برانکارد و انواع آن

برانکار یا برانکارد کلمه ای فرانسوی (brancard) است. این وسیله، برای جابه جایی بیماران در خارج یا داخل بیمارستان ها و مراکز درمانی، در عملیات امداد و نجات و …. استفاده می شود.

برانکار

برانکارد برای حمل کوتاه مدت بیمارانی که نیاز به مراقبت های پزشکی دارند استفاده می شود.

برانکارد عمدتاً در شرایط حاد مراقبت خارج از بیمارستان توسط اورژانس پیش بیمارستانی، ارتش و امدادگران عملیات امداد و نجات استفاده می شود.

در انگلیسی آمریکایی به برانکارد چرخ دار Gurney گفته می شود.

در ایالات متحده از برانکارد برای نگهداری زندانیان در طول تزریق کشنده نیز استفاده می شود.

برانکار چیست ؟برانکارد را می توان با یک پایه تنظیم ارتفاع شامل چرخ ها، ریل ها و یا غلتک گاه ها مجهز کرد تا راحت تر جرکت کند.

برانکاردهای ساده چنین پایه ای ندارند و لازم است توسط یک یا چند نفر حمل شود. با وجود این تفاوت ها، کابرد اساسی همه آن ها یکسان است.

از برانکارد براى انتقال مصدومى که حال وى وخیم است یا شدیداً صدمه دیده به آمبولانس یا جائى نظیر آن استفاده مى شود تا خطر بدتر شدن حال مصدوم یا بیشتر آسیب دیدن وى به حداقل برسد.

انواع برانکارد
برانکارد داراى انواع مختلف است:

• برانکارد استاندارد
• برانکارد ساده قابل حمل
• برانکارد شکسته بندی
• صندلی حمل بیمار چرخ دار
• برانکارد بسکت
• برانکار اسکوپ
• برانکار اسپرایت بورد
• برانکارد پدی بورد

برانکارد که انواع آن شامل موارد زیر است، با شرح مختصری درباره آن توضیح خواهیم داد:

1. برانکارد استاندارد
برانکارد ”استاندارد“ یا فرلى (Furley) از دیرک ها، دسته ها، میله هاى تاشونده، پایه ها و بستر برزنتى تشکیل شده است.

میله هاى تاشونده امکان باز و بسته شدن برانکارد را فراهم مى سازند.

به هنگام بسته بودن برانکارد، دیرک ها نزدیک هم قرار مى گیرند و بستر رو به بالا تا مى خورد و به وسیله دو تسمه، میله هاى تاشونده بسته مى شوند.

از این تسمه ها براى بستن مصدوم هایى که دچار شکستگى شده اند و روى برانکارد آرمیده اند، استفاده مى گردد.

2. برانکارد ساده قابل حمل ( پرتابل)
این نوع برانکار به عنوان یک برانکار تاشو یا تخت شناخته می شود. این نوع برانکار سبک تر از یک برانکار استاندارد دارای چرخ است و باعث می شود تا مصدوم یا بیمار از فضای تنگ و یا به سمت پایین پله بسیار آسان تر منتقل شود.

3. برانکارد انعطاف پذیر ( فلکسیبل)
این مدل ساخته شده از بوم پلاستیکی و یا دیگر مواد انعطاف پذیر مانند پلاستیک سنگین و یا برزنت است که به دو میله متصل است.

4. صندلی حمل بیمار چرخ دار (استیر چیر)
این وسیله به مصدوم در پایین آوردن از پله ها و یا عبور از مکان های باریک که برانکاردهای معمولی نمی توانند از آن عبور کنند، کمک شایانی می نماید.

برندهای جدیدتر دارای بدنه محکم و همچنین برزنت یا پلاستیک های سخت جای نشیمنگاه هستند و فضای کمی را اشغال می کنند.

5. برانکارد بسکت
از این وسیله در مناطق بیابانی (صحرا) و یا کوهستانی (تخته سنگ ها) استفاده می شود

6. برانکار اسکوپ
این وسیله معمولا از پلاستیک سخت و یا آلومینیوم ساخته می شود و چون از دو قسمت تشکیل شده و به صورت قاشق در می آید به آن برانکارد اسکوپ ( قاشقی) می گویند.

7. برانکار اسپرایت بورد
اسپاین بورد (تخته ستون فقرات) یا همان لانگ بک بورد یکی از شناخته شده ترین اسپرایت بورد هاست.

8. برانکارد پدی بورد
تخته ثابت سازی ستون فقرات مخصوص کودکان و اطفال

نحوه آزمایش برانکار چگونه است ؟
از اکثریت برانکاردها مى توان براى انتقال مصدوم با هر نوع جراحتى استفاده نمود و باید به اندازهٔ کافى سفت و محکم باشد تا بتوان با آن مصدوم هائى را که ستون فقرات آنها آسیب دیده حمل نمود، بدون آنکه به تخته هاى اضافى نیاز باشد.

باید قسمت هاى مختلف برانکارد را قبل از اینکه مورد استفاده قرار گیرد آزمایش نمود.

براى آنکه مطمئن شوید که برانکارد مى تواند وزن مصدوم را تحمل کند یک نفر بایستى روى برانکارد بخوابد.

و ابتدا یک سر برانکارد و سپس سر دیگر برانکارد را باید بلند کنید و پس از آن با کمک یک نفر دیگر هر دو سر برانکارد را بگیرید و همزمان آن را بلند کنید.

حمل برانکارد
هنگامى که مصدوم را روى برانکارد قرار دادید هر کدام از حمل کنندگان باید یک گوشهٔ برانکارد را بگیرد.

حداقل دو حمل کننده آموزش دیده براى انتقال برانکارد لازم است و شخصى که مسئولیت مصدوم را به عهده دارد باید همیشه در کنار سر مصدوم قرار گیرد.

اگر افرادى در آن اطراف حضور داشتند مى توانید از آنها براى پخش کردن سنگینى مصدوم و برانکارد روى چند نفر و حمل آن استفاده کنید.

در هر صورت باید حداقل یک حمل کننده آموزش دیده در هر سر برانکارد وجود داشته باشد.

به جز مواردى که مصدوم دچار شوک شده است در سایر موارد همیشه باید سر بالاتر از پا نگه داشته شود.

به عنوان یک قاعدهٔ عمومى همیشه باید مصدوم به سمت پا حمل شود. به جز مواردى که در زیر ذکر مى شود:

هنگامى که از پله یا سربالائى بالا مى روید، به شرط آنکه پاى مصدوم آسیب ندیده باشد.
هنگامى که از پله یا سرازیرى پائین مى روید در صورتى که پاى مصدوم آسیب دیده باشد یا مصدوم دچار سرمازدگى شده باشد.