نقش آب در پرورش شترمرغ

نقش آب در پرورش شترمرغ

آب ارزان ترین ماده مغذی و بزرگ ترین جزء واحد تشکیل دهنده تمام بافت های حیوانی است.

تمامی مواد مغذی دیگر برای انتقال به بخش های مختلف بدن به آب وابسته هستند و همچنین آب مواد زائد و اضافی را دفع می کند. همچنین آب در حفظ دمای بدن ضروری است. آب نقش های بسیار خاص دیگری نیز در بدن بازی می کند همچون نرم کردن بین مفاصل، انتقال صدا در گوش و ایفای نقش به عنوان ضربه گیر سیستم عصبی. نقش آب در پرورش شترمرغ در بسیاری از موارد کمبود آب رشد و تولید را محدود می کند. در صورتی که کمبود آب هم وجود نداشته باشد، این عوارض به واسطه آلوده بودن آب، داغ بودن آب در آب و هوای بسیار گرم یا سرد شدن در آب و هوای سرد فصل زمستان اتفاق می افتد. تمامی این عوامل باعث می شود که مصرف آب پرندگان محدود شود. کاهش در مصرف آب منجر به کاهش در مصرف غذا می شود.کاهش مصرف آب همچنین می تواند منجر به مشکلات انباشتگی در شترمرغ شودآب باید در تمام مدت شبانه روز با دسترسی آزاد در اختیار شترمرغ های پرورشی قرار گیرد.

آب باید کاملاً تمیز نگه داشته شود. در مناطقی که درجه حرارت در زمستان کاهش می یابد آب باید در درجه حرارت نرمال 21-23 درجه سانتی گراد برای اطمینان از این که مصرف در سطح مناسب حفظ شود در دسترس شترمرغ ها قرار گیرد. بر عکس در هوای گرم بهتراست که آب خنک نگه داشته شود. آب در کنترل درجه حرارت بدن نیز نقش دارددر حال حاضر برخی از پرورش دهندگان (درگذشته بسیاری از مزرعه داران) آب را در اختیار جوجه های تازه از تخم خارج شده قرار نمی دهند در حالی که در این زمان جوجه ها بیش تر در معرض خطر هستند و باید آب خوردن را هر چه سریع تر یاد بگیرند.

نقش آب در پرورش شترمرغ مزرعه داران به دو دلیل مصرف آب را برای جوجه ها محدود می کنند: 1- یکی از دلایل احتمال افزایش رطوبت در طول شب است که به علت دفع ادرار است که در نتیجه آن سطح آمونیاک افزایش می یابد. راه حل این مشکل استفاده از سیستم هایی است که جهت بر طرف کردن آب اضافی محیط می باشند. نتیجه محدود کردن آب بروز تنش های مضاعف برای جوجه ها است که باعث ناتمام ماندن مراحل هضم در دستگاه گوارش می شود. 2- دومین دلیل آب نوشیدن بیش از حد جوجه ها است که گاه به عنوان یک ناهنجاری رفتاری در نظر گرفته می شود و نیز برخی جوجه ها با آب بازی می کنند. واقعیت این است که نیاز جوجه ها برای کنترل دمای بدن نادیده گرفته می شود. این که جوجه ها در 24 ساعت شبانه روز به آب تمیز دسترسی داشته باشند امری ضروری است، به ویژه هنگامی که جیره خشک است و به خصوص زمانی که هوا گرم است.عاقلانه این است که آب مزرعه آزمایش شود تا میزان مواد معدنی گوناگون و آلودگی باکتریایی مشخص شود. اگر سطح برخی از مواد معدنی بیش از حد بالا باشد در جذب سایر مواد معدنی که در جیره وجود دارند تداخل ایجاد می کند و همچنین بالا بودن آلودگی باکتریایی می تواند سلامت جوجه ها را به خطر بیاندازد. اگرچه آب از همه مواد مغذی ارزان تر است اما چنان چه آب کافی در اختیار حیوانات نباشد رشد و تولید شان کاهش می یابد که به دلیل کاهش مصرف خوراک است که خود باعث کمبود مواد مغذی می شود حتی هنگامی که جیره کاملاً بالانس و صحیح باشد.