فن آوری برچسب گذاری درون قالبی به روش تزریق که در اواخر دهه 1970 در اروپا پایه گذاری شد، شاهد مقبولیت و رشد سالیانه بالایی بوده است. این برچسب ها در ابتدا با قرار دادن لیبل کاغذی بر روی لایه PS تولید می شد. استفاده از فن آوری IML در اروپا روندی فراگیر دارد و به شکلی گسترده در صنعت بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد اما باید توجه داشت که استفاده از این فن آوری تنها مختص ظروف مواد غذایی نیست.
تا همین اواخر قالب های کم عمق و چرخه تولید آهسته پاسخگوی نیاز بازارهای اروپا بود. در حال حاضر در حدود 85 تا 95 درصد ظروف غیر منعطف مورد استفاده در صنعت بسته بندی مواد غذایی مجهز به IML است. این برچسب ها در مورد اجناس بادوام تری مثل جعبه های قابل بازیافت ماء الشعیر نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
در ایالات متحده استفاده از فن آوری IML ازاوائل دهه 1980 شروع شد. شرکت Shape واقع در بیدفورد ایالت مین یکی از اولین کمپانی هایی بود که فن آوری IML تزریقی را مورد استفاد قرار داد. شرکت مزبور در سال 1982 مجوز استفاده از این فن آوری را از شرکت سوئدی Cerbo اخذ کرد. شرکت Cerbo مالک انحصاری تکنیک ویژه ای بود که با استفاده از آن پلاستیک ذوب شده به شکلی درون قالب تزریق می شد که سرتاسر سطح برچسب را در بگیرد.
در سال 1983 شرکت Shape با بهره گیری از ماشین آلات خودکار کمپانی Cerbo تولید جلد پلاستیکی نوارهای ویدئو با استفاده از قالب دومحفظه ای را آغاز کرد. شرکت های Procter & Gamble و Owens-Illinois برای اولین بار برچسب های IML را در بطری های HDPE که به روش قالب گیری بادی تولید می شد، مورد استفاده قرار دادند؛ برچسب های مورد استفاده از نوع کاغذی بود که با ماده چسباننده حساس به حرارت، روکش شده بود.
معضلات کیفیتی و مشکلات مرتبط با جاگذاری برچسب ها و جابه جایی ظروف باعث شد، فن آوری IML تا اواسط دهه 1990 در ایالات متحده رشد چشمگیری نداشته باشد. تمایل تولیدکنندگان به حذف مراحل ثانویه نصب برچسب، کاهش میزان ضایعات ناشی از این روش و عرضه ظروف با ظاهر بدون برچسب موجب شد فن آوری IML در اوسط دهه 1990 دوباره مورد توجه قرار بگیرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
