میزان دان مصرفی بوقلمون

میزان دان مصرفی بوقلمون و نکات مهم در نوع دان مصرفی

میزان غذای بوقلمون
جوجه های بوقلمون تا 24 ساعت و یا حتی بیشتر احتیاج به خوردن و آشامیدن ندارند زیرا از زرده ذخیره بدن خود استفاده می کنند ولی بعد از این مدت باید غذا و آب کافی در اختیار آنها قرار داد (اگر چه توصیه به قرار دادن آب و دان در همان ساعات ابتدایی ورود جوجه ها به سالن است زیرا: استرس های حمل و نقل و دمایی و نیز دی هیدراتاسیون ناشی از عدم دسترسی به آب در طول مدت حمل و نقل می تواند بر ماندگاری جوجه و سلامت آن اثر سوئ بگذارد و دادن آب و دان کمک شایانی به بازگشت پرنده به حالت نرمال می کند).

مقدار غذایی که توسط جوجه بوقلمون های در حال رشد خورده می شود در اولین ماه زندگی 460-450 گرم است.
اصولاً بوقلمون حیوانی است که مخصوص گوشت پرورش داده می شود لذا از این رو بیشتر انتخاب در بوقلمون از نظر تبدیل غذایی صورت می گیرد.
بدین ترتیب که هر چه بوقلمون با مصرف غذای کمتر گوشت بیشتری تولید کند بهتر است.

بوقلمون از نظر ضریب تبدیل پرنده خوبی به شمار می رود. زیرا به طور متوسط میزان ضریب تبدیل غذایی در بوقلمون در اوایل زندگی حدود 1 به 3 است.
در برخی مزارع از غذای تمام آردی و در برخی دیگر از غذای آردی – دانه ای استفاده می شود اما در گروهی از مزارع نیز تا 8 هفتگی غذای تمام آردی و از 8 هفتگی به بعد غذای دانه ای – آردی در اختیار پرنده قرار می دهند.
اگر بوقلمون به طریقه محدود نگهداری شود، اضافه نمودن علف سبز به جیره غذایی جوجه ها سبب بهتر شدن رشد می شود.
4 هفته پیش از رسیدن بوقلمون ها به بازار باید مواد بودار مانند روغن ماهی یا پودر ماهی و یا سیر و آویشن را حذف کرد تا گوشت بوی نامطبوع نگیرد.
غذای بوقلمون های تخمگذار شبیه مرغ های تخمگذار است ولی باید توجه داشت که بوقلمونهای تخمی را نباید بیش از حد غذا داد زیرا سبب چربی گرفتن آنها می گردد و تولید تخم را پائین می آورد.

جوجه ها را پس از خارج شدن از تخم به مدت 24 ساعت می توان در استراحت غذایی قرار داد ولی حتماً باید به تغذیه آنها در 20-15 روز اول زندگی توجه کرد.
برای فربه ساختن بوقلمون باید همه روزه خوراک به صورت دانه به آنها داد و هر چه هنگام بردن به بازار و کشتن بوقلمون نزدیکتر شود باید بر خوراک دانه ایی آنها افزود.
ترکیبات کلی جیره را ذرت، گندم، جو و جوی دو سر تشکیل می دهد.
ذرت را نباید تنها به بوقلمونهای پرورشی داد زیرا پرنده را بیش از حد فربه می کند.
می توان در زمستان از برگ چغندر و یا جوی دو سر نیز در ترکیبات جیره استفاده کرد.
در اختیار گذاشتن ذغال چوب، شن و آهک و نیز ضد عفونی کننده های دان و توکسین بایندر ها نیز مناسب است.
همچنین در موقع جفتگیری باید خوراک قویتری از نظر انرژی و پروتئین و ویتامین ها به خصوص ویتامین ایی و نیز سلنیوم در اختیار پرنده قرار داد.

همیشه در هنگام تغذیه نکات زیر را مد نظر قرار دهید

از دادن خوراک بسیار و خوراک نامرغوب و کپک زده دوری کنید.
علوفه سبز خرد کرده و چراگاه باید در دسترس جوجه بوقلمون قرار گیرد.
در آب آشامیدنی برنده برای جلوگیری از درگیری قارچی می توان از یک قاشق چایخوری سولفات مس (کات کبود) در یک لیتر آب استفاده کنید.
آشیانه و خوراک و در صورت وجود چراگاه باید کاملاً پاکیزه باشند.
افزایش راندمان تولید مثلی و تولید تخم در بوقلمون ها در نتیجه استراتژی به گزینی پرندگان برای افزودن تولید بوقلمونها در دهه اخیر، میزان رشد بوقلمونها و اندازه بدن آنها برخلاف راندمان تولید مثلی افزایش یافته است.
بوقلمونها کوتاهترین دوره تولید مثلی را دارند و کمترین تعداد تخم را نسبت به هر گونه دیگر پرندگان تولید می­کنند.

لذا پرورش دهندگان بوقلمونهای تجاری بر روشهای مدیریتی برای طولانی کردن دوره تخم گذاری بوقلمونهای ماده و جلوگیری از بروز رفتار کرچی و خوابیدن روی تخم ها تکیه می نمایند.
در نتیجه استراتژی بهگزینی پرندگان برای افزودن تولید بوقلمونها در دهه اخیر، میزان رشد بوقلمونها و اندازه بدن آنها برخلاف راندمان تولید مثلی افزایش یافته است.

بوقلمونها کوتاهترین دوره تولید مثلی را دارند و کمترین تعداد تخم را نسبت به هر گونه دیگر پرندگان تولید می کنند. لذا پرورش دهندگان بوقلمونهای تجاری بر روش های مدیریتی برای طولانی کردن دوره تخم گذاری بو قلمونهای ماده و جلوگیری از بروز رفتار کرچی و خوابیدن روی تخم ها تکیه می نمایند. پرورش دهندگان در این عمل برای شناخت و مدیریت بوقلمون های کرچ در شرایط تجاری که شامل گله های 20000 تا 30000 قطعه ای می باشد، با مشکلات متعدد و زیادی روبرو می شوند.
روش های مدیریتی جاری وقت گیرند و نیاز به کار مفرط دارند اما تنها اثرات متوسط در جلوگیری از شروع رفتار کرچی و متعاقب آن پایین آمدن تولید تخم دارند.

جیره های غذایی در بوقلمون

نوع 1

یکی از مهم ترین توصیه هایی که باید به پرورش دهندگان بوقلمون شود انتخاب غذای مناسب می باشد. برای پرورش بوقلمون دو برنامه غذایی اساسی باید در نظر گرفته شود. یکی غذای تمام آردی و دیگری غذای دانه ای که به آن یک مکمل پروتئینی با کنسانتره خاص بوقلمون به صورت تجاری تولید شده، افزوده شده باشد. نیازهای تغذیه ای بوقلمون بر حسب سن متغیر است. همچنان که بر سن بوقلمون افزوده می شود نیازهای پروتئینی، ویتامینی و مواد معدنی بدل این حیوان کاهش می یابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده می شود. مواد غیر قابل حلی مانند سنگ ریزه (خارا یا گرانیت) باید در سنین 8 تا 10 هفتگی به غذای بوقلمون افزوده شود. وقتی بوقلمون ها با غذاهای دانه ای و یا در چراگاه و گردشگاه تغذیه می کنند باید حتماً به غذای آنها سنگ ریزه افزوده شود تا بتوانند از آن برای خرد کردن مواد دانه ای و فیبری غذا استفاده کنند.

توصیه ها و برنامه های متعددی برای تغذیه بوقلمون ارائه شده است. یکی از ساده ترین و عملی ترین توصیه ها به منظور تهیه فرمول غذایی برای بوقلمون دانی با 28٪ پروتئین برای جوجه بوقلمون ها (پیش دان)، 21. پروتئین برای بوقلمون های در حال رشد (رشد دان) و 16 درصد پروتئین برای بوقلمون های بالغ می باشد.

نوع 2

در اغلب موارد، به خصوص در مناطقی که بیماری کوکسیدیوز (اسهال خونی) در طیور دیده شده باشد، دان بوقلمون باید حتماً حاوی یک ماده مقابله کننده با کوکسیدیوز باشد.
همچنین وجود یک داروی پیشگیری کننده بیماری سر سیاه (ناشی از هیستومو نیازیس) نیز در غذای بوقلمون ضروری است.
غذا و آب باید همیشه در دانخوری و آبخوری وجود داشته باشد.
غذای غیر نرم را می توان پس از هفته چهارم زندگی برای جوجه بوقلمون در نظر گرفت.
غذای جوجه بوقلمون ها (استارتر)، یعنی پیش دان را می توان از موسسات تولیدکننده دان خرید و یا برابر فرمول های موجود خود تهیه نمود.

همچنین می توان کنسانتره خریداری و با موادی نظیر کنجاله سویا، ذرت آسیاب شده و مشابه آنها مخلوط نمود و دان مناسبی ساخت جوجه بوقلمون های در حال رشد را از سن هشت هفتگی تا عرضه به بازار باید در اختیار بوقلمون های جوان قرار داد. این جیره در حقیقت پلت های نرمی است که به دانه های خرد شده اضافه می شود.کنسانتره مخصوص را نیز می توان با دانه های آسیاب شده یا آرد سویا ذرت آسیاب شده به نسبتی که کارخانه سازنده کنسانتره توصیه می کند مخلوط نمود و در اختیار بوقلمون قرار داد. پروتئین موجود در آرد سویای پوست کنده برای بوقلمون های بالغ بسیار قابل هضم است ولی مواد هیدروکربنه موجود در آن چندان قابل جذب نیست.