دتکتور چیست؟ انواع آن

دتکتور چیست؟
به طور کلی دتکتور به المانی گفته می شود که به حریق حساس بوده و در صورت بروز آتش سوزی هشدار می دهد. همان گونه که در بالا نیز اشاره شد، دتکتورها انواع مختلفی دارند که در ادامه به بیان جزئیات در حورد هریک می پردازیم.

دتکتورهای دودی
دکتورهای دودی به المانی گفته می شود که در مقابل دود حساس بوده و در صورت مقابله با آن از خود عکس العمل نشان می دهد. این گونه دتکتورها دارای دو نوع یونیزاسیون و اپتیکا یا نوری می باشد. عملکرد دتکتورهای یونیزه در اعلام حریق هایی است که دود زیادی از آن تولید نمی شود. در مقابل دتکتورهای اپتیکال، حریق هایی که از آن دود زیادی ایجاد می شود، را شناسایی کرده و هشدار می دهند. این گونه دتکتورها از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می باشند.

دتکتورهای حرارتی
دتکتورهای حرارتی به دتکتورهایی گفته می شود که نسبت به افزایش درجه حرارت حساس بوده و در صورتی که دمای محیط افزایش یابد، فعال شده و از خود عکس العمل نشان می دهند. این گونه دتکتورها دارای دو نوع دمای ثابت و افزایش دما هستند. فعالیت دتکتورهای دمای ثابت به گونه ای است که در صورت رسیدن دما به میزان از پیش تعیین شده، اعلام خطر می کند. استفاده از دتکتورهای افزایش دما در مکان هایی که تغییرات ناگهانی دما وجود دارد، انجام می شود و فعالیت آن به گونه ای است که به افزایش تدریجی دما حساسیت نشان می دهد.

دتکتورهای تابشی یا اشعه ای
دتکتورهای تابشی یا دتکتور اشعه، به انواعی از دتکتورها گفته می شود که امواج نوری غیر قابل رویت که به واسطه شعله آتش منتشر می شود، تشخیص داده و فعال می شود. این گونه دتکتورها از نظر تشخیص، در دو دسته ماورا بنفش و مادون قرمز قرار می گیرند. در پی فعال شدن این دتکتور، سیگنال های هشدار به مرکز کنترل ارسال می شوند. هریک از دتکتورهای تابشی زاویه دید مشخصی دارند که در هنگام نصب باید به آن توجه شود.

دتکتورهای گازی
دتکتورهای گازی از دیگر دتکتورهای به کار رفته در سیستم اعلام حریق می باشد. مبنای فعالیت این گونه دتکتورها، بر اساس گازهای سوختی و قابل اشتعال و یا گازهای سمی می باشد. استفاده از این دتکتورها به منظور تشخیص نشتی گازها صورت گرفته و می تواند به عنوان هشداری برای شروع آتش سوزی عمل کند.