مشخصات ورق مصرفی پیشنهاد شده از سوی سازنده ماشین در دستگاه های بدنه ساز قوطی مخصوصاً دستگاه های با سرعت بالا لازم است به دقت رعایت شود. رعایت جهت نورد در خطوط تولید بدنه قوطی با روش جوشکاری مقاومتی الزامی است.عدم رعایت تولرانس های ابعاد در یک باندل ورق، عملیات لاک زنی و ایجاد نوار دقیق بدون لاک و برش قیچی بدنه را دچار اشکال سازد.
عملیات برگرداندن لبه ها برای ورق های با سختی بیشتر از حد معین با روش چرخشی انجام می شود در حالی که این عملیات برای ورق های با تمپر و سختی کم با روش حدیده ای صورت می پذیرد، هزینه قطعات و تجهیزات روش چرخشی به مراتب بیشتر از روش دوم است.رفتار برگشت فنری ورق در شرایط یکسان از نظر قطعات و ماشین آلات تولید، با تغییر در سختی ورق تغییر نموده و فاکتورهای دوخت قوطی به عنوان اساسی ترین عامل کیفی محصول تغییرات آشکار می نماید.
پروفیل قطعات به کار رفته جهت ایجاد کنگره (Bead) در بدنه قوطی ثابت است و تغییرات سختی ورق، در میزان عمق این کنگره ها و در نتیجه ممان اینرسی به دست آمده و مقاومت در برابر فشارهای داخلی قوطی پر شده، تأثیر چشمگیر دارد.
اغلب ماشین آلات صنعت قوطی سازی در ایران با ورق (Sheet) قلع اندود تغذیه می شود و به علت فقدان امکانات لاک و چاپ کلاف (رول) در کشور این نوع محصول مورد مصرف مستقیم قرار نمی گیرد.
تحقیقات نشان می دهد افزایش قلع مستلزم افزایش جریان جوشکاری است. تغییرات خارج از حدود استاندارد، از کیفیت جوش درز بدنه و مقاومت آن در برابر فشارهای مختلف ناشی از فرایند مواد غذایی است.
اگرچه پوشش قلع در اصل جهت افزایش مقاومت ورق در برابر خوردگی، قابلیت جوشکاری و لحیم کاری و لاک کاری و ایجاد ظاهری خوشایند، بر ورق پایه به کار می رود، تجارب به دست آمده نشان می دهد که وجود قلع همچنین سایش قطعات تولید را کاهش و شکل پذیری ورق را افزایش داده و بهبود می بخشد. افزایش قلع اگرچه عامل اصلی افزایش قیمت تمام شده ورق محسوب می شود و با جریان جوش رابطه معکوس دارد ولی در قوطی های کششی و فرایند اتوکاری نقش مفید و مستقیم دارد.
از پدیده هایی که در مورد قلع ورق ها قابل ذکر است چسبیدن ذرات قلع به صورت جوش سرد به قطعات تولیدی است. این ذرات در طول زمان به قطعاتی که وظیفه شکل دهی ورق را به عهده دارند، چسبیده می شوند که لازم است زدوده شوند. قطعاتی مانند طبق های دوخت (Seaming Chuck)، قرقره های دوخت (Seaming Rollers) و رولرهای بدنه ساز در معرض این مشکل واقع می شوند.
غیرفعال کردن (Passivation): این کار جهت افزایش مقاومت سطح ورق در برابر اکسیداسیون و ارتقای کیفیت لاک کاری و چاپ صورت می گیرد. دو روش برای غیرفعال نمودن متداول می باشد: در روش 311 محلول دی کرومات سدیم به صورت کاتدیک بر روی ورق نشانده می شود. عمده سازندگان از این روش بهره می گیرند. روش 300 که با فرو بردن ورق در محلول کرومات سدیم به آسانی انجام می شود، به علت آلودگی محیط زیست، در کشورهایی که آلودگی محیط زندگی و آب و خاک از اهمیت بالایی برخوردار است دیگر مورد توجه نمی باشد.
روغن کاری (Oiling): با مراجعه به دستورالعمل های بهداشتی صنایعی که با ورق قلع اندود سروکار دارند، تنفس و تماس مستمر با ذرات و گازهای فلزات ناشی از فرایندهای مختلف تولید و شکل دهی این گونه ورق ها با عملیات جوشکاری، گداختن، برش، سنگ کاری و ماشین کاری، به خاطر وجود ذرات کربن، کروم، آهن، منگنز، نیکل، سیلیکون و قلع، مستلزم رعایت نکات ایمنی و تمهیداتی است تا عوارض کم تر ی به بار آورند.
از جمله مواردی که در کاهش ذرات گرد و غبار ناشی از عملیات بر روی ورق های قلع اندود مؤثرند، استفاده از روغن های مجاز و مناسب برای صنایع غذایی است که در این مرحله به کار می رود، این روش از جذب رطوبت محیط نیز جلوگیری می کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
