واردات پارچه

واردات پارچه: 
واردات و ترخیص پارچه از گمرک، یکی از بحث های داغ و پرطرفدار تجارت فرامرزی در کشور ما بشمار می رود که در سال های اخیر طرفداران بیشتری هم پیدا کرده است. عواملی نظیر قدیمی شدن دستگاه های نساجی، پایین بودن میزان تولید نسبت به تقاضا، اعمال تحریم های اقتصادی بر علیه ایران، افزایش هزینه تولید پارچه در داخل کشور و پایین بودن هزینه های گمرکی واردات پارچه نسبت به واردات پوشاک دست در دست هم داده اند تا بازار واردات و ترخیص پارچه از گمرک رونق بیشتری نسبت به گذشته پیدا کند.

اما تجارت پارچه نیز قوانین خاص خود را دارد و باید در سایه قوانین جمهوری اسلامی ایران انجام بگیرد؛ پس اگر مایلید که در عرصه واردات پارچه فعالیت کنید حتماً باید اطلاعات کاملی در مورد نحوه واردات و ترخیص پارچه از گمرک کسب کنید.

برای محقق شدن این مهم ما تصمیم گرفتیم که با نگارش این مطلب اطلاعات مفیدی در زمینه ترخیص پارچه از گمرک ارائه دهیم. در این مقاله ابتدا خواهیم دید که حجم عمده پارچه های وارداتی به ایران از کدام کشورها می آیند؛ سپس از قوانین حاکم بر دنیای واردات و ترخیص پارچه از گمرک آگاه خواهیم شد و در نهایت با روند ترخیص پارچه از گمرک آشنا می شویم.

واردات پارچه:

ایران یکی از چند کشوری است که مصرف پارچه در آن بسیار زیاد است اما بنابر دلایلی که ذکر کردیم تولید داخلی کفاف این میزان مصرف را نمی دهد و به همین دلیل تجار و بازرگانان ایرانی به تجارت انواع پارچه مانند پارچه مشکی چادری، پارچه جیر، پارچه کتان، پارچه پلی استر، پارچه ساتن، پارچه مخمل، پارچه ابریشمی، پارچه پرده ای و… روی آورده اند که اکثر تجار فعال در عرصه تجارت پارچه برای خرید پارچه از طریق کشورهای ترکیه، آلمان، ایتالیا، پاکستان، تایوان، چین، هند، امارات متحده عربی و کره جنوبی عمل می کنند. لازم به ذکر است که اکثر پارچه های مرغوب از طریق ترکیه وارد ایران می شوند.

قوانین واردات و ترخیص پارچه از گمرک:
تجار و بازرگانان ایرانی برای واردات و ترخیص پارچه از گمرک باید تابع قوانین صادرات و واردات جمهوری اسلامی ایران باشند.

طبق قوانین صادرات و واردات، ورود پارچه به کشور حتماً باید از دروازه گمرک صورت بگیرد اما قبل از اینکه تجار اقدام به خرید و وارد کردن پارچه کنند باید نمونه ای از پارچه موردنظر خود را به یکی از آزمایشگاه های مورد اعتماد گمرک بفرستند تا آزمایشگاه پس از بررسی و تایید پارچه، تعرفه گمرکی آن را نیز تعیین کند؛در غیر این صورت وقتی که پارچه وارد گمرک شود؛ تاجر قادر به پرداخت حقوق گمرکی نخواهد بود و حتی جریمه نیز می‌شود.

لازم به ذکر است که حقوق گمرکی اکثر پارچه ها برابر با 32 درصد ارزش پارچه است و طبق مقررات گمرکی، ارزش پارچه برحسب فاکتورهای متعددی تعیین می شود. یکی از عوامل موثر بر ارزش پارچه، گرماژ پارچه (وزن یک مترمکعب از پارچه) است. همچنین براساس قوانین تجارت پارچه، واردات و ترخیص پارچه از گمرک مشمول 9 درصد مالیات ارزش افزوده است.

مراحل ترخیص پارچه از گمرک:
همانطور که گفتیم برای واردات پارچه از ترکیه، واردات پارچه از دبی، واردات پارچه از چین و ترخیص پارچه از گمرک باید از قوانین گمرکی تبعیت کنیم و بار پارچه را ابتدا وارد یکی از گمرکات کشور نماییم. البته برای ترخیص پارچه نمی توانیم از هر گمرکی اقدام کنیم زیرا ترخیص تخصصی پارچه فقط در چند مورد از گمرکات کشور از جمله گمرک تهران، گمرک فرودگاه امام خمینی (ره)، گمرک سمنان، گمرک ارومیه، گمرک بازرگان، گمرک سهلان، گمرک بوشهر، گمرک آبادان، گمرک بندر لنگه، گمرک شهید رجایی بندرعباس، گمرک شهید باهنر، گمرک چابهار، گمرک زاهدان، گمرک یزد، گمرک شیراز، گمرک جلفا، گمرک کیش، گمرک اصفهان، گمرک فرودگاه پیام، گمرک مشهد و گمرک اینچه برون انجام می شود.

پس بعد از خرید و انتقال پارچه به یکی از گمرک های نامبرده، شما به عنوان واردکننده پارچه باید اقدام به ترخیص پارچه از گمرک کنید؛ البته می توانید پروسه ترخیص پارچه از گمرک را به یک ترخیص کار امین و حرفه‌ای نیز بسپارید که اغلب توصیه می شود این وظیفه را به یک ترخیص کار محول کنید زیرا یک ترخیص کار خبره با استفاده از دانش و تجارب خود در زمینه ترخیص پارچه باعث می شود که بار هرچه زودتر از گمرک خارج شود و این یعنی شما به عنوان واردکننده متحمل هزینه گمرکی کمتری خواهید شد. پس وقتی پارچه سریع و با هزینه کم به دست شما برسد؛ شما هم می توانید پارچه را سریع و با قیمت مناسبتر به دست مصرف کننده برسانید و اصطلاحاً بازار را قبضه کنید.

به هر حال پس از ورود بار پارچه به یکی از گمرکات مذکور باید خود یا ترخیص کاری که به کار گماشته اید به گمرک مراجعه کنید و پس از ارائه مدارک لازم برای ترخیص پارچه از گمرک مانند بارنامه، پیش فاکتور، قبض انبار، فاکتور، گواهی مبدا، ثبت سفارش، ترخیصیه، بیمه نامه، گواهی بازرسی و… اقدام به تکمیل اظهارنامه واردات پارچه کنید.

اظهارنامه واردات پارچه شامل دو فرم است. فرم اول که فرم 111 نامیده می شود حاوی سوالاتی در مورد شما و پارچه خریداری شده است اما فرم دوم یا فرم 121 شامل سوالاتی در رابطه با انواع پارچه ای است که وارد کرده اید؛ اگر فقط یک نوع پارچه وارد کرده اید باید تنها برگه A فرم 121 را پر کنید اما اگر چند نوع پارچه در بار شما موجود است باید به ازای هر دو نوع پارچه، یکی از برگه های B فرم 121 را نیز تکمیل نمایید.

در ثبت اطلاعات خواسته شده کاملاً صادق و دقیق باشید چون اگر گمرک تضادی بین این اطلاعات و مدارک تحویلی مشاهده کند با شما جداً برخورد خواهد کرد. در نهایت اظهارنامه واردات پارچه باید در سیستم اینترنتی گمرک ثبت شود.

بعد از ثبت اظهارنامه واردات پارچه، پرونده شما به عنوان متقاضی ترخیص پارچه از گمرک به دایره فنی گمرک ارجاع داده می شود.

در این مرحله دایره فنی پس از بررسی اسناد خرید و تشخیص شما به عنوان صاحب بار، اقدام به تایید یا رد صلاحیت شما به عنوان واردکننده می کند. اگر هیچ منع قانونی برای تجارت، منع قانونی برای دخالت در اموال خود و بدهی به گمرک ندارید پس لازم نیست نگران باشید چون در این صورت حتماً صلاحیت شما تایید می شود.

در قدم بعد دایره فنی به مقایسه اطلاعات وارده در اظهارنامه با مدارک موجود در پرونده می‌پردازد و اگر اختلافی بین آنها نبیند؛ شماره ثبت یا کولاژ را به بار پارچه تخصیص می دهد و مسیر ارزیابی اظهارنامه واردات پارچه را مشخص می کند تا پس از ارزیابی اظهارنامه، ثبت شماره ارزیابی در اظهارنامه، پرداخت هزینه‌های گمرکی و انجام بقیه مراحل اداری، مجوز خروج بار پارچه از گمرک صادر شود.