آشنایی با الکترومیوگرافی EMG

آشنایی با الکترومیوگرافی EMG
الکترومیوگرافی (EMG)، یک روش تشخیصی برای بررسی سلامت عضلات و اعصاب کنترل کننده آن هاست. با این روش اختلالات عملکردی عضلات، اعصاب و اختلال در ارتباط بین عصب و عضله فاش می شود. نورون های حرکتی سیگنال هایی را منتقل می کنند که عضلات را کنترل می کنند. الکترومیوگرام توسط وسیله های ریزی به نام الکترود این سیگنال ها را به شکل نمودار، صدا و مقادیر عددی منعکس می کنند که بعدا توسط یک متخصص تفسیر و بررسی می شود.

چرا پزشک درخواست الکترومیوگرافی می دهد؟
اگر شما دارای نشانه هایی باشید که خبر از مشکلات عصبی و عضله ای می دهد، پزشک EMG تجویز خواهد کرد. این نشانه ها عبارتند از:

مور مور شدن بدن
بی حسی
ضعف عضلات
درد و گرفتگی عضلات
نوع به خصوصی از درد در بدن
معمولا نتایج EMG برای تشخیص و یا رد مشکلات و بیماری های عصبی و عضله ای، مانند آن چه در ادامه آورده می شود، ضروری است:

بیماری دیستروفی عضلانی یا پلیموزیت
بیماری موثر بر ارتباط بین عضله و عصب مثل میاستنی گراویس
اختلال اعصاب بیرونی نخاع، مانند سندروم تونل کارپ
اختلالی که اعصاب حرکتی را در مغز یا نخاع تحت تأثیر قرار می دهند مانند: فلج اطفال
اختلالات موثر بر ریشه ی عصبی مثل یک دیسک فتقی شده در نخاع

آیا الکترومیوگرافی خطرناک است؟
این روش بسیار کم خطر است، با این حال ممکن است در محل اتصال الکترودها احساس درد و ناراحتی کنید. این درد ممکن است چند روزی طول بکشد و برای رفع آن نیاز به استفاده از ضد دردهایی مانند ایبوپروفن باشد. به ندرت ممکن است عوارضی مانند مور مور شدن، کبودی، ورم در محل نصب سوزن ها مشاهده شود. اگر درد و ورم شدت پیدا کرد حتما به پزشک تان اطلاع دهید.

آمادگی های قبل از الکترومیوگرافی EMG

1- غذا و دارو
اگر برای شما درخواست الکترومیوگرام شده است، قبل از انجام در مورد داروها و غذاهایی که نباید خورده شود بپرسید. خصوصا اگر از دارویی به نام مستینون استفاده می کنید حتما در مورد لزوم قطع آن قبل از آزمایش بپرسید.

2- دخانیات
عدم مصرف سیگار و دخانیات حداقل سه تا چهار ساعت قبل از آزمایش

3- حمام کردن
قبل از آزمایش برای از بین بردن چربی روی پوست یک حمام و یا دوش فوری بگیرید. قبل از آزمایش از لوسیون و یا کرم بر روی بدن استفاده نکنید.

4- اقدامات احتیاطی دیگر
اگر هر یک از شرایط پزشکی زیر را دارید حتما به متخصص مغز و اعصاب اطلاع دهید:

اگر دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب یا هر وسیله الکتریکی دیگری دارید
استفاده از داروهای ضد فشارخون
اگر هموفیلی یا مشکل انعقاد خون دارید
روند آزمایش الکترومیوگرافی

1- قبل از الکترومیوگرام
احتمالا از شما خواسته می شود لباس بیمارستان بپوشید و روی تخت آزمایش دراز بکشید. نوررولوژیست(متخصص سیستم عصبی) و یا تکنسین، الکترودها را روی بخش های مختلف پوست وصل می کند و در محل مشکل شما قرار می دهد. یا ممکن است متخصص سوزن های الکترودی را در بخش های مختلف با توجه به نشانه های شما قرار دهد.

2- درحین آزمایش
در هنگام آزمایش الکترودهای رو پوست گهگاه، یک جریان الکتریکی ضعیف می فرستند که ممکن است شما آن را به شکل تیر کشیدن و یا انقباض حس کنید. الکترودهای سوزنی ممکن است احساس درد و ناراحتی بدهند که معمولاٌ مدت کوتاهی بعد از برداشته شدن این احساس از بین می رود. در EMG سوزنی، متخصص مغز و اعصاب بررسی می کند که آیا در زمان استراحت عضله هیچ فعالیت خودجوش الکتریکی ای وجود دارد یا نه، و زمانی که به آرامی عضله را منقبض می کنید درجه ی فعالیت چند است.

متخصص مغز و اعصاب برای منقبض و ول کردن عضلات در زمان مناسب به شما دستورالعمل می دهد. بسته به عضله یا عصبی که متخصص مورد بررسی قرار می دهد ممکن است در طول آزمایش از شما بخواهد موقعیت خود را تغییر دهید. اگر شما در هر مرحله از آزمایش احساس درد و ناراحتی کردید می توانید از متخصص بخواهید یک وقفه ی کوتاه بدهد.

3- بعد از آزمایش
ممک است برای مدت کوتاهی در جایی که سوزن ها در عضله قرار داشتند، کبودی خفیفی را تجربه کنید. این کبودی ها باید در عرض چند روز از بین برود و اگر باقی ماند با پزشک خود مشورت کنید.

نتیجه ی الکترومیوگرافی
متخصص مغز و اعصاب نتیجه ی آزمایش شما را تفسیر خواهد کرد و یک گزارش خواهد نوشت. پزشک اولیه شما که در خواست الکترومیوگرام داده بود، در مورد نتیجه با شما صحبت خواهد کرد و تصمیمات مقتضی را خواهد گرفت.