آشنایی با روکش های موقتی دندان

آشنایی با روکش های موقتی دندان

حتما برای شما هم پیش آمده که برای گذاشتن روکش روی دندان های تان به مطب دندان پزشکی رفته باشید. در این شرایط، دندان پزشک، دندان های شما را تراش می دهد و از آن قالب گیری می کند و به شما می گوید که روکش دندان های شما چند روز دیگر آماده خواهد شد.

اگر شما همین طوری مطب را ترک کنید، خواهید دید که درد دندان تراش داده تان امان شما را می برد؛ چون مینا و بخشی از عاج دندان، تراش خورده و برداشته شده است و عاج زیرین در فضای دهان تان بدون پوشش رها شده؛ بنابراین درد در چنین شرایطی طبیعی است.

اما اگر دندان پزشک شما هوشیارتر باشد، قبل از این که شما مطب را ترک کنید، یک روکش موقتی روی دندان های تان می گذارد تا دچار درد نشوید. 

شاید بپرسید گذاشتن روکش موقتی روی دندان تراش خورده تا آماده شدن روکش اصلی چه مزیتی دارد؟

* اولین مزیت اش این است که این روکش از عصب دندان شما در برابر تحریکات محیط دهان محافظت می کند و اجازه نمی دهد تغییرات حرارتی و نشت بزاق باعث شود که اعصاب دندان شما تحریک شوند.

* از طرف دیگر چون دندان شما تراش خورده و کوچک شده است گذاشتن یک روکش موقتی روی آن باعث می شود که دندان شما از جای خودش حرکت نکند و در موقعیت خودش ثابت بماند.

* سومین دلیل مهم برای گذاشتن روکش موقتی این است که شما می توانید تا آماده شدن روکش اصلی آن دندان، بدون نگرانی از شکستن آن، با آن غذا بخورید. وقتی روکش موقتی روی این دندان است شما می توانید مطمئن باشید که خرده های غذا، اطراف دندان تراش خورده، گیر نمی کنند

* و بالاخره حفظ زیبایی. تصور کنید شما 6 دندان جلویی فک تان را برای گرفتن 6 عدد روکش تراش داده اید. در این صورت تصورش را بکنید اگر قرار باشد حتی یک هفته با دندان های کوچک شده بخندید چه منظره ای خواهد داشت، بنابراین لااقل لازم است وقتی دندان های جلویی برای ساختن روکش تراش می خورند، برای حفظ زیبایی، روی آن ها روکش گذاشته شود.

روکش موقتی؛ آماده یا ساختنی؟
در مطب دندان پزشکی دو دسته روکش موقتی وجود دارد:

* یک دسته از این روکش ها از پیش آماده شده هستند و در بسته هایی مخصوص قرار داده شده اند. از این روکش های آماده، سایزها و اندازه های متفاوتی دارند که دندانپزشک شما می تواند با در نظر گرفتن اندازه ی دندان تراش خورده ی شما، روکش مناسبی را از میان آن ها برای دندان های شما انتخاب کند. فراموش نکنید اگر فقط یکی از دندان های شما تراش خورده باشد شما می توانید از این نوع روکش روی آن استفاده کنید.

این روکش های از پیش ساخته شده چند نوع هستند:

گروه اول: روکش های موقتی فلزی هستند که چون رنگ فلز هستند فقط برای دندان های خلفی مناسب می باشند.

گروه دوم: روکش های سلولوئیدی شفاف هستند که بی رنگ می باشند و دندان شما از پشت آن مشخص است این روکش را می توان برای دندان های جلویی و آسیاهای کوچک استفاده کرد.

گروه سوم: هم روکش های پلی کربنات هم رنگ دندان هستند که باز هم برای دندان های جلویی و آسیای کوچک مناسب هستند. این روکش ها کاملا به رنگ دندان هستند و دندان تراش خورده ی شما از زیر آن مشخص نیست.

* البته اگر دندان پزشک شما متخصص باشد و یا وقت و حوصله بیشتری به خرج دهد می تواند برای دندان های شما روکش موقتی مخصوص دندان های شما را بسازد. جنس این روکش ها از پلیمری به اسم آکریل است. این ماده دارای پودر و مایعی است که با مخلوط کردن آن ها خمیری ساخته می شود که در قالب های مخصوص روی دندان های شما فرم داده می شود و سپس با دیسک های کاغذی و فرزهای مخصوص ابعاد آن تنظیم می شود. البته اگر ساختن آن مستقیما روی دندان های تان انجام شود حرارت و گرمای ناشی از پولیمریزاسیون آن می تواند دندان های شما را تحریک کند و باعث درد و ناراحتی شما شود، پس بهتر است خارج از دهان شما ساخته شود و سپس در محل خود گذاشته شده و سمان شوند.

روکش های فلزی موقتی
تصورش را بکنید که دندان آسیای شما در یک مهمانی در اثر شکستن پسته و فندق با آن شکسته باشد. در این صورت قطعه شکسته شده ممکن است زبان و گونه ی شما را آزرده کند و یا خراش دهد. در این شرایط اگر شما در نیمه های وقت به مطب دندان پزشکی بروید شاید فرصت نباشد که برای این دندان روکش ساخته شود، بنابراین دندان پزشک یک روکش پیش ساخته موقتی فلزی روی دندان های شما می گذارد و آن را با سمان مخصوصی روی دندان های تان محکم می کند. در این شرایط شما می توانید تا آماده شدن روکش اصلی با آن دندان غذا بجوید و یا از آزرده شدن زبان و گونه تان نگران نشوید.