ماشین تزریق پلاستیک بادی
ماشین تزریق پلاستیک بادی دستگاهی است که مواد اولیه نظیر پلیمر و رزین طی پروسه قالب گیری بادی در آن به شکل تیوب درون حفره قالب جای داده شده و با هوای فشرده پر می شود تا شکل حفره قالب را به خود گرفته و خنک و سخت شود. هر گونه قطعه توخالی از جنس پلاستیک را می توان با قالب گیری در ماشین تزریق پلاستیک بادی تولید کرد.
قطعات تولید شده در ماشین تزریق پلاستیک بادی، محدود به بطری هایی با تنها یک ورودی با قطر کمتر از ابعاد کلی بدنه نیست. این تنها یکی از رایج ترین اشکالی است که برای بسته بندی محصولات مورد استفاده قرار می گیرد. انواع دیگری از قطعات تولید شده با قالب گیری تزریقی بادی نیز وجود دارد که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: محفظه های حجیم صنعتی، تجهیزات باغبانی و چمن زنی، محصولات پزشکی، قطعات زیرکاپوت خودرو، و قطعات پلاستیکی لوازم خانگی برقی.
مفهوم اولیه قالب گیری بادی برگرفته از پروسه شیشه سازی است. در گذشته نیز روشی برای قالب گیری پلیمر سلولوید و تولید قطعات وجود داشت. روش های اولیه و مواد بکارگرفته برای تولید قطعات با تزریق بادی، بسیار ابتدایی و برای تولید انبوه نامناسب بود.
اولین دستگاه های تزریق پلاستیک بادی تا اواخر دهه 1930 میلادی و برای تولید بطری های قالب گیری شده از طریق تزریق بادی مورد استفاده قرار گرفتند. با تولید پلی اتیلن های با چگالی بالا، استفاده از ماشین تزریق پلاستیک بادی رایج شد و محصولات تولید شده با این دستگاه در اروپا و آمریکا در حد انفجاری افزایش یافت.
سه روش اصلی قالب گیری بادی عبارت اند از: قالب گیری بادی اکستروژن، قالب گیری بادی تزریقی و قالب گیری بادی تزریقی کششی.
در دستگاه تزریق پلاستیک بادی، پلیمر به صورت تزریقی به درون یک هسته در حفره قالب هل داده شده تا تیوب توخالی را تشکیل دهد. پس از آن تیوب به دور یک میله هسته ای می چرخد تا به ایستگاه دمش رسیده و پس از شکل گیری خنک شود. از این پروسه معمولاً برای تولید بطری های کوچک 500 میلی لیتری و در تعداد انبوه استفاده می شود.
این پروسه دارای سه مرحله اصلی تزریق، دمیدن و خروج است که همه این مراحل در یک دستگاه یک پارچه انجام می شود. قطعات تولید شده با این روش با ابعاد دقیق خارج شده و توانایی تحمل سخت ترین فشارها را دارند. همچنین قطعات تولید شده در ماشین تزریق پلاستیک بادی به دلیل عدم استفاده از مواد اضافی، بسیار مقرون به صرفه هستند.
ماشین تزریق پلاستیک بادی کششی
ماشین تزریق پلاستیک بادی کششی از انواع دیگر این دستگاه است که کارکردی مشابه نوع اصلی دارد. برای مثال پروسه تولید قطعات در این ماشین شباهت زیادی به پروسه توصیف شده در بالا دارد. تیوب تولید شده در این دستگاه نیز با باد پر می شود ولی پیش از آخرین مرحله شکل گیری، تیوب هم به صورت طولی و هم به صورت شعاعی کش داده شده و شکل می گیرد.
پلیمر های مورد استفاده در این دستگاه نیز از انواعی است که تحمل کشش را داشته و شکل نهایی را حفظ می کند. کشش قطعات موجب می شود که محصولات نهایی سبک و در عین حال مقاوم باشند ولی تنوع محصولات تولید شده در این دستگاه نیز محدود است.
همه ماشین های تزریق پلاستیک بادی بر پایه لوله و اکسترودری ساخته شده که پلیمر را ذوب می کنند. پلیمر مذاب از طریق ناودانه ای داغ به نازل ها و از آن جا به حفره حرارت داده شده قالب و پین مرکزی تزریق شده تا شکل خارجی را به خود بگیرد. حفره، این قطعه را دور یک میله هسته ای که درون قطعه را می سازد قرار می دهد. پس از پروسه خنک سازی، قالب بادی باز شده و میله هسته ای به سمت خروجی می چرخد. قطعه از میله مرکزی جدا شده و مورد آزمایش قرار می گیرد.
قالب ممکن است دارای سه تا شانزده حفره باشد که تعدادشان بسته به نوع و اندازه محصول نهایی، متفاوت است. سه ردیف میله هسته ای نیز وجود دارد که می توان پروسه تزریق، دمش و خروج را به صورت مداوم با آن انجام داد.
مواد اولیه و محصولات ماشین تزریق پلاستیک بادی
تولیدی های پلاستیک که از ماشین تزریق پلاستیک بادی استفاده می کنند ملزم به استفاده از ترمو پلاستیک ها هستند. پلی اتیلین، پلیمر انتخابی تزریق بادی است چرا که چگالی و وزن مولکولی بالایی دارد.
محفظه های نگهدارنده مواد غذایی حجم زیادی از محصولات تولید شده از مواد اولیه دستگاه تزریق پلاستیک بادی تشکیل می دهند.
ولی کمپانی های مختلف از این دستگاه برای تولید محصولات دیگر نیز استفاده می کنند که از آن جمله می توان به بشکه های 55 گالونی حمل مایعات و پودرها، تانکرهای نگهدارنده 2000 گالونی، باک بنزین خودروها، اسباب بازی ها، و قایق ها و شناور ها اشاره کرد. دقت محصولات تولید شده در ماشین تزریق پلاستیک بادی نیز بالا است.
از جمله پلیمر های مورد استفاده در ماشین تزریق پلاستیک بادی می توان به این موارد استفاده کرد: پلی اتیلن با چگالی بالا، پلی اتیلن با چگالی پایین، پلی پروپیلین، پلی استر، پی ای تی، پلی وینیل کلراید یا پی وی سی، نایلون، ای وی ای، تی پی ای، سی او سی، پلی کربنات، پلی استیرین، ای بی اس و غیره.