

سازگاری با استانداردهای خارجی:
مثلا برای اینکه صادر کنید باید مجوز برای محصول بگیرید.

تغییرات قیمت در قیمت گذاری کالاهای صادراتی:
در کشورهایی که از نظر اقتصاد ضعیف هستند تورم و نوسانات در قیمت کالاها وجود دارد. یک محور که به صورت صعودی افزایش داشته است.

• افزایش تورم.
• تغییر نرخ ارز.
• تغییر قیمت مواد خام.

با تغییر قیمت هر کدام از مواد خام، نرخ ارز و افزایش تورم قیمت کالای صادراتی شما هم افزایش و تغییر خواهد داشت.

مثلا می توان به افزایش قیمت کارخانه در تولید محصول، باربری، و همه این توضیحات در قیمت گذاری محصول صادراتی تأثیر گذار است.