پروژه ها و عملیات عمرانی شامل فعالیت های گسترده ای است از ساخت یک ساختمان کوچک یک طبقه گرفته تا اجرای آسمان خراش ها، همگی در طیف ساخت و ساز های عمرانی قرار می گیرند. یکی از پر اهمیت ترین و پر هزینه ترین بخش های عمرانی ساخت پل ها بوده که باید در طراحی و اجرای آن ها بسیار دقت نمود تا هم عملکرد خوبی داشته و هم ایمن باشند.
امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی بشر گام بلندی در مقاوم سازی و تقویت سازه های بتنی برداشته است. یکی از روش هایی که در سال های اخیر مورد توجه و استفاده صنعتگران قرار گرفته، مقاوم سازی سازه ها توسط مصالح کامپوزیتی می باشد. با استفاده از این مصالح که با الیاف پلیمری (FRP) مسلح شده اند می توان سازه های آسیب پذیر را تقویت و بهسازی نمود.
FRP مخفف عبارت Fiber Reinforced Polymer است که به پلیمرهای مسلح شده با الیاف اشاره دارد و به عنوان متریالی بسیار موثر برای افزایش مقاومت سازه هایی که در معرض خطر لرزه هستند مورد استفاده قرار می گیرد. مقاوم سازی اجزای بتنی با استفاده از این مواد کامپوزیتی از جمله راهکارهای جدید مقاوم سازی است که جایگزین مناسبی برای روش های قدیمی محسوب می شود.
دارا بودن قابلیت فرم دهی، سهولت در تولید و حمل، وزن سبک و مقاومت بسیار بالا در برابر خوردگی از جمله ویژگی های مصالح کامپوزیتی است که باعث شده استفاده از آن ها در صنعت ساخت و ساز افزایش یابد. به منظور استفاده از FRP در پروژه های ساختمانی وضعیت سازه در خصوص ظرفیت باربری آن شناسایی شده و نقایص و شرایط سطوح بتن مورد ارزیابی قرار می گیرند.
یکی از موارد استفاده از مصالح کامپوزیتی استفاده از آن برای بهسازی و بالا بردن ظرفیت باربری پل ها می باشد. پل ها بخش عظیمی از پروژه های ساخت و ساز را به خود اختصاص داده اند و از اهمیت بسیار زیادی در این حیطه برخوردار هستند. FRP به دلیل عملکرد بسیار بالای خود در ساخت پل ها مورد توجه قرار می گیرد و باعث ارتقاء مقاومت لرزه ای پل های بتنی و افزایش طول عمر این سازه ها می شود.
ویژگی های مصالح کامپوزیتی باعث برتری آنها نسبت به مصالح قدیمی شده است. یکی از ویژگی های بارز آنها افزایش مقاومت سازه در برابر خوردگی است که مصالح قدیمی فاقد چنین ویژگی هستند. علاوه بر آن استفاده از FRP در ساخت پل های بتنی طول عمر پل را بالا برده و هزینه های نگهداری آن را کاهش می دهد. اکثر سازه های حجیمی که توسط تیرهای فولادی ساخته می شوند نیازمند رنگ آمیزی هستند و در طول عمر خود چندین بار رنگ آمیزی می شوند. به همین دلیل تعمیر و رنگ آمیزی تیرهای فولادی در پل های قدیمی امری هزینه بردار و زمان بردار است.
امروزه با پیشرفت چشمگیری که در صنعت ساخت و ساز صورت گرفته است، ساخت اکثر پل ها به طور کامل توسط کامپوزیت ها صورت می گیرد به نحوی که حتی سطح آنها نیز با پانل های کامپوزیتی ساخته می شود. پانل های کامپوزیتی با توجه به نیاز در اندازه های مختلف بریده می شوند تا با ابعاد پل همخوانی داشته باشند. پل های ساخته شده از کامپوزیت به عنوان پل های دائمی در بعضی از کشورهای پیشرفته در نظر گرفته شده است و با قابلیت های منحصر به فرد خود نیاز آن ها را برآورده می سازد. اجزای پل های کامپوزیتی بدون نیاز به کارگران زیاد و تجهیزات سنگین قابل نصب هستند و مشخصات مکانیکی آن ها نسبت به اجزای پل های فولادی بالاتر است.
از جمله ویژگی های منحصر به فرد پل های کامپوزیتی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
دلیل افزایش استفاده از مصالح کامپوزیتی در صنعت ساخت و ساز چیست؟
دارا بودن قابلیت فرم دهی، سهولت در تولید و حمل، وزن سبک و مقاومت بسیار بالا در برابر خوردگی از جمله ویژگی های مصالح کامپوزیتی است که باعث شده استفاده از آن ها در صنعت ساخت و ساز افزایش یابد.
ابعاد پنل های کامپوزیتی استفاده شده در پل چقدر است؟
پانل های کامپوزیتی با توجه به نیاز در اندازه های مختلف بریده می شوند تا با ابعاد پل همخوانی داشته باشند.
استفاده از پنل های کامپوزیتی در ساخت پل چه تأثیری بر هزینه ها و مدت زمان اجرای پروژه دارد؟
استفاده از کامپوزیت در ساخت سازه های سبک و پیش ساخته، هزینه ساخت پل را کاهش داده و منجر به صرفه جویی اقتصادی می گردد. هم چنین نصب سازه های کامپوزیتی سبک در کمترین زمان ممکن صورت می گیرد.