همه چیز درباره روکش های پرسلن به فلز

روکش های پرسلن به فلز یا روکش PFM نسبت به روکش های سرامیکی، مقرون به صرفه تر هستند. اگر ظاهر و زیبایی آن ها به خوبی روکش های سرامیکی نیستند، اما همچنان گزینه ی خوبی برای ترمیم دندان های عقبی می باشند.

از روکش پرسلن به فلز (روکش های PFM می توان به عنوان روکش های کامل و تمام قالب (full-cast)) یاد کرد که دارای یک پرسلن جوش داده شده در بیشتر یا تمام قسمت های دندان می باشد. این روکش ها ترکیبی بین پرسلن و روکش های فلزی هستند. کل روکش دارای یک لایه فلزی زیرین و پرسلن / سرامیک در بالای آن است.

چارچوب فلزی آن، نازک، قوی و کاملاً متناسب با دندان های آماده شده است. این ترکیبی از انواع مختلف آلیاژ است که به گونه ای طراحی شده است که بسیار خوب با پرسلن اتصال می یابد. از آلیاژهای فلزی با درجه حرارت ذوب بالا برای جوش دادن پرسلن به سطح و جلوگیری از ذوب فلز استفاده می شود. این امر باعث می شود پرسلن ها بدون تغییر رنگ با اطمینان پیوند بخورد.

روکش پرسلن به فلز برای چه کسانی مناسب است؟
روکش های پرسلنی روکش هایی هستند که بیشتر از انواع دیگر ترجیح داده می شوند زیرا به راحتی و بهتر از روکش های فلزی با رنگ دندان های مجاور مطابقت پیدا می کنند. اگرچه آن ها نسبت به رزین و روکش های فلزی، بیشتر باعث آسیب به دندان های مقابل می شوند. برخی موارد نشان می دهد که قسمت پرسلن روکش نیز می تواند از دندان پریده یا تراشیده شود.

چنین روکش هایی برای لثه های تحلیل رفته مناسب نیستند زیرا پرسلن روی این لثه ها ممکن است خود را نشان دهد و ظاهری معلوم داشته باشد. این روکش ها برای دندان های پشتی و جلویی مناسب هستند.

انواع روکش های پرسلن به فلز
چارچوب فلزی این روکش ترکیبی از انواع مختلف آلیاژ است. نوع چارچوب یکی از عواملی است که می تواند قیمت روکش پرسلن به فلز شما را تعیین کند.

پرسلن جوش خورده به آلیاژهای فلزی پایه
همان طور که از نام این نوع روکش پیداست، در این چارچوب از ترکیبی از فلزات پایه استفاده می شود که در دندانپزشکی محبوب هستند. اگرچه برخی از بیماران ممکن است نسبت به برخی فلزات پایه مانند نیکل حساسیت داشته باشند. انتخاب روکش های فلزی از جنس فلزات نجیب کمک می کند تا از حساسیت جلوگیری شود.

پرسلن جوش خورده به آلیاژهای تیتانیوم
آلیاژهای تیتانیوم از خاصیت فلزات نجیب مانند طلا برخوردار هستند.

از آنجا که دارای خواص برتری هستند، استفاده از آن ها برای ایمپلنت ها و سایر پروتزهای دندان مفید می باشد. دندانپزشک روکشی را روی آن می سازد که مانند دندان های طبیعی شما احساس می شود.

روکش پرسلن به آلیاژهای تیتانیوم دارای خواص بهتری نسبت به آلیاژهای فلز پایه می باشد اما آلیاژهای طلا حتی خواص بهتر از این هم دارند.

روکش پرسلن به آلیاژهای طلا
آلیاژهای طلا بهترین خواص، بیشترین مقاومت و دوام را دارند و باعث ایجاد حساسیت نمی شوند.

اگرچه در نام این نوع فقط طلا گفته شده است، اما یک آلیاژ طلا ترکیبی از طلا، پلاتین، نقره، پالادیوم، مس و قلع است. چهار فلز اول در یک آلیاژ طلا به دلیل داشتن خواص برتر به عنوان فلزات نجیب شناخته می شوند. دو فلز آخر به عنوان فلزات پایه شناخته می شوند. هرچه میزان فلزات نجیب موجود در یک آلیاژ طلا بیشتر باشد، قیمت آن بالاتر بوده و خواص بیشتری دارند.

به طور کلی، آلیاژهای طلای دندان، طلای 16 عیار هستند؛ بنابراین، ترمیم های طلا مورد استفاده در دندانپزشکی نیز ارزش فروش بالایی دارند. ترکیب آلیاژهای طلا بسته به نوع استفاده متفاوت است. روکش های PFM، اینله های طلا و روکش ها/ پل های دندانی از جنس طلا بر اساس ویژگی های مورد نیاز، ترکیب متفاوتی دارند.

اگر از آلیاژ طلا در زیر PFM استفاده می کنید، بیشتر اوقات، 40٪ روکش حاوی طلا، 20٪ آن حاوی سایر فلزات گران بها مانند پلاتین، نقره و پالادیوم و 40٪ حاوی فلزات پایه می باشد. دندان پزشکان این نوع روکش PFM را به عنوان پرسلن که روکش پرسلن به فلز نجیب می نامند.
گاهی ممکن است روکش شما بیش از 25٪ فلزات نجیب داشته باشد و بقیه فلزات پایه است. دندان پزشکان این نوع را پرسلن به روکش فلزی نجیب می نامند.
روکش های فلزی پایه ممکن است مقداری فلز نجیب نیز در خود داشته باشند.
با دندان پزشک خود صحبت کنید و روکش مناسب برای نیازهای خود را انتخاب کنید.

فلز طلا خورده نمی شود، باعث حساسیت نمی شود، خیلی خوب با دندان خود پیوند می خورد و ماندگاری بیشتری دارد. یک مزیت اصلی یک پایه ی روکش از جنس طلا این است که حتی اگر یک روکش نازک تری را برای حفظ ساختار طبیعی دندان شما آماده شود، طلا همین خصوصیات را دارد. ضخامت نقشی در قدرت و استحکام طلا ندارد. اگر از آلیاژ طلا برای روکش های PFM استفاده می کنید می توانید از خط سیاه لثه خلاص شوید.

مزایای استفاده از روکش پرسلن به فلز

قوی و بادوام هستند
بیش از 35 سال است که از روکش های PFM استفاده می شود. در حقیقت، بسیاری از بیماران همه ی روکش های پرسلنی خود را با روکش های PFM جایگزین می کنند. دلیل این امر، وجود فلز زیرینی که باعث می شود روکش شما قوی تر و بادوام تر باشد. این فلز اتصال به دندان را تقویت می کند.

مانند دندان های طبیعی شما هستند
رنگ و سایه های متنوعی برای انتخاب روکش دندان وجود دارد تا ظاهری مانند سایر دندان های شما داشته باشد. خاصیت منحصر به فرد پرسلن، شفافیت آن است و این شفافیت به شباهت داشتن روکش به دندان های طبیعی شما کمک می کند. (شفافیت پدیده ای است که در آن نور تا حدودی از جسم عبور می کند. دندان های طبیعی شما نیز تا حدی شفاف هستند.)

آن ها در دراز مدت از میزان موفقیت بسیار بالایی برخوردار هستند
بهترین قسمت از این روکش ها، دوام و استحکام آن ها است که با سایر ترمیم های امروزی قابل مقایسه نیست. این ها، بهترین موارد برای بیمارانی هستند که به دنبال ظاهر طبیعی و دوام می باشند.

وقتی بریج های دندانی برای بلند مدت مورد نیاز هستند و فرد مشکل دندان قروچه در شب دارد، روکش های PFM یک انتخاب ارجح است. از آنجا که این روکش ها ترکیبی از پرسلن و فلز هستند، در همه جای دنیا پذیرفته می شوند و برای درمانی که ارائه می کنند مشهور هستند. نه تنها بیماران بلکه پزشکان در سراسر جهان به کار این روکش ها اعتماد دارند.

معایب
بخش بسیار زیادی از ساختار دندان خود را از دست می دهید
از آنجایی که روکش های پرسلن به فلز، در زیر خود یک پایه فلزی دارند، دندان پزشک شما باید قسمت بزرگی از دندان شما را بتراشد تا بتواند روکش را به خوبی جا دهد. طبیعی بودن همیشه بهتر از همه چیز است. هرچه ساختار طبیعی دندان بیشتری در دهان داشته باشید، سلامت دهان و دندان شما بهتر خواهد بود. اگرچه، اگر روکشی با زیر پایه ی طلا را انتخاب کنید، دندان پزشک شما می تواند بخش بیشتری از دندان شما را نگه دارد.

ممکن است باعث التهاب لثه شود
روکش های پرسلن به فلز، بیشتر از انواع دیگر روکش احتمال ابتلا به بیماری های التهابی لثه را افزایش می دهند. البته روکش های با پایه طلا برای لثه های شما عالی است، زیرا بدن شما به خوبی آن را تحمل می کند.

(جینجیویت یک بیماری التهابی لثه است. قرمزی، تورم، درد و خونریزی از علائم این بیماری است.)

ممکن است به دندان های مخالف شما آسیب برساند
هنگامی که چیزی می جوید، دندان های هر دو فک شما با هم در تماس هستند. پرسلن تمایل دارد در دراز مدت دندان های مخالف (در فک مقابل) را از بین ببرد.

این روکش ها لبخند بسیار کامل و زیبایی به شما نمی دهند
روکش های پرسلن به فلز، ظاهر دندان های شما را ترمیم می کنند اما روکش های دیگر مانند روکش های تمام سرامیکی حالت و فرم بهتری را به دندان های شما می دهد. با گذشت مدت زمانی، خط لثه ای که روکش PFM روی آن قرار گرفته است، تیره تر می شود. یک خط خاکستری در آنجا ظاهر می شود که هنگام لبخند زدن قابل مشاهده است. وقتی که لثه های شما به دلیل فرایند پیری، شروع به تحلیل می کنند، این واقعیت بیشتر قابل مشاهده است.

روکش های پرسلن به فلز برای کسی که تحلیل لثه دارند (لثه به سمت استخوان هایتان می رود) مناسب نیست. آخرین فن آوری ها به دندان پزشکان اجازه می دهد تا روکش پرسلن را انتخاب کنند که حاشیه ی اتصالی محکم تری با لثه هایتان داشته باشند. این مسئله باعث می شود که حتی در هنگام تحلیل رفتن لثه ها، دیگر خط لثه سیاهی روی لثه ها مشاهده نشود.

این روکش ها ممکن است لب پریده شوند
پرسلن های استفاده شده بر روی روکش های PFM می توانند هنگام خوردن و گاز زدن غذاهای بسیار سخت و سفت لب پر شوند.

مراحل ساخت روکش پرسلن بر پایه ی فلز
فرآیند تهیه ی روکش پرسلن به فلزی مانند سایر روکش ها است. دندان پزشک دهان شما را معاینه و بررسی می کند، آن را بی حس کرده و دندان شما را آماده می کند (به حد کافی می تراشد)، از آن قالب می گیرد و روکشی را طراحی می کند. هنگامی که دندان شما برای قرار دادن چنین روکشی آماده شد، قسمت بزرگی از بافت دندان از بین می رود و فضای پرسلن و فلز را نیز فراهم می شود.

دندانپزشک روکش را بررسی کرده و اطمینان حاصل می کند که پرسلن خوب به فلزی که در دمای بالاتر برای ساختن روکش های PFM شما ذوب شده است، جوش خورده می شود؛ بنابراین، روکش های روکش پرسلن به فلز در دهان شما ذوب نمی شوند و اتصالات آن ها را هنگام خوردن غذاهای گرم یا خیلی گرم تغییر نمی دهید. این خاصیت فلزاتی که برای ساخت روکش استفاده می شود همچنین این اطمینان را حاصل می کنند که پرسلن ها هنگام ساختن روکش های پرسلن به فلز، رنگ طبیعی خود را در هنگام چسباندن آن به فلزات حفظ می کنند.

یک روکش پرسلنی روی پوسته فلزی جوش داده می شود. لایه پرسلن بسته به مساحت دندان شما از 1.5 تا 2 میلی متر ضخامت دارد. لایه پرسلن سخت است و در مقابل نیروهای ناشی از جویدن بسیار مقاومت می باشد و مانند دندان های طبیعی شما به نظر می رسد.

لایه پرسلن نیز دارای انواع مختلفی است، این لایه می تواند یکی از انواع زیر باشد:

روکش یا ونیر کامل: تمام سطوح دندان شما را تحت پوشش قرار می دهد
روکش جزئی: فقط سطح جلویی یا سطح قابل رؤیت دندان شما را می پوشاند. در اینجا بقیه سطحی که دندان شما را می پوشاند فلزی است.
نکاتی برای حفظ و نگهداری روکش پرسلن به فلزی
از گاز گرفتن غذاهای بسیار سخت با دندانی که روکش پرسلن به فلزی دارد خودداری کنید. لایه پرسلن ممکن است شکسته شود. هر چقدر پرسلن خوب باشد، به اندازه دندان های طبیعی شما خوب نیست.

به خاطر داشته باشید که حتماً روزی دو بار مسواک بزنید، نخ دندان بکشید و مرتباً زبان خود را تمیز کنید تا دهانتان سالم بماند.