برنامه های تولید و تجارت ادویه جات در میانمار

برنامه های تولید و تجارت ادویه جات در میانمار:
در سطح جهانی و در بازار تجارت ادویه جات، کمبود محصولات با کیفیت بالا و پایدار به چشم می خورد. با این شرایط، تقاضای محصولات سالم و ادویه های تولید شده طبیعی نیز در بین مردم در حال افزایش است.

اما نمی توان به صورت دقیق ادعا کرد که تولید محصولاتی مانند ادویه جات نیز زیاد خواهد شد چرا که کشاورزان آن رو به سمت کشت محصولات ساده تر آورده اند.

در بسیاری از مناطق تحت کشت ادویه، بازدهی کشت این نوع محصولات رو به کاهش رفته است و در بعضی از آن ها، محصول نهایی دچار ضررهایی شده است.

تولید پایدار ادویه:
اکنون فعالان تولید و تجارت ادویه جات برای تولید پایدار و کمک به تولید دائمی ادویه های ضروری اقداماتی را در برنامه خود دارند.

در حال حاضر کشور میانمار صادرات ادویه زیادی به کشورهای پیشرفته ای مانند هلند دارد و واردات این کشورها وابسته به تولید دائمی ادویه در کشورهای تامین کننده است.

در حقیقت، کمبود محصولات ادویه باکیفیت در سال های اخیر و ضعف تامین کنندگان آن منجر شده است تا کشورهای وارد کننده ای مانند هلند به سمت میانمار یا دیگر کشورهای آسیایی متمایل شوند.

صادرات کشور میانمار و سهم آن در تجارت ادویه جات با کشورهای اروپایی مانند هلند در حال افزایش است و این نکته ای است که باعث کاهش وابستگی به چین و هند می شود. اما نکته مهم این است که آیا تولید میانمار یا دیگر کشورهای تامین کننده به صورت دائمی و تضمین شده است یا نه.

مشکلات اصلی تولید پایدار ادویه میانمار در استفاده از آفت کش ها و نحوه فرآوری محصول برداشت شده برای حفظ کیفیت بهتر آن است. در صورتی که این مسائل به وسیله وارد کنندگان و فعالان تجارت کشورهای وارد کننده از میانمار حل شود، کیفیت محصول وارداتی تامین خواهد شد. علاوه بر این، تولید محصول باکیفیت می تواند مصرف داخلی آن کشور را نیز بهبود بخشد و تجارت ادویه جات در آن را رونق بخشد.

ادویه های مهم در بازار جهانی:
کشور هلند که وارد کننده بزرگ ادویه میانمار است از شرکت های ادویه زیادی تشکیل شده است. این شرکت ها میل زیادی به واردات ادویه جات دارچین، میخک، بادیان ستاره ای، زیره و زنجبیل از میانمار دارند.

این در صورتی است که محصولاتی مانند فلفل سیاه، هل و فلفل چیلی نیز سهم واردات خوبی در بین این شرکت ها دارند.

مواردی که در بازار صادرات به کشور هلند مطرح است، کیفیت محصول، طعم و مزه منحصر به فرد، قیمت ادویه مناسب و حفظ استانداردهای سلامت است.

مهم ترین ادویه های تولیدی میانمار:
در حال حاضر تولید و تجارت ادویه جات زیادی در میانمار وجود دارد اما می توان مهم ترین آن ها را فلفل چیلی، زنجبیل، زردچوبه و فلفل سیاه دانست.

براساس آمار سال 17-2016 تولید این محصولات در میانمار به ترتیب 132 هزار تن، 78.455 هزار تن، 35.030 هزار تن و 11.013 هزار تن بوده است. صادرات ادویه جات مذکور نیز به ترتیب به صورت 7.701 هزار تن، 1.609 هزار تن، 13.625 هزار تن و 62 تن برآورد شده است. دیگر ادویه جاتی که در تجارت این کشور اهمیت دارند را می توان تخم رازیانه و گشنیز دانست اما مقدار آن جزئی است.

در استان کایا میانمار ادویه ای که بسیار قابل توجه است، هل سیاه یا هل سبز است. این محصول معمولا و اکثرا به کشور چین صادر می شود و در چین به مصارف دارویی اختصاص پیدا می کند.

شاید تجارت ادویه جات میخک، بادیان ستاره ای، جوز هندی و هل سبز میانمار سهم زیادی نداشته باشد هر چند، این ادویه ها استفاده دارویی عالی دارند. تنها دلیل مهم برای تولید کمتر و نبود تجارت این ادویه جات نبود بازار فروش برای آن است.

بیشترین مساحت تحت کشت میانمار:
از بین ادویه های مهم مانند دارچین، میخک، زیره، زنجبیل، جوز هندی و بادیان ستاره ای تنها زنجبیل است که در کشور میانمار در سطح وسیعی کشت و تولید می شود و تولید کنندگان میل زیادی به کشت آن دارند.

بازار فروش این محصول نیز در سطح بین المللی و در کشورهای وارد کننده عالی است و ارزش آن در بازار فروش و تجارت ادویه جات بالا است.

فلفل چیلی به دلیل گیرایی آن در بازار تجارت ادویه، فرصت های عالی در بازار فروش ادویه دارد و می تواند انتخابی مناسب برای میانمار باشد.

بسیاری از گونه های چیلی در این کشور وجود دارد که طعم آن ها از بسیار تند تا نسبتا تند متفاوت است. بازار کشور هلند نیز برای واردات این نوع محصول گیرایی عالی دارد.

اما میانمار گونه ویژه خود را دارد که با نام Chocolate Bell شناخته می شود و در منطقه مایتار میانمار تولید می شود که کیفیت و طعم آن زبان زد است.

چیلی سهم مهمی در تجارت ادویه جات در سطح جهانی دارد و دلیل آن مزه منحصر به فرد آن بین سایر فلفل‌ها است. محصولی که در مایتار میانمار تولید می شود، گوشتی است و دارای رنگ عالی است.

این نوع فلفل چیلی مزه تند کمتری نیز دارد و دانه های آن نیز در مقایسه با سایر گونه ها کمتر است.

ادویه بعدی که مورد توجه تاجران است، محصول دارچین میانمار است که در وسعت کمی کشت و تولید می شود. اما با این حال، این ادویه خواهان زیادی در تجارت جهانی دارد.

بنابراین با توجه به بازار تجارت ادویه جات کشور میانمار، سه ادویه مهم آن که فرصت های صادرات عالی و بازار مناسبی دارند، ادویه های زنجبیل به دلیل تولید وسیع، چیلی به دلیل طعم منحصر به فرد و دارچین به دلیل تقاضای زیاد آن هستند.

زنجبیل:
براساس آمار کشور میانمار، زنجبیل در رتبه دوم تولید قرار دارد و به صورت سالانه در مقدار 78.455 هزار تن در این کشور تولید می شود. بیشترین تولید ادویه این کشور چیلی است. اصلی ترین مناطق تولید زنجبیل بخش های شمالی و جنوبی استان شان هستند.

تولید کنندگان بسیاری در این مناطق وجود دارند که هدف اصلی آن ها تولید محصول ارگانیک و طبیعی است تا در تجارت ادویه جات جهانی ارزش محصول حفظ شود. در استان شان میانمار، زنجبیل منبع درآمد حدود 10 هزار خانوار و شش منطقه این استان است. این مناطق در حدود 90 درصد از محصول میانمار را تولید می‌کنند که تولید مناسب آن روی قیمت ادویه زنجبیل تأثیر دارد.

دو گونه مختلف در این مناطق وجود دارد و اولین آن ها گونه زنجبیل حلقه ای آبی است که در زبان عموم با نام زنجبیل سبز شناخته می شود.

گونه بعدی مهم در تجارت ادویه جات میانمار زنجبیل ژاپنی است که در زبان مردم با نام زنجبیل زرد شناخته می شود.

بیشتر مصرف کنندگان گونه اول را ترجیح می دهند چرا که طعم و مزه عالی دارد و ارزش صادراتی بیشتری دارد. این گونه زنجبیل به کشورهای بنگلادش، چین، هند، تایلند و پاکستان صادر می شود.

فلفل چیلی:
عالی ترین مزیت هایی که چیلی میانمار دارد و فعالان ادویه هلند به آن اذعان دارند، اصیل بودن محصول و تندی ملایم آن است.

گونه Chocolate Bell چیلی که به عنوان محصول اصیل این کشور شناخته می شود، برای استفاده در کنار غذا گزینه ای عالی است چرا که مزه مطلوب و ملایمی دارد. منطقه مایتا در استان ماندالی میانمار محل کشت اولیه این گونه است و در زبان مردم به این گونه چیلی مایتا می گویند. در بازار تجارت ادویه جات میانمار، این فلفل ارزش بالایی دارد و سابقه تاریخی کشت آن قدمت زیادی دارد.

دارچین:
میانمار با کیفیت دارچین تولیدی آن شناخته می شود و توجه اصلی، تنها به دو منطقه این کشور است که به عنوان محل کشت اصلی این محصول شناخته می شود. یکی از این مناطق، تاینتاری و دیگری منطقه Pyin Oo Lwin است که کشت در آن برای مصارف دارویی است.

به دلیل کشت این مناطق برای استفاده های دارویی، مواد شیمیایی نیز در آن استفاده نمی شود.

با این حال، وسعت کشت و تولید در این دو محل بسیار پایین است و سهم تجارت ادویه جات آن در سطح جهانی زیاد نیست. در منطقه کشت Thayintaryi شش درخت دارچین وجود دارد و این در حالی است که درختان دارچین منطقه Pyin Oo Lwin چهار صد عدد است.

به صورت مرسوم و از زمان های قبل، کشت این درختان در میانمار برای استفاده در مصارف دارویی است.