جیره غذایی بوقلمون برنز گوشتی

جیره غذایی بوقلمون برنز گوشتی

تغذیه بوقلمون گوشتی
برخلاف سایر پرندگان گوشتی، وزن کشتار جنس نر و ماده بوقلمون متفاوت است و لذا باید دو جنس به صورت جداگانه تغذیه شوند.
نرها تا سن 18 الی 24 هفتگی و ماده ها تا سن 15 الی 16 هفتگی نگهداری می شوند.
تعدادی از ماده ها به صورت لاشه، کامل به فروش میرسند در حالی که نرها عمدتا قطعه بندی می شوند.
تغذیه بوقلمونها به گونه ای انجام می شود که منحنی رشد هدف آنها به ویژه در6 هفته اول به خوبی دنبال شود.

در بوقلمون های تجاری، از دست دادن رشد جوجه ها در مراحل اولیه حیات آنها را به زحمت می توان در مراحل بعدی رشد آنها جبران کرد.
توجه به مقدار اسیدهای آمینه در جیره غذایی بوقلمون گوشتی در تمامی سنین از اهمیت فوق العاده برخوردار است.
به موازات افزایش سن بوقلمونها، نسبت اسیدهای أمینه به انرژی را در جیره های آنها خیلی عریض و طویل نفرمایید.
مصرف مقادیر ناکافی از اسیدهای آمینه به خصوص بعد از سن 14 هفتگی اثر نامطلوبی بر وزن بدن و عملکرد گوشت سینه آنها دارد.

مطمئن شوید عوامل مدیریتی اثر نامطلوبی بر مصرف خوراک بوقلمون ها ندارد.
به این منظور دان خوری و آبخوری کافی در مزرعه وجود داشته باشد و به ویژه در لحظاتی که تراکم بوقلمونها بالا است از این تجهیزات استفاده به عمل آید.
هرگاه مصرف خوراک کاهش پیدا کرد، نسبت اسیدهای آمینه به انرژی جیره را افزایش دهید تا مصرف اسیدهای آمینه افزایش یابد.

کیفیت پروتئین مورد استفاده در جیره از اهمیت زیادی برخوردار است.
مصرف پودر ماهی در جیره بوقلمون های جوان مناسب است و به توازن اسیدهای آمینه کمک کرده و خطرات ناشی از تغییر و تنوع مواد مغذی خوراکها به ویژه کنجاله سویا را کاهش می دهد.
استفاده از مواد خوراکی با پروتئین با قابلیت هضم نامناسب محدود شود.
پروتئین اضافی و هضم نشده، به مدفوع راه یافته و باعث تولید آمونیاک بیشتری در بستر می گردد.
آمونیاک بستر به نوبه خود منجر به تاول سینه و دیگر آزارهای محیطی بوقلمون ها می گردد.
با توجه به دانش علمی تغذیه پرندگان، عملیات مدیریتی جاری در مورد پرورش سویه های مدرن بوقلمون و جدیدترین اهدافی که در مورد عملکرد تولید بوقلمون ها به انجام رسیده است، یک سری توصیه های تغذیه ای به عمل آمده است که در ادامه به آنها اشاره می شود.

جیره غذایی بوقلمون گوشتی و سویه:
سویه های بزرگ بوقلمون در طول دوره رشد خود با افزایش وزن روزانه مناسبی به رشد ادامه می دهند.
وظیفه جیره نویسی، حفظ تمامیت سیستم استخوانی و ایجاد توازن مناسب در نسبت چربی به پروتئین لاشه است.
به طور کلی بوقلمون های جوان نسب به پروتئین جیره بهتر جواب می دهند در حالی که رشد اقتصادی پرندگان بزرگ تر عمدتا با مصرف انرژی در ارتباط است.
در طول تاریخ توسعه لاین ها و سویه های بوقلمون، تغییرات عمده ای را شاهد بوده ایم.
امروزه این تفاوت ها مورد توجه چندانی نیستند زیرا تمامی شرکت های اصلاح نژادی درصدد توسعه سویه های بزرگ تری هستند که در سنین بالاتر به بازار عرضه شوند.
این روند تمایل به بلوغ در سنین بیشتر که در کشورهای اروپایی مدت ها است رایج گردیده است اکنون به عنوان نوعی استاندارد جهانی به کار می رود و لذا در حال حاضر به بتغذیه بوقلمون برنز گوشتی «مختص سویه»توجهی چندانی نمی شود.

نیازهای غذایی بوقلمون گوشتی
برنامه مناسب غذایی هر گله تابع شرایط مختلف مدیریتی، محیطی و اقتصادی است که ممکن است متفاوت از توصیه­ های تغذیه­ ای باشد که عملا در آزمایشات علمی مورد بررسی قرار گرفته است.
بنابراین توصیه­ های علمی به عنوان راهنما عمل می کند و نباید در رابطه با وزن بدن و دیگر اهداف تولیدی، انتظار ضمانت صد در صد از تغذیه بوقلمون برنز گوشتی را داشته باشیم.

غذای بوقلمون برنز، تغذیه بوقلمون برنز گوشتی، نیازهای غذایی، روش محاسبه، جدول بندی نیازهای مواد مغذی و مکانیسم جیره نویسی بوقلمون و جوجه­ گوشتی یکسان است.
با این وجود در بوقلمون، طول دوره پرورش بیشتر و تفاوت نیازهای رشد جنس نر و ماده برجسته ­تر است و از آنجا که پس از سنین 20 هفتگی، ماده ها دیگر نگهداری نمی شوند، نحوه ارائه نیازهای بوقلمون اندکی با جوجه گوشتی تفاوت دارد.
در جدول زیر، هشت جیره متفاوت برای تغذیه بوقلمون برنز گوشتی در سنین متفاوت ارائه شده است.
نیازهای مندرج در جدول برای هر دو جنس است ولی بسته به سن عرضه به بازار جنس ماده، تغییر جیره سریعتر است.
به عبارت بهتر جیره هایی را که در یک سن خاص به مصرف بوقلمونهای ماده می رسد، بوقلمونهای نر در سنین بعدتر یکی دو هفته مصرف می کنند.

سنین مربوطه در جدول نشان داده شده و در ردیفهای بعدی نیاز پروتئین، انرژی قابل متابولیسم، اسیدهای آمینه و کلسیم، فسفر قابل جذب، سدیم و کلر به همراه اسیدلینولئیک لیست شده است.
ارقام متعلق به اسیدهای آمینه به دو صورت ارائه گردیده است.
ارقام داخل پرانتز نیاز اسیدهای آمینه قابل هضم و اعداد اصلی، نیاز اسید آمینه کل در غذای بوقلمون برنز است.
در جداول بعدی به ترتیب، ترکیب مواد مغذی، انرژی و اسیدهای آمینه ضروری برخی از رایجترین مواد خوراکی مورد استفاده در تغذیه بوقلمونها ارائه شده است.
این ارقام ضرورتا در مورد تمامی مواد همنام در مناطق مختلف دنیا صدق نمی کند.
پرورش دهندگان هر منطقه بسته به مواد خوراکی در دسترس خود باید آنالیز مواد مغذی موجود در مواد خوراکی بوقلمون های خود را در یک آزمایشگاه معتبر انجام داده و خصوصیات غذایی هر یک را تعیین کنند
در صورت عدم دسترسی به ارقام دقیق آزمایشگاهی، میانگین ارقام ارائه شده توسط مؤسسات معتبر منطقه ای یا جهانی با احتیاط بکار می رود و حتی المقدور پس از بررسی عکس العمل حیوان به آن مورد ارزیابی قرار می گیرد.

جیره غذایی بوقلمون گوشتی - غذای بوقلمون برنز

جدول بعدی ارقام قابلیت هضم اسیدهای آمینه ضروری مهم در برخی خوراک های رایج در جیره بوقلمونها ارائه شده است.
در صورت تمایل به جیره نویسی مناسب تغذیه بوقلمون برنز گوشتی بر اساس اسیدهای آمینه قابل هضم (مندرج در ستون دوم نیازهای اسید آمینه در جدول اول)، درصد اسید آمینه اندازه گیری شده را در این ضرایب ضرب کرده و به عنوان اسید آمینه قابل هضم در مرحله جیره نویسی در غذای بوقلمون برنز بکار می بریم.
قابلیت هضم اسیدهای آمینه ارقام ثابتی نیست و ممکن است به طورطبیعی حتی در یک رقم (واریته) از یک محصول زراعی مشخص تغییر کند.
به علاوه شرایط آب و هوایی، فصل کشت، کیفیت ذخیره سازی، عملیات فراوری و … بر قابلیت هضم آن تأثیرر می گذارد. برای مثال اعمال حرارت بیش از اندازه بر محصولاتی از قبیل کنجاله ها موجب کاهش قابلیت هضم کل پروتئین و نیز قابلیت هضم اسیدهای أمینه به ویژه برخی از آنها (لایزین و آرژینین) می شود.
تغذیه دقیق اسیدهای آمینه در پرندگان، مستلزم رعایت اصول علمی و پرنسیپهای آزمایشگاهی خاصی است که در کتب کلاسیک تغذیه به آن اشاره شده است.