صادرات وانیل از اندونزی

صادرات وانیل از اندونزی:
وانیل از جمله گران قیمت ترین ادویه های استفاده شده در آشپزی است که سهم کشور اندونزی در مورد صادرات و فروش وانیل بسیار عالی است. کشورهای ماداگاسکار و مکزیک را می توان تولید کننده های اصلی وانیل دانست، اما کیفیت وانیل اندونزی است که آن را در بازار جهانی تجارت وانیل زبان زد کرده است.

تجارت وانیل در کشورهای اصلی تولید کننده:
تولیدکننده های اصلی وانیل به ترتیب ماداگاسکار، مکزیک، تونگا، گینه نو و تاهیتی هستند و اندونزی در این رتبه بندی جزو چند کشور اول تولید کننده و صادر کننده وانیل قرار دارد. جالب است که وانیل در کشور هند نیز تولید می شود و این کشور بزرگ ترین تولید کننده ادویه جات در جهان است.

فروش وانیل و صادرات محصول مالزی بیشتر به کشورهای اروپایی و آمریکا انجام می شود و محصول مالزی محبوبیت ویژه ای در بازار جهانی دارد.

به دلیل کیفیت مناسب وانیل اندونزی نیز، فروش این محصول و صادرات آن روند رو به رشدی را در سال های اخیر به خود دیده است و کاهش تولید در کشورهایی مانند ماداگاسکار، منجر به رونق گرفتن فروش محصول مالزی شده است.

شرایط کشور اندونزی؛ ایده آل برای تولید وانیل:
اندونزی دقیقا زیر خط استوایی قرار گرفته است و شرایط آب و هوایی گرمسیری و دمای متوسط بالای 25 درجه سلسیوس دارد. با این شرایط موجود، شرایط کشت و تولید محصولات کشاورزی زیادی مانند وانیل در آن مهیا است و فروش وانیل اندونزی به دلیل کیفیت بالا و غنی بودن مواد اصلی تشکیل دهنده آن است.

محصول این کشور تقریبا مشابه محصول تولیدی در ماداگاسکار، مکزیک و کومور است و نکته اصلی وانیل اندونزی، بالا بودن میزان ماده وانیلین آن است. رایحه و مقدار شیرین بودن محصول اندونزی نیز قابل توجه است.

وانیل این کشور شباهت های زیادی به محصول ماداگاسکار دارد و این در حالی است که وانیل اندونزی با محصول تاهیتی که وانیلین کمتر و عطر کمتری دارد، متفاوت است.

کشت و فرآوری وانیل:
وانیل گونه ای گیاهی و شبیه ارکید است و تنها تفاوت آن ها سیستم ریشه گیاه است. گیاه وانیل به صورت معمول در دمای حدودی 20 درجه سانتی گراد رشد می کند و شرایط کشت آن در مناطق پیرامون خط استوا بهترین حالت است.

قبل از برداشت محصول و فروش وانیل فرآوری شده آن، گیاه وانیل باید به مدت سه سال رشد خود را ادامه دهد تا به صورت بالغ درآید.

گیاهانی که در دسته بندی ارکید هستند باید به صورت دستی بذرافشانی شوند و این کار 12 ساعت پس از شکوفه دهی و گل دهی گیاه انجام می شود.

برداشت کل غلاف های وانیل در زمان واحد ممکن نیست چرا که ممکن است میزان رسیدن میوه ها در یک گیاه متفاوت باشد.

میزان رسیدن میوه گیاه و نحوه فرآوری است که ارزش فروش وانیل فرآوری شده را تعیین می کند. تنها محصول کاملا رسیده گیاه است که برداشت می شود و این کار با یک چاقوی نوک تیز انجام می شود.

پس از برداشت، غلاف محصول برداشت شده باید شست و شو شود و درجه آن بنابر اندازه و قطر آن مشخص شود.

درجه بندی محصول برداشت شده قسمت مهم آن است و پس از درجه بندی آن براساس سه سطح کوچک، متوسط و بزرگ، عملیات چروک کردن آن در آب 65 درجه سانتی گراد انجام می شود.

مدت این کار بسته به اندازه محصول است که برای غلاف های کوچک 1.5 دقیقه و برای اندازه متوسط و بزرگ به ترتیب 2 و 2.5 دقیقه به طول می انجامد. پس از این کار، غلاف ها آبکشی می شوند تا برای خشک کردن، فرآوری و فروش وانیل آماده شوند.

استانداردهای درجه بندی وانیل:
استاندارد فرآوری محصول که در عملیات کشت، برداشت و تولید محصول نهایی به کار گرفته می شود ارزش قیمت وانیل را تعیین می کند. استاندارد کیفیت وانیل توسط سازمان جهانی International Standard Organization یا ISO و موسسه استاندارد اندونزی تعیین می شود.

بازار کشور آمریکا تمایل به محصولی دارد که میزان 20 الی 25 درصد آب داشته باشد و این در حالی است که تقاضای بازار اروپا محصولی با 30 الی 35 درصد آب است.

بعضی از مواقع ممکن است محصول اندونزی در بازار صادرات برگشت بخورد که این به دلیل کمبود مواد داخلی آن است. این کمبود به دلیل برداشت زود هنگام و دقت نکردن به مرحله چروک کردن و خشک کردن است.

استاندارد معمول در درجه بندی و تعیین قیمت فروش وانیل وجود دارد که درجه اول 15 سانتی متر، درجه دوم 10 تا 15 سانتی متر، درجه سوم 10 سانتی متر است و درجه چهارم نیز بعد از آن قرار دارد.

گونه های کشت شده وانیل در اندونزی:
سه گونه مختلف در کشور اندونزی کشت می شود که مورد توجه کشاورزان است. این سه گونه شامل Planifolia، گونه Pompona و Black Tahiti هستند.

گونه اول کشت حداکثری در اندونزی و ماداگاسکار دارد. به دلیل ارزش فروش وانیل است که کشاورزان اندونزی به سمت کشت و تولید آن روی آورده اند.

این محصول دومین ادویه گران قیمت جهان پس از زعفران ایرانی است. در حقیقت باید گفت، قیمت بالای وانیل به دلیل سخت و طولانی بودن کشت و برداشت آن و به دلیل نیاز داشتن به نیروی کار ماهر در آن است.

محل های اصلی کشت وانیل اندونزی:
کیفیت وانیل اندونزی که با نام وانیل Java نیز مشهور است، در بازار جهانی معروف است و محل های اصلی کشت مرکز Java اندونزی، Lampung، منطقه NTB، منطقه DI Yogyakarta و South Sulawesi هستند.

در حال حاضر، اکثریت تولید کنندگان محصول کشاورزان خرده مالک هستند و بعضی از آن ها تولید کننده های خصوصی وانیل در اندونزی هستند. براساس آمار سال 2014، محصول تولیدی این کشور 2009 تن بود که این مقدار نسبت به سال قبل تر آن که 2594 تن بود، کاهش داشت.

صادرات و تجارت وانیل اندونزی:
صادرات و فروش وانیل اندونزی از سال 2011 تا 2015 مقدار متوسط 34.89 درصد رشد داشته است و در سال 2015، ارزش صادرات وانیل اندونزی به 17.71 میلیون دلار رسید. مقدار صادرات آن در سال 2015 دویست و نود تن برآورد شده است که ارزش آن نسبت به سال قبل تر 108.15 درصد و مقدار صادرات آن 43.54 درصد رشد داشت.

نکته جالب ثبت رکورد عالی صادرات و فروش وانیل در سال 2016 طی ماه های ژانویه تا نوامبر است که ارزش صادرات وانیل اندونزی در این مدت به 62.88 میلیون دلار و مقدار صادرات آن به 560 تن رسید. این میزان، رشد 336.41 درصدی ارزش صادرات و رشد 83.12 درصدی حجم صادرات را نشان می داد.

براساس بررسی ها کاملا مشهود است که با توجه به کاهش تولید در کشورهای اصلی تولید کننده، محصول اندونزی است که جایگزین محصولات سایر کشورها شده است.

در حقیقت، تقاضای بازار آمریکا، هند، کانادا، فرانسه و آلمان است که بازار جهانی تجارت و فروش وانیل را رونق می بخشد. برای محصول اندونزی، بازار آمریکا بزرگ ترین محل صادرات وانیل است که در سال 2015، این میزان 13.62 میلیون دلار برآورد شده است.

ارزش صادرات و حجم آن در سال های اخیر همواره رشد داشته است و به دلیل کاربرد زیاد وانیل، اندونزی سودآوری خوبی از فروش وانیل به دست آورده است.

پس از آمریکا، مقصد صادرات اندونزی کشورهای اروپایی مانند آلمان، هلند و فرانسه است. صادرات اندونزی به آلمان در سال 2015 مقدار 1.49 میلیون دلار بود که کاهش 49.25 درصدی نسبت به سال قبل تر آن داشت. با این حال، جالب است که هلند در سال 2015 رشد واردات 923.46 درصدی در مورد وانیل اندونزی داشت که ارزش فروش وانیل از 71 هزار دلار در سال 2014 به 723 هزار دلار در سال 2015 رسید.

در شرایط مشابه، کشور فرانسه نیز واردات وانیل خود را از مقدار 23 هزار دلار در سال 2014 به 692 هزار دلار در سال 2015 رساند.

کشورهای دیگر اروپایی نیز مانند بلژیک، واردات محصول وانیل خود را از اندونزی بیشتر کرده اند و برای نمونه ای می توان آمار 2014 و 2015 را عنوان کرد. بلژیک در سال 2014 مقدار 3 هزار دلار واردات داشته است که این مقدار فروش وانیل در سال 2015 با رشد بیش از 1000 درصدی به 53 هزار دلار افزایش پیدا کرده است.