در حال حاضر حمل و نقل یکی از اجزای مهم اقتصاد ملی محسوب شده و به دلیل داشتن نقش زیربنایی تأثیر فراوانی بر فرآیند رشد اقتصادی کشور دارد. این بخش دربرگیرنده فعالیت هایی است که به شکلی گسترده درتمامی زمینه های تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات جریان داشته و درمجموعه فعالیتهای اقتصادی نقش غیرقابل انکاری برعهده دارد.
حمل و نقل بخش های مختلف جوامع را به سمت توسعه پایدار متصل می کند. حمل و نقل واسطه ای میان فعالیت های کشاورزی، صنعتی، بازرگانی و خدماتی در سطح ملی و بین المللی است. همچنین حمل و نقل در توزیع درآمدها و کاهش نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی و کاهش آثار فقر و اختلاف درآمد روستانشینان و شهرنشینان نقشی موثر دارد.
بدون وجود شبکه حمل و نقل، تاسیسات و تجهیزات جانبی و ناوگان مطلوب تصور رشد و توسعه عمومی کشور غیرممکن به نظر می رسد. در رشد و توسعه اقتصاد و تجارت جهانی در مقطع زمانی فعلی و روند گسترش آن نمی توان نقش سیستم های حمل و نقل در بهینه سازی هزینه ها، زمان سفر، سرعت جا به جایی، ایمنی و سطح خدمات ارائه شده را انکار کرد.
مطالعات در سطح کلان نشان می دهد سرمایه گذاری در حمل و نقل باعث افزایش رشد اقتصادی کشورها شده و با افزودن بازدهی اجتماعی در سرمایه گذاری های خصوصی موجب سرمایه گذاری در زیرساخت های حمل و نقل می شود.
صنعت حمل و نقل در ایران نیز طی دوران مختلف، با فراز و فرودهایی همراه بوده و هدف اصلی آن، تلاش برای رسیدن به جایگاهی مطلوب و فردایی بهتر بوده است. با توجه به موقعیت منطقه ای و جغرافیایی، ایجاد سیستم حمل و نقل کارآمد در توسعه اقتصادی و اجتماعی، جایگاه و نقش ویژه ای برای ایران دارد. بخش حمل و نقل تاثیر بسزایی در فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و اساس توسعه اقتصادی هر کشور است. حمل و نقل از شاخص های مهم توسعه یافتگی محسوب شده و نقش مهمی در توسعه دارد.
بخش حمل و نقل به صورت کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت بر متغیرهای اصلی اقتصاد کشور مانند تولید کل، تولید در بخش های اقتصادی، اشتغال کل، اشتغال در بخشهای اقتصادی، قیمت در بخشهای مختلف اقتصادی و شاخص هزینه زندگی اثر می گذارد. آثار کوتاه مدت شامل آثار مربوط به افزایش یا کاهش هزینه زندگی به طور مستقیم از طریق هزینه های حمل و نقل هر خانواده و به طور غیرمستقیم از طریق تاثیر روی قیمت سایر کالاها و خدمات متاثر از قیمتهای حمل و نقل است.
آثار میان مدت شامل تاثیر قیمت های حمل و نقل روی مصرف خدمات جایگزین از قبیل ارتباطات بوده و آثار درازمدت مربوط به تغییر مبانی محاسبات اقتصادی طرحهای تولیدی و عمرانی است. به طور کلی ترکیب فعالیتهای تولیدی در هر منطقه و به تبع آن ترکیب بافت تولید، ترکیب اشتغال، حجم تولید، حجم درآمد سرانه و سایر متغیرهای اقتصادی می توانند از تغییرات قیمت خدمات حمل و نقل تاثیر بپذیرند.