چاپ فلوک پاشش الیاف مویی شکلی که درازی آنها در حدود یک میلی متر هستند، به روی کار است؛ به گونه ای که نتیجه کار شبیه پارچه مخمل می گردد. برخورد الیاف به چسب روی کار باعث فرورفتن و چسبیدن الیاف در داخل چسب شده و پس از خشک شدن چسب، ظاهری مانند تکه ای از پارچه مخمل پیدا می کند.
پودر فلوک چگونه تولید می شود؟
الیاف فلوک در ابتدا به صورت رشته های نازک و باریک به طول زیاد در کارخانه های ریسندگی مادر تولید می شوند. سپس در مرحله بعد در اختیار کارخانجات برش و فراوری الیاف فلوک قرار می گیرند. توسط دستگاه های مخصوص برش الیاف این رشته ها به طور دقیق و به طور متداول از 0.25 میلی متر ارتفاع تا 4 میلی متر برش می خورند. سپس طی چند مرحله عملیات شامل چربی گیری، شستشو، رنگرزی، آب گیری، نرم کننده، باردهی و رطوبت دهی فراوری شده و به صورت پودر درمی آیند که به آن پودر فلوک می گویند.
چسب فلوک
این مقوله بسیار مهم، دقیق و کاربردی می باشد. همان طور که مستحضرید، برای هر جنس یا سطحی می بایست چسب فلوک هم خانواده و سازگار با آن را انتخاب کرد. اصولاً چسب ها به 2 دسته کلی ِتک جزئی و دو جزئی بر اساس پایه آب و پایه طلایی تقسیم می شوند.
چسب های فلوک در کل دنیا جزو مواردی هستندکه اطلاعات تکنیکال آنها تقریباً محدود و محفوظ می باشند. اکثر شرکت های تولیدکننده چسب صرفاً محصول آماده به مصرف را در اختیار خریداران قرار می دهند و افرادی که اطلاعات وسیع در تمام زمینه های فلوک داشته باشند، به ندرت یافت می شوند.
دستگاه فلوک
به طور عام پاشش پودر فلوک توسط دستگاه به سه روش کلی امکان پذیر است:
در روش اول پودر فلوک داخل مخزن پیستوله های مخصوص همانند پیستوله های قیرپاش یا سندبلاست ریخته می شود و توسط نیروی باد پودر فلوک از نازل پیستوله به طرف سطح چسب خورده موردنظر پاشیده می شود. از ایرادات این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در روش دوم پودر فلوک توسط یک میدان مغناطیسی قوی الکترواستاتیک با شدت حدودا 50 هرتز در ثانیه داخل چسب عمود به واحد سطح کوبیده می شود و به اصطلاح نشا می گردد. در روش سوم یک متد نادر و خاص برای فلوک حفره های گود یا شیار های باریک همانند مغزی یا ریل داخلی لاستیک دور شیشه اتومبیل، سطح داخلی شلنگ استفاده می شود.
در حال حاضر متداول ترین روش دنیا روش الکترواستاتیک می باشد. در این روش الیاف به صورت عمودی، صاف و یکدست با تراکم 100 داخل سطح چسب خورده قرار می گیرد. از معایب این روش: فلوک قطعات با ارتفاع زیاد، حجیم و سطح مسطح خیلی وسیع محدودیت دارد.
ضمناً قرار گرفتن اپراتور به مدت زیاد در معرض و حوزه میدان الکترواستاتیک قوی روی گردش خون و اندام بدن تأثیر می گذارد و در صورت درست عمل نکردن دستگاه یا خطای اپراتور خطر شوک میدان الکترواستاتیک برای کاربر زیاد می باشد. درسته همانند برق گرفتگی ولی با آمپر پایین به صورت دافعه.