پروتز سینه چیست؟

عمل جراحی پروتز سینه چیست؟
بزرگ کردن سینه به وسیله ی جراحی، یک عمل زیبایی ایمن و با حداقل تهاجم است که در پروسه ای یک تا دو ساعته تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. با این همه به توصیه ی پزشکان متخصص، پیش از مهیاشدن برای انجام این عمل جراحی بهتر است فرد متقاضی در یک جلسه مشاوره به همراه پزشک جراحش شرکت کند و مواردی همچون روش های مختلف بزرگ کردن سینه و اندازه و نوع پروتز براساس شکل بدن فرد مشخص شود.

انتخاب پروتز معمولا با توجه به پهنای سینه، ارزیابی پوشش نسج نرم سینه و بافت سینه صورت می گیرد. برخی از افرادی که به دلیل بیماری یا موارد دیگر مجبور به عمل پروتز سینه هستند، ممکن است از این عمل حس خوبی نداشته باشند و تصور کنند که شکل طبیعی بدن شان را از دست می دهند. اما معمولا با گذشت زمان و بعد از انجام عمل احساس بهتری نسبت به این تغییرات پیدا می کنند.

در عمل جراحی پروتز سینه پزشک جراح برای وارد کردن پروتز برش ها را در سه محل متفاوت، یعنی زیربغل، هاله دور سینه (بافت اطراف نوک پستان)، دور ناف یا چین زیر سینه ایجاد می کند. سپس پروتز را پس از ایجاد برش از بالا یا پایین عضله ی دیواره ی قفسه سینه وارد بدن می کند. بدن پروتز را در جای واردشده نگه می دارد و از جابه جا شدن آن زیر پوست جلوگیری می کند. پزشک جراح، برش را پس از قرار دادن پروتز در جای مناسب می بندد و بخیه می زند.

انواع پروتز سینه از لحاظ میزان برجستگی
براساس میزان برجستگی، پروتزهای سینه سه نوع هستند:

Low profile یا پروتز با برجستگی کم؛
High Profile یا پروتز با برجستگی زیاد؛
Ultra high profile یا پروتز سینه با برجستگی خیلی زیاد.
انواع پروتز سینه از لحاظ شکل ظاهری
پروتزهای سینه به دو نوع کلی تقسیم می شوند.

1. پروتز سینه گرد (round)
پروتز سینه «گرد» برای افرادی که دوست دارند سینه هایشان برجسته تر به نظر برسد، مناسب هستند. از سوی دیگر کسانی که می خواهند پروتز سینه بافت نرم و خوش فرمی داشته باشد معمولا این پروتزهای گرد را انتخاب می کنند.

مزایای پروتز سینه گرد (round) عبارت اند از:

جراحی اصلاحی یا revision (در موارد تغییر پروتز، انقباض کپسولی، پارگی پروتز و چرخش پروتز)؛
چرخش تکرارشونده ی پروتز.
2. پروتز سینه اشکی (آناتومیکال یا قطره اشکی)
پروتز سینه «قطره اشکی» به درد آن دسته از افرادی می خورد که تمایل دارند پروتز سینه شان نمای طبیعی تری داشته باشد. علاوه بر این کسانی که بافت سینه ی آنها خیلی کم است یا اصلا بافت پستان ندارند، افرادی که سینه های تخت و بدون شکل دارند و نیز خانم هایی که پوشش بافت نرم سینه شان خیلی کم است، دچار عدم تقارن در سینه ها یا نقص ظاهری سینه هستند، برای ظاهر طبیعی تر بهتر است از پروتز سینه قطره اشکی استفاده کنند.

انواع پروتز سینه از لحاظ جنس و مواد تشکیل دهنده
پروتزهای سینه از سه جنس تولید می شوند که تفاوت چندانی از نظر کیفی ندارند اما از نظر هزینه ی عمل، احساس راحتی با آن و جای شکاف با هم تفاوت دارند و بنابر شرایط بیمار پزشک یکی از آنها را انتخاب می کند: پروتز سینه سیلیکونی که ژل مانند است، پروتز سینه «آب نمکی»، و پروتز سینه ثابت یا «Gummy Bear» که در واقع نسل پنجم پروتزهای سینه هستند.

1. پروتز سینه آب نمکی
پروتزهای سینه آب نمکی گرد هستند و با آب نمک استریل یا سالین پر شده اند. پروتز سینه آب نمکی دارای جداره ای سیلیکونی و غیرقابل نفوذ هستند، از پروتز های سیلیکونی سفت تر هستند، در صورت پاره شدن تخت و صاف می شود و مایع درون آنها طی فرایندی طبیعی جذب بدن می شود چون این مایع به طور طبیعی در بدن وجود دارد، پس مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.

مزایای پروتز سینه آب نمکی:

نیاز به برش کمتر؛
هزینه ی پایین تر؛
نیاز کمتر به معاینه و مانیتورینگ.
معایب پروتز سینه آب نمکی:

لمس غیر طبیعی تر؛
افزایش ریسک چین خوردگی بیشتر؛
احتمال خالی شدن خود به خودی؛
احتمال تأثیر گذاری بیشتر روی بافت سینه.
نکته ی دیگر اینکه استفاده از پروتزهای سالین یا آب نمکی برای افراد زیر 18 سال توصیه نمی شود.

2. پروتز سینه سیلیکونی
پروتز سینه سیلیکونی از ترکیبات مختلف سیلیکون ساخته شده اند و شبیه ژل چسبنده هستند. با توجه به امنیت بیشتر این پروتزها، به نظر می رسد که انتخاب نخست خانم ها برای پروتز سینه، پروتزهای سیلیکونی هستند. دلیل این امر شبیه تر بودن آنها به بافت سینه است. علاوه بر این در صورت صدمه دیدن این پروتزها از بین نمی روند و ژل های درون پروتز به فضای اطراف یا لایه های دیگر پروتز وارد می شوند.

درصورتی که از پروتز سینه سیلیکونی استفاده کرده اید، معاینه ی منظم توسط پزشک امری ضروری است. حداقل سن برای استفاده از پروتزهای سینه سیلیکونی 22 سال است.

مزایای پروتزهای سینه سیلیکونی:

احتمال چین خوردگی کمتر؛
کاهش خطر خالی شدن خود به خودی؛
لمس طبیعی تر.
معایب پروتزهای سینه سیلیکونی:

هزینه بیشتر؛
نیاز به معاینه و مانیتورینگ بیشتر؛
ایجاد برش بیشتر روی پوست؛
خطر پاره شدن بدون علامت.
آن دسته از افرادی که جراحی پروتز سیلیکونی داشته اند لازم است که سه سال بعد از عمل جراحی، MRI انجام دهند. بعد از آن هر دو سال یک بار لازم است برای بررسی پارگی بی صدای پروتزهای سیلیکونی MRI انجام شود.

3. پروتزهای سینه ثابت یا Gummy Bear
درصورتی که پروتزهای سینه Gummy Bear پاره شوند، به هیچ عنوان دچار تغییرات ظاهری نخواهند شد و از این جهت به آنها پروتزهای ثابت می گویند. این پروتزها در بدن به جای گرد بودن، دارای شکل هستند و در قسمت پایین از برجستگی بیشتری برخوردارند. تراکم سیلیکون در این نوع از پروتزها بالاست و درنتیجه سفت تر هستند و به همین دلیل آسیب دیدگی در آنها کمتر است. بزرگ ترین عیب پروتزهای ثابت این است که برای قرار دادن این پروتزها نسبت به انواع دیگر باید برش های بیشتری در پوست ایجاد شود.

پروتز خارجی سینه
اگر قصد انجام عمل جراحی و استفاده از پروتزهای سینه داخلی را ندارید، یک راه حل دیگر استفاده از پروتزهای سینه خارجی است که نیازی به عمل جراحی ندارند. اگر چه در برخی موارد پروتز سینه خارجی سبب حساسیت پوستی، خارش، تعریق و احساس گرما می شود و احتمال افتادن و جدا شدن این پروتزهای سینه هم وجود دارد. با این همه استفاده از پروتز سینه خارجی سریع ترین روش برای بزرگ کردن و پُر کردن فضای خارجی سینه است.

رنگ پروتز سینه
از جمله دغدغه های افرادی که قصد انجام عمل جراحی پروتز سینه را دارند این است که رنگ پروتزهای سینه مصنوعی تا حد ممکن به رنگ طبیعی پوست شان نزدیک باشد. اگر چه تولید کنندگان پروتز تمام تلاش خود را برای ساخت پروتزهای نزدیک به رنگ پوست انجام می دهند و حتی تهیه ی پروتز سفارشی به درخواست مشتری را هم در دستور کار خود قرار داده اند، با این همه معمولا اندکی تفاوت رنگ میان پوست طبیعی بدن و پوسته پروتزهای سینه وجود دارد.

چند نوع برش برای انجام عمل جراحی پروتز سینه وجود دارد؟
برش در چین زیر سینه؛
برش در اطراف هاله؛
برش زیر بغل؛
برش دور ناف که در موارد خاص انجام می شود.

لیفت سینه با پروتز
لیفت سینه با پروتز یا (پروتز ماستوپکسی) یکی از روش های بالا کشیدن سینه به وسیله ی پروتز است. در این روش برای اصلاح افتادگی و بزرگ کردن سینه ها از پروتز سینه استفاده می شود.

در روش پروتز ماستوپکسی برش های لازم برای انجام عمل فقط در ناحیه ی آرئول و زیر سینه انجام می شود. در این روش سینه های کوچک که به افزایش حجم نیاز دارند و سینه های نامتقارن از نظر اندازه و ظاهر را می توان اصلاح کرد. در حقیقت این روش ترکیبی از لیفت سینه و پروتز سینه است که در آن از لیفت داخلی برای بالا بردن سینه ها استفاده می شود و برخلاف عمل لیفت سینه نیازی به برش های عمودی وجود ندارد. توجه داشته باشید که پروتز و لیفت سینه با این روش برای تمام افراد امکان پذیر نیست و بهتر است با نظر پزشک متخصص و ماهر این عمل انجام شود.

پروتز سینه چقدر دوام می آورد؟
علی رغم مقاوم بودن پروتزهای سینه اما این پروتزها همیشگی نیستند و به مرور زمان فرسوده می شوند. معمولا به مرور زمان پوسته ی خارجی پروتز سینه کهنه و نازک می شود و درنهایت از بین می رود. اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص این فرسایش مشکل است.

خانم های ورزشکار به خصوص مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و … نسبت به کسانی که تمرینات و تحرک کمتری دارند، بیشتر دچار فرسودگی و پاره شدن پروتز سینه می شوند. به همین دلیل درصورتی که جراحی پروتز سینه انجام داده اید، لازم است 10 تا 15 سال بعد از عمل توسط پزشک متخصص معاینه شوید و در صورت نیاز و به تشخیص پزشک، سونوگرافی انجام دهید.

عوارض پروتز سینه
عمل جراحی پروتز سینه درصورتی که توسط پزشک جراح ماهر انجام شود، عملی ایمن با تهاجم اندک است. با این همه عمل پروتز سینه مثل تمام عمل های جراحی عوارض احتمالی خاص خودش را دارد که البته در صورت رعایت موارد مربوط به آمادگی قبل از عمل و مراقبت های دقیق و اصولی بعد از عمل، می توانید احتمال بروز عوارض را به حداقل برسانید. به همین منظور بهتر است در مورد عوارض احتمالی بعد از عمل جراحی پروتز سینه اطلاعات کافی داشته باشید.

برخی از عوارض احتمالی پروتز سینه عبارتند از:

ظاهر غیرقابل قبول محل برش جراحی؛
خونریزی و تجمع خون (هماتوم)؛
جدا شدن زخم؛
نامتقارن بودن سینه ها؛
قرار دادن غیر اصولی و نادرست پروتز در محل؛
عفونت؛
تاخیر در بهبودی محل برش جراحی؛
تغییر در حس سینه و نوک سینه که ممکن است موقت یا دائم باشد؛
ایجاد یک کپسول ضخیم در اطراف پروتز؛
نشت یا پارگی جدار پروتز؛
چین خوردگی پوست روی پروتز؛
عوارض بیهوشی عمومی؛
تجمع مایع اطراف پروتز؛
درد ممتد؛
جا به جایی پروتزها به جهات مختلف؛
نارضایتی فرد از نظر زیبایی و نتیجه ی عمل؛
ایجاد لخته خون در رگ ها که ممکن است باعث عوارض قلبی و ریوی شود؛
احتمال نیاز به عمل مجدد.
علاوه بر اینها، بعد از انجام عمل جراحی پروتز سینه بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین می رود، برخی دیگر فقط کمی کاهش در حس سینه ها را تجربه می کنند و در مواردی حتی افزایش حس هم اتفاق افتاده است. با این همه تمام این عوارض به مرور بهبود پیدا می کند و بهبودی کامل معمولا 18 ماه طول می کشد.