تجارت زنجبیل از اندونزی

تجارت زنجبیل از اندونزی:
کشور اندونزی کالاهای صادراتی مختلفی دارد. یکی از این کالاها زنجبیل اندونزی است. زنجبیل اندونزی نسبت به محصولات سایر کشورها کوچک تر است اما از نظر عطر و طعم دست کمی از زنجبیل های موجود در سایر کشورها ندارد.

سه نوع زنجبیل مختلف در اندونزی کشت می شود:

1. زنجبیل فیلی که خیلی تند نیست و به همین دلیل هم یکی از کالاهای محبوب به عنوان کالای صادراتی به حساب می آید.
2. زنجبیل زرد یا سفید که به دلیل داشتن عطر و طعم قوی تر در خانه بیشتر مورد استفاده قرار می‌‌گیرد.
3. زنجبیل قرمز که به دلیل طعم بسیار قوی آن، استفاده محدودتری دارد.

این سه نوع از زنجبیل بیشترین محبوبیت و مصرف را دارد. در ادامه با انواع زنجبیل اندونزی بیشتر آشنا خواهید شد. 

انواع زنجبیل اندونزی:

زنجبیل فیلی:
زنجبیل فیلی به دلیل بزرگ بودن و چاق بودن و به این دلیل که طعم و عطر خیلی تندی ندارد، در بازارهای جهانی محبوب ترین گزینه است.

ممکن است خود اندونزیایی ها زنجبیل فیلی را خیلی دوست نداشته باشند. هر دانه زنجبیل فیلی بزرگ تر و چاق تر اما نسبت به سایر انواع زنجبیل از عطر و طعم کمتری برخوردار است.

قطر هر دانه بین 8.47 سانتی متر و 8.50 سانتی متر با ارتفاع بین 6.20 سانتیمتر و 11.30 سانتیمتر در حالی که طول آن بین 15.83 سانتی متر و 75/32 سانتی متر است. برگ های آن سبز و ساقه به رنگ سبز روشن است. زنجبیل فیلی از نظر روغن عطرمایه بین 82/0 تا 8/2 درصد است.

زنجبیل زرد:
بیشتر اندونزیایی ها زنجبیل زرد را که به آن emprit یا زنجبیل سفید نیز گفته می شود به دلیل رایحه و طعم داغ و تند آن برای پخت و پز را ترجیح می دهند.

دانه های صاف با رنگ زرد و سفید و پوست نرم و رایحه ای واضح تر از زنجبیل فیلی از ویژگی های این نوع زنجبیل است.

قطر هر دانه بین 3.27 سانتی متر و 4.05 سانتی متر، ارتفاع بین 6.38 سانتی متر و 11.10 سانتی متر و طول بین 6.13 سانتی متر و 31.70 سانتی متر است. برگ و ساقه آن به رنگ سبز روشن است. زنجبیل زرد از نظر عطرمایه بین 50/1 تا 50/3 درصد است.

زنجبیل قرمز:
زنجبیل قرمز که گاهی به آن زنجبیل خورشید گفته می شود، به ندرت در پخت و پز مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا طعم بسیار تندی دارد و از نظر عطرمایه بسیار قوی است. زنجبیل قرمز بیشتر به عنوان مواد اولیه برای مربا، داروهای گیاهی و صنایع دارویی استفاده می شود.

زنجبیل قرمز دانه کوچک با رنگ زرد مایل به قرمز که طعم گرم و عطر بسیار تیزی دارد. قطر هر دانه آن بین 4.20 سانتی متر و 4.26 سانتی متر، ارتفاع بین 5.26 سانتی متر و 10.40 سانتی متر و طول 12.33 سانتیمتر و 12.60 سانتی متر است. برگ ها به رنگ سبز روشن در حالی که ساقه سبز مایل به قرمز است. زنجبیل قرمز از نظر عطرمایه بین 2.58 تا 3.90 درصد است.

استراتژی توسعه دولت:
دولت اندونزی در حال انجام اقدامات مختلف برای اطمینان از افزایش تولید زنجبیل به صورت یکپارچه و ارائه محصول از کشاورز به زنجیره تأمین است. اول از همه، تحقیقات بازار درباره مطالعه بازاری که زنجبیل در آن حمل می شود، انجام می شود. این مطالعه شامل تعیین قیمت زنجبیل اندونزی و نوع آن در بازار است.

زمانی که بازار شناسایی شد منابع مشخصی از بذرهای با کیفیت در اختیار کشاورزان قرار می گیرد تا بتوانند از بهترین بذرهای موجود برای رشد محصولات خود استفاده کنند.

از آنجا که محل تولید هم در تعیین کیفیت زنجبیل موثر است، مکان های مناسبی از سوی دولت برای کشت زنجبیل تعیین می شود.

زنجبیل باید در آب و هوای گرم و مرطوب و در محلی که بیش از 1500 متر از سطح دریا ارتفاع دارد تولید شود.

موضوع با اهمیت دیگر اقدامات پس از تولید محصول مانند نگهداری و فراوری آن است که باعث تضمین کیفیت و بالاتر رفتن قیمت زنجبیل می شود.

با طی کردن این مراحل، کشاورزان و صادرکنندگان مزایایی را به دست می آورند. کشاورزان از تولید زنجبیل بالاتر درآمد بیشتری کسب می کنند، در حالی که صادرکنندگان می توانند از زنجبیل با کیفیت ثابت برای تأمین خواسته های بازارهای صادراتی استفاده کنند. با برنامه ریزی صحیح میزان عرضه مورد نیاز، کشاورزان می توانند زنجبیل را به اندازه کشت کنند.

تخمین زده می شود که تولید زنجبیل اندونزی دقیقا مانند سال های گذشته بین 150 هزار تا 170 هزار تن باشد. با وجود روند رو به رشد مصرف زنجبیل، کشاورزان هنوز نتوانسته اند میزان خواسته های بازار زنجبیل را برآورده کنند.

تقاضای فعلی زنجبیل قرمز حدود 4 تن در هفته، زنجبیل زرد 10 تن و زنجبیل فیلی حدود 20 تن است. زنجبیل فیلی بیشترین میزان صادرات زنجبیل را دارد که توسط هلند وارد می شود.

دولت اندونزی تولید زنجبیل را گسترش می دهد تا بتواند به وسیله آن سهم بیشتری از صادرات ادویه های اندونزی را به خود اختصاص دهد.

در دوره سال های 2011-2015، صادرات زنجبیل اندونزی با 124.96 درصد رشد صعود کرد در حالی که در شش ماهه اول سال 2016، برترین بازارهای صادراتی اندونزی کشورهای مالزی با ارزش صادرات 584.000 دلار آمریکا یا 22.57 درصد از سهم بازار، بنگلادش با 457 هزار دلار (17.64%)، نیجریه با 278 هزار دلار (10.72%)، ژاپن با 262 هزار دلار (10.13%) و سنگاپور با 206 هزار دلار (7.96%) هستند.

بازار و قیمت زنجبیل اندونزی:
ارزش صادرات زنجبیل در سال 2015 حدود 18.23 میلیون دلار بود که به شدت نسبت به رقم 49.12 میلیون دلار در سال 2014 کاهش یافته است. پیش بینی می شود که ارزش صادرات در سال 2016 روند صعودی داشته باشد.

زنجبیل پتانسیل های خوبی برای توسعه بازاریابی دارد زیرا این محصول گیاهی است که مورد نیاز مردم خصوصا برای ادویه جات و داروهای سنتی قرار می گیرد.

به خصوص که زنجبیل تبدیل به کالای صادراتی با تقاضای بالا شده و قیمت زنجبیل اندونزی در مقایسه با هزینه تولید آن بیشتر شده است. با این حال صادرکنندگان، پاسخگویی به مطالبات را دشوار می دانند زیرا عرضه زنجبیل از مراکز تولید کافی نیست.

مقاصد اصلی زنجبیل ایالات متحده، هلند، امارات متحده عربی، پاکستان، ژاپن و هنگ کنگ است. اگرچه هنگ کنگ زنجبیل خود را پرورش نمی دهد، با استفاده از زنجبیل که از اندونزی به عنوان ماده تشکیل دهنده آن استفاده می شود، آب نبات زنجبیلی صادر می کند.

تنوع محصول:
زنجبیل اندونزی به جز شکل ساده می تواند به شکل عطرمایه، اولئورسین، پودر، ترشی زنجبیل، شربت زنجبیل، شیرینی زنجبیلی، آب نبات زنجبیلی، کریستال زنجبیل و نوشیدنی زنجبیل نیز فرآوری شود.

ترشی زنجبیل از صادرات بالایی برخوردار است و از زنجبیل بزرگ زرد تهیه شده است که در یک دوره سه ماهه با محتوای فیبر کم برداشت می شود.

در همین حال، آب نبات زنجبیل، شیرینی زنجبیل، شربت زنجبیل از زنجبیل زرد کوچک تشکیل شده است که در مرحله بعدی برداشت می شود. به غیر از این که برای داروهای سنتی مورد استفاده قرار می گیرد، از زنجبیل برای داروهای فیتو فارماکولوژی نیز استفاده می شود.

قیمت زنجبیل اندونزی خام نسبت به محصولات فراوری شده زنجبیلی کمتر بوده و قیمت زنجبیل فراوری شده بیشتر است و سود بیشتری دارد بنابراین کشورهای تولید کننده زنجبیل ترجیح می دهند تا این محصولات را تولید و صادر کنند تا اینکه زنجبیل را به صورت خام به کشورهای دیگر بفرستند.

زنجبیل فیلی بعد از برداشت، زمانی که هنوز تازه است به زنجبیل شور فراوری می شود. در کشور مقصد زنجبیل نمکی یا شور دوباره برای مصرف به زنجبیل شیرین تبدیل می شود. زنجبیل فیلی در 3 یا 4 ماه در شرایط تازه برداشت شده و فاسد نمی شود. اندازه هر دانه زنجبیل به سه دسته بزرگ (100 تا 150 گرم)، متوسط (50 تا 100 گرم) و کوچک (کمتر از 50 گرم) تقسیم بندی می شود. قیمت زنجبیل فیلی با توجه به کیفیت و اندازه آن تعیین می شود.

زنجبیل زرد در 9 ماه برداشت می شود و قبل از صادر شدن به کشورهای مقصد به شکل های زنجبیل سیاه بدون چربی، زنجبیل سفید که کاملا پوست کنده شده و زنجبیل درشت که پوست نازکی از آن کنده شده، فراوری می شود. قیمت زنجبیل اندونزی زرد به واسطه عطر و طعم و کیفیتی که دارد تعیین می شود.

زنجبیل قرمز علاوه بر این به شکل تازه به صورت خشک نیز به فروش می رسد. زنجبیل قرمز خشک به عنوان یک ماده سازنده برای تولید قند زنجبیل فروخته می شود و مایع اضافی به پودر زنجبیل تبدیل می شود که در صنایع دارویی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. قیمت زنجبیل اندونزی قرمز هم به واسطه عطر و طعم و خالص بودن آن اگر به صورت پودر ارائه شود، تعیین می شود.