روش اجرای زیرسازی نما

منظور از زیرسازی نما، ایجاد بستری مناسب جهت اجرای نما می باشد. این امر معمولا با توجه به نوع معماری و مصالح مورد استفاده نما متفاوت خواهد بود. زیرسازی نما عموما برروی شاسی کشی اجرا شده، به وسیله پروفیلهای فولادی صورت می پذیرد.

زیرسازی و شاسی کشی نما

زیرسازی نما، بخشی از مرحله اجرایی نما می باشد که جهت ایجاد سطحی صاف در زیر نازک کاری نهایی مورد استفاده قرار می گیرد. این عملیات با توجه به نوع مصالح نازک کاری نما، متفاوت خواهد بود و نیز می توان با توجه به طرح معماری مورد نظر، برجستگی ها و فرورفتگی های نما را به وسیله شاسی کشی فولادی ایجاد نمود.

روش اجرای زیرسازی نما

قبل از هر گونه اقدامی جهت زیر سازی نما، باید نوع مصالح مورد نیاز آن را با توجه به مصالح نازک کاری مورد نظر انتخاب نمود. به عنوان مثال نوع زیرسازی نماهای چوبی، نمای کامپوزیت و نماهای سنگیو سیمانیبا هم تفاوت دارند. بدین معنا که جهت زیرسازی نماهای چوبی نمی توان از پروفیل نبشی استفاده نمود و نیازی به رابیتس نخواهد بود. در صورتی که بخش زیادی از شاسی کشی نماهای سنگی و سیمانی به وسیله پروفیل های نبشی و میلگرد با روکش های رابیتس اجرا می گردد.

پس از مشخص شدن نوع نما و مصالح آن، مهندسین طراح باید اقدام به تهیه نقشه های فاز2 شاسی کشی نمایند که این مرحله باید با توجه به جزئیات اجرایی سازه و با برداشت دقیق از شرایط موجود صورت پذیرد. با نهایی شدن طرح اولیه شاسی کشی فولادی، مهندسین محاسب باید مقاطع مورد نیاز را با درنظر گرفتن وزن نما و مشخصات هندسی آن، طراحی و محاسبه نمایند. پروفیلهایی که جهت زیرسازی نما مورد استفاده قرار می گیرند، معمولا قوطی های 40*40، 40*60، 40*80 و در صورت نیاز پروفیلهای ناودانی و تیرآهن خواهد بود.

در نقشه های فاز 2 زیرسازی نما، تمامی مقاطع و مشخصات آنها، ضخامت و ابعاد پلیت ها، محل اتصال اصلی شاسی کشی به سازه اصلی، نوع و ابعاد جوش مورد نیاز آنها نیز مشخص خواهد شد.با توجه به نقشه های اجرایی، اولین اقدامی که باید صورت پذیر، پیاده سازی تراز و میزان پیش آمدگی های زیرسازی به وسیله ریسمان کشی می باشد. این امر باید با دقت کافی صورت پذیرد.

زیرا درصورت پیاده سازی اشتباه ترازها، شاسی کشی نیز درست اجرا نخواهد شد. در مرحله بعد از ریسمان کشی، در صورت بتنی بودن سازه و عدم وجود پلیت در نمای سازه، باید پلیت های مورد نیاز را به وسیله بولتهای مخصوص روی بتن نما محکم نمود تا بتوان دستک های اولیه شاسی کشی را به آنها جوش داد. پیشنهاد می گردد، جهت سهولت نصب دستک ها ابتدا، شروع و پایان مسیرهای مستقیم جوشکاری دستک صورت پذیرد و با استفاده از ریسمان می توان در فواصل مشخص شده مابقی دستک ها را نیز نصب نمود.

با تکمیل شدن خط افقی و تراز مورد نیاز جهت شاسی کشی، پروفیلهای افقی و عمودی را با توجه به نقشه اجرایی مورد نظر، نصب و جوشکاری می نمایند و پس از آن، در صورت نیاز به نصب توری رابیتس، زیرسازی آن انجام شده و توری های رابیتس را توسط سیم های مفتولی گالوانیزه به آن شاسی کشی خواهند بست. پیشنهاد می گردد، جهت نصب توری های رابیتس، آنها را به صورت دولایه و با قراردادن ستونهای هر لایه رابیتس بین یکدیگر، اقدام گردد تا از عبور دوغاب و یا ملاتهای سیمانی از رابیتس جلوگیری به عمل آید.

نکات اجرایی زیرسازی نما

درصورت سیمانی بودن نما، پس از نصب توری های رابیتس روی آن را باید به وسیله یک لایه ملات خمیری سیمانی پوشاند تا میزان چسبندگی ملات نهایی با زیرسازی به میزان کافی افزایش یابد.زیرسازی نماهای چوبی می تواند به دو شکل سیمانی و فولادی  اجرا گردد. درصورت شاسی کشی فولادی، می توان از قوطی های 40*40 و یا 40*60 با فاصله 50 سانتیمتر و عمود بر جهت نصب چوبهای نما استفاده نمود.

درصورت سنگی بودن نما به خصوص نماهای با سبک کلاسیک به دلیل وزن بالای نما، جوشکاری ها را باید به دقت کنترل نمود. زیرا در صورت عدم وجود استحکام کامل جوشکاریها، احتمال جدا شدن نما و خطرات جانی در اثر آن وجود خواهد داشت.درصورت استفاده از نماهای کامپوزیت، پس از زیرسازی فولادی، قطعات آلومینیومی مورد نیاز نما، به وسیله پیچ و مهره و یا پیچ های سرمته به شاسی کشی فولادی متصل می گردد تا در نهایت، قطعات مورد نیاز نازک کاری نما به آنها متصل شود.

کنترل شاقولی و تراز بودن زیرسازی نما، از دیگر نکات اجرایی آن می باشد که در صورت عدم رعایت آن می تواند منجر به دوباره کاری و هزینه های فراوانی گردد.پس از تکمیل جوشکاری های شاسی کشی، حتما قطعات فلزی به وسیله ضدزنگ پوشانده شود تا از پوسیدگی آن جلوگیری بعمل آید.
نوع اتصال زیرسازی به نما باید کاملا کنترل گردد و از محکم بودن آن اطمینان حاصل کرد.