لیزر دیود

لیزر دیود
با ورود لیزر دایود یا دیود به دندانپزشکی، تحول بزرگی در این حوزه ایجاد شد. لیزر های دیود که یکی از انواع لیزر در دندانپزشکی است، لیزر های خشک محسوب می شوند. این لیزر ها اصولا دارای نانومتر متعددی هستند که این نانومتر یا توان می تواند از 910 تا 980 باشد. اصولا سه نوع لیزر دیود وجود دارد. بیشترین مصرف در لیزر های دیود 940 نانومتر است که بهترین نتایج را در دندانپزشکی به وجود آورده است.

لیزر دیود اصولا برای بافت نرم دهان استفاده می شود و روی بافت سخت تأثیرات چندانی ندارد. علاوه بر این لیزر دیود تقریبا دارای یک مولد حرارتی است که به همین دلیل در بافت های سخت تأثیرات منفی دارد. اما در بافت نرم دارای فواید و ایجاد شگفتی هایی است. این لیزر بسیاری از تکنیک های دندانپزشکی را متحول کرد و راه هایی برای تغییرات بسیار شگفت انگیز در بافت های نرم بدون انجام عمل های جراحی ایجاد کرد.

کاربرد لیزر دیود در دندانپزشکی
از آنجا که لیزر های دیود مستقیما روی بافت های نرم دهان بهترین تأثیر را دارند، در علم پریودندانتیکس یا لثه و انساج اطراف دندان بهترین نتایج را به همراه دارند. یکی از این موارد بیماری های لثه ای است که دارای منشاء عفونی هستند. در این حالت به دلیل نفوذ میکروب ها التهابات زیاد، تورم، خونریزی و شیارهای بزرگی در اطراف دندان در لثه تولید شده است که به آن ها، پاکت های پریودونتال گفته می شود.

در گذشته برای درمان بیماری های لثه ای روش هایی مثل کورتاژ، پاک سازی دور ریشه در داخل لثه و استفاده از محلول های ضدعفونی کننده و آنتی باکتریال و ژل های مختلف و… به کار گرفته می شد که هرکدام از آنها تأثیر چندانی نداشتند. معمولا افرادی که دچار بیماری لثه می شدند اگر نمی خواستند که با روش جراحی درمان شوند باید هر دو تا سه ماه یکبار برای پاکسازی کامل شیار های لثه و ضدعفونی آن به مرکز دندانپزشکی مراجعه می کردند. این کار مشکل بود و برای آنها ناراحتی هایی ایجاد می کرد.

لیزر دیود به دلیل این که دارای فیبر ها یا در واقع فایبروبتیک های بسیار ظریف است و با بلندی و یا طول مختلف می تواند به داخل شیار های لثه وارد شود، درمان موثری به شمار می آید. این لیزر با تابش اشعه در این شیار ها و پاکت ها، با مرگ میکروبی یا از بین بردن میکروب ها به لثه فرصت بازسازی و در واقع چسبندگی مجدد می دهد و می تواند جایگاه بسیار خوبی برای درمان لثه بدون هیچ عمل تهاجمی باشد.

در بافت های نرم همچنین ما اغلب دچار کمبود حجم دندان ها هستیم. زیرا دندان هایی که دچار شکستگی و پوسیدگی های عمیق شده اند، برای اینکه بتوانند در دهان بمانند و از ریشه آن ها استفاده مفید شود لازم است که در بخش تاجی یک ساختمان یا بیلدآپ مانند یک روکش یا کرون انجام پذیرد. از آنجا که در این دندان ها به دلیل آسیب های قبلی اصولا فضای کافی برای قرار گرفتن تاج یا روکش روی آنها وجود ندارد باید از روش های پری پراستتیک یا روش های ایجاد میزان دندان بیشتر یا افزایش طول تاج استفاده کرد.

این روش با عنوان کراون لنتنینگ شناخته می شود. در این روش با ایجاد فلپ و برش های لثه ای، باز کردن لثه و تراش یا کاهش سطح استخوان دورتادور دندان، لثه در یک اندازه ای پایین تر با بخیه نگهداری می شد که میزان بیشتری از دندان از زیر لثه خارج شود. دوره نقاهت این روش حداقل شش هفته بود که شکایت بیماران را در پی داشت.

اما امروزه لیزر های دیود یکی از انواع لیزر در دندانپزشکی است که به راحتی، در کمترین زمان و بدون هیچ گونه عوارض جانبی، بافت نرم را برش داده و شکل می دهند.

همچنین زخم ها و زائده های موجود در محیط دهان که دارای منشاء های مختلف هستند، به وسیله لیزر دیود به راحتی قابل برطرف شدن هستند.

همینطور برداشت زائده هایی مثل فیبرم ها یا میوکوسل ها که می توانند از اندازه یک دانه ماش تا به اندازه یک نخود یا بزرگ تر در محیط دهان تولید شوند و شخص را دچار عوارضی کنند با لیزر دیود با کمترین زمان و کمترین عارضه قابل انجام است.

لیزر های دیود در موارد دیگری نیز کاربرد دارند. به طور مثال لیزر های دیود برای رفع رنگدانه های لثه (سیاهی هایی که دارای منشاء ملانینی هستند) بهترین تکنیک هستند. اشخاص شکایت زیادی از این موضوع دارند و لیزر های دیود با روشی به نام دیپیگمنتیشن به راحتی این لایه های سطحی و تیرگی ها را برمی دارند و ظرف مدت تقریبا چهار هفته لثه به رنگ طبیعی خود باز می گردد.

عصب کشی با لیزر دیود در تهران
استفاده دیگر لیزر های دیود در عمل روت کانال تراپی یا درمان ریشه یا در اصطلاح عام عصب کشی دندان ها است. اصولا دندان هایی که دچار مشکلات شدید عصب یا ریشه می شوند و درد یا آبسه یا عفونت های فراوانی دارند که احتمال از بین رفتن دندان را به دنبال دارد باید در پروسه درمان ریشه تمام میکروب های مسئول آسیب ها به ریشه، از داخل کانال های ریشه پاک شوند.

لیزر دیود با تابش در عمق ریشه و نفوذ به دورترین یا عمیق ترین نقطه ریشه دندان ها که دارای منافذ بسیار کوچکی هستند می تواند عفونت را از بین ببرد.

این روش درمان ریشه را بسیار مطمئن می کند. پس از تابش لیزر دیود به داخل و عمق ریشه ها شخص اپراتور مطمئن است که قطعا میکروبی باقی نمانده و بعد از آن ریشه می تواند پر شود و به بهترین نحو عمل روت کانال تراپی را در آن کامل کند.

یکی دیگر از کاربردهای لیزر دیود در درمان های لثه به ویژه پیوند های لثه است. در پیوند لثه اصولا باید یک بافت نرم از بخشی از دهان به بخش دیگری از دهان برود و در آنجا با بافت های پیرامون به نوعی پیوند حاصل کند و در اثر خون رسانی و تغذیه در آنجا زنده بماند تا بتواند پوشش ریشه هایی بشود که قبلا تحلیل رفته اند و خالی از لثه شده اند.

برای ایجاد این چسبندگی و پیوند بین بافت جدید یا بافت دهنده و بافت گیرنده در سطح ریشه لیزر دیود تأثیرات بسیار مثبتی دارد.

کاربرد دیگر لیزر های دیود در درمان یک پدیده بسیار مهم و شایع در دندانپزشکی است و آن حساسیت های دندانی است. با استفاده از یک توان مشخص و تنظیم شده و فرکانسی خاص از لیزر های دیود بر سطح عاج های ریشه یا سطح دندان هایی که به دلایل مختلف بسیار حساس شده اند، حساسیت دندان به میزان بسیار زیادی کاهش خواهد یافت. روش های گذشته به صورت استفاده از خمیردندان های ضد حساسیت بود که شاید ماه ها به طول می انجامید و احتمال اینکه تأثیر هم نداشته باشد بسیار زیاد بود.

طبیعتا لیزر های دیود به عنوان لیزر های خشک تأثیر بسیار بالایی در سفید کردن دندان ها دارند و همانطور که قبلا گفته شد لیزر ها تنها کیور کننده ها یا تنها تأثیرگذارنده ها بر مواد سفید کننده بر روی سطح مینای دندان ها هستند که پس از انجام، حساسیت تولید نمی کنند. سفید کردن دندان های بلیچینگ همیشه این نقطه ضعف حساسیت های بعدی را داشته و خیلی از افراد از انجام آن پرهیز می کنند.

اما با لیزر دیود به هیچ وجه حساسیت تولید نمی شود بلکه حساسیت را کنترل هم می کند و دوام روشنایی یا سفید شدن دندان ها را بسیار بیشتر از روش های شیمیایی یا روش های اشعه یووی می تواند نگه دارد. غالبا تا حدود یک سال و نیم تا دو سال رنگ دندان ها روشن می ماند به شرطی که شخص موارد احتیاط را رعایت کند.