ساختار شیمیایی اسید فولویک
اسید فولویک ویتامینی است که در انتقال گروهای یک کربنه نقش داشته و در بسیاری از مسیرهای بیوشیمیایی مانند بیوژنز گروه متیل، سنتز ویتامین ها و برخی آمینو اسید ها شرکت می کند. از لحاظ ساختار شیمیایی اسید فولویک شامل p-آمینوبنزویک اسید است که در یک انتهای دیگر به L- گلوتامیک اسید متصل شده است. این ویتامین در گیاهان فقط در فرم احیای خود یعنی اسید تتراهیدروفولیک و کوآنزیمهای اسید تتراهیدروفولیک فعال می باشد.
نقش اسید فولویک در گیاه
اسید فولویک نقش مستقیمی در بیوسنتز برخی اسید های آمینه و اسید های نوکلئیک دارد و بر همین اساس محققان معتقد هستند که مشتقات اسید فولویک نقش بسیار مهمی در فرایند های متابولیسمی سلولهای زنده برعهده دارد. در تحقیقی نشان داده شده است که با کاربرد خارجی اسید فولویک در مراحل فنولوژیکی مختلف جو و گندم عملکرد دانه، میزان اسیدهای آمینه ضروری و غیرضروری و پروتئین دانه این گیاهان افزایش یافته است.
همچنین نتایج یک تحقیق در مورد اثر کاربرد اسید فولویک بر گیاه شعمدانی نشان داده که صفات مورفولوژیک گیاه همچون تعداد برگ، سطح برگ، ارتفاع گیاه و ارتفاع شاخه اصلی در گیاه افزایش یافته است. در تحقیقی دیگر برای بررسی نقش اسید فولویک بر تغییر عملکرد، ترکیب اسید های آمینه و پروتئین دانه گندم از پیش تیمار بذور و اسپری اسید فولویک در گیاه گندم استفاده شد.
لازم به ذکر است که برای کاهش میزان تبخیر محلول یاد شده از سطح برگ در اثر تابش نور خورشید و همچنین، تجزیه شدن اسید فولویک در شدت نور زیاد، محلول پاشی در ساعات پایانی روز انجام گرفت. نتایج نشان داد کاربرد خارجی اسید فولویک اثر مثبتی بر عملکرد، میزان پروتئین دانه، اسیدهای آمینه ضروری و تجمع آهن در دانه گندم داشت.
همچنین نتایج مربوط به تیمار میوه های توت فرنگی با اسید فولویک نشان داده که میوه های تیمار شده با اسید فولویک از نظر کمیت و کیفیت نسبت به میوه های تیمار نشده برتر هستند. کاربرد سطوح مختلف اسید فولویک، عملکرد، وزن میوه اولیه و ثانویه و تعداد فندقه آن ها، کل مواد جامد محلول، قندهای احیا کننده، اسیدهای قابل تیتراسیون، آنتوسیانین، فنل و ویتامین ث را افزایش داد. در نهایت بهترین تیمار این آزمایش، کاربرد اسید فولیک به میزان 40 میلی مول در 30 روز بعد از کشت نشاء تشخیص داده شد.
مهم ترین نقش فولویک اسید در گیاه هدایت مواد غذایی است. اسید فولویک موجب می شود تمامی مواد غذایی مورد نیاز گیاه به راحتی توسط ریشه ها جذب گردد. این خاصیت فولویک اسید در محلول پاشی هم وجود دارد و باعث جذب بهتر کودها از طریق محلول پاشی می شود. اسید فولویک همچنین موجب تحریک متابولیسم گیاه، افزایش تقسیم سلولی و طویل شدن سلول و افزایش فعالیت آنزیم به عنوان کاتالیزور در تنفس گیاه می گردد.
گزارش شده اسید فولویک از طریق افزایش سنتز کلروفیل موجب افزایش ظرفیت تولید می گردد. یکی دیگر از موارد مصرف اسید فولویک کاربرد آن در کشت های هیدروپونیک و بدون خاک است. یک مولکول فولویک اسید قادر است به تنهایی 70 عنصر شامل عناصر میکرو را با خود حمل کند. مزایای استفاده از اسید فولیک را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:
تفاوت های اسید فولویک و اسید هیومیک
تفاوت ساختاری
فولویک اسیدها به عنوان مخلوطی از اسیدهای آلی حلقوی و آلیفاتیک ضعیف هستند که در همه شرایط در آب حل می شوند. اندازه اسید فولویک کوچک تر از اسید هیومیک می باشد. وزن مولکولی اسید فولویک بین محدوده 1000 تا 10000 دالتون قرار می گیرد و مقدار اکسیژن اسید فولویک دو برابر اسید هیومیک می باشد. اسید فولویک دارای تعداد زیادی گروه های کربوکسیل و هیدروکسیل است بنابراین از لحاظ شیمیایی فعالتر از اسید هیومیک می باشد.
خاصیت تبادلی اسید فولویک، بیشتر از دو برابر خاصیت تبادلی اسید هیومیک است. این خاصیت تبادلی بالا به دلیل وجود گروه های کربوکسیل در آن می باشد. اسید فولویک از منابع مختلفی جمع آوری می شود و آنالیز آن نشان می دهد که گروه های متوکسی در آن وجود ندارد و در مقایسه با اسید هیومیک از یک منبع یکسان، اسید فولویک مقدار فنول کمتری دارد و کمتر حلقوی است.
تفاوت کاربردی