یکی از مهم ترین موارد در هنگام بتن ریزی، که متاسفانه هنوز هم در بعضی از پروژه های عمرانی نادیده گرفته می شود، ارتعاش بتن در حین عملیات بتن ریزی می باشد. زمانی که بتن ریزی انجام گرفته و بتن را بر روی سطح، داخل قالب، ستون و یا قسمت های مختلف دیگر می ریزیم، توده های هوا در داخل بتن وارد شده و هزاران حباب در داخل بتن شکل می گیرد.
در صورتی که عمل خارج کردن توده های هوا از داخل بتن انجام نپذیرد، این حباب ها در داخل بتن باقی مانده، بتن پوک شده، استاندارد نبوده و مقاومت مناسبی پس از خشک شدن نخواهد داشت و ترک ترک خواهد شد یا در بلند مدت سطح بتنی ریخته شده مقاومت مناسبی در برابر نیروهای وارد شده نشان نخواهد داد، از این رو ارتعاش نقش بسیار کلیدی در پروژه های بتن ریزی ایفا می نماید.
از این رو لرزاندن بتن در حین بتن ریزی را باید امری ضروری دانست. در این مقاله قصد داریم سه روش از رایج ترین روش های ایجاد ارتعاش در بتن و از بین بردن حباب های داخل آن را برای شما شرح دهیم تا در حین عملیات بتن ریزی به مشکل برنخورید.
1- ویبره از طریق غوطه ور نمودن:
این روش که آن را با عنوان ویبره داخلی نیز می شناسند، رایج ترین روش لرزاندن بتن بوده که به صورت گسترده ای در اکثر پروژه های ساختمانی استفاده می گردد. عملیات لزرش در این روش از طریق ابزاری به نام شیلنگ ویبراتور انجام گرفته که نیروی محرک خود را از دستگاهی به نام موتور ویبره می گیرد.
در این نوع از ویبراتورهای بتن قطر باریک شیلنگ ویبره امکان نفوذ ویبراتور در مکان های باریک، تنگ، کوچک و بین آرماتورها را فراهم می آورد. ویبراتورهای داخلی بتن دارای ارتعاشی بین 12.000 تا 17.000 ارتعاش در دقیقه می باشند.
انواع ویبره داخلی بتن:
ویبره داخلی بتن در مدل های مختلف جهت انجام پروژه های از حجم کوچک تا حجم های وسیع شناخته می گردند. از انواع ویبره داخلی بتن می توان به موتور ویبراتور برقی، موتور ویبراتور بنزینی، موتور ویبراتور دیزل، شیلنگ ویبره دریلی، شیلنگ ویبره برقی، شیلنگ ویبره مکانیکی و شیلنگ ویبره کانورتوری اشاره نمود.
2- ویبراتور خارجی
این دسته از ویبراتورها که قدرت بیشتر نسبت به ویبراتورهای داخلی دارند، در مکان های مناسب و از پیش تعیین شده نصب می گردند و به طور معمول فرکانس ارتعاش آن ها بین 3000 تا 9000 دور در دقیقه می باشد.
ویبراتورهای خارجی اغلب برای از پیش ریختن بخش های نازک از نظر شکل و ضخامت که امکان ارتعاش آن ها توسط ویبراتورهای داخلی (شیلنگ ویبراتورها) وجود ندارد، به کار گرفته می شوند. همیشه به این مورد توجه داشته باشید که عمق ارتعاش و نفوذ ضربه ویبراتورهای خارجی نسبت به نوع داخلی بیشتر است.
3- ویبره سطحی بتن (ویبره بدنه):
یکی از روش های مناسب جهت ارتعاش در سطوح و به خصوص قالب های بتون و بتن ریزی با عمق های بالا ویبره بدنه می باشند. این دسته از ویبره ها بر روی قالب بتن و سطوح نصب شده و با استفاده از ضرباتی که به سطح قالب و بدنه وارد می کنند، بتن را می لرزانند. اکثر پیمانکاران جهت اطمینان از ارتعاش و لرزش کامل در عمق بتن، ویبره بدنه را مورد استفاده قرار می دهند.
به این مورد توجه داشته باشید که ویبره بدنه در زمانی استفاده می گردد که عمق بتن زیاد بوده و بیشتر از 250 میلیمتر باشد، جهت ارتعاش بتن با عمق های کمتر از روش ویبره داخلی و شیلنگ ویبره استفاده می گردد. همچنین در هنگام نصب این نوع از ویبره بتن باید به این نکته توجه داشت که آن را در مکانی قرار دهیم که بتواند تمام قالب را در یک زمان حرکت دهد و بلرزاند.